Kimi zaman kararlarımızı sorgular, doğru mu yoksa yanlış mı yaptığımızı düşünürdük.
Doğru mu yapıyordum? Doğru kişilerle mi muhatap oluyordum? Büyük bir boşluktu.
Arabaya bindiğim anda kostümün aktifliğini iptal edip iç çamaşırlarımla kaldım. Ensar kapalı olduğu gözlerini açmadı. Kollarını göğsünde bağlamıştı.
“Hoş geldin şeytancık.”
Bana böyle seslenmesi bazen fazlasıyla sinir bozucu olabiliyordu. Hızlıca elbisemi üzerime geçirdim ve aynadan saçlarımı düzelttim.
“Gidelim.” Kapalı olan gözlerini açtı ve gerindikten sonra doğruldu. Aynadan göz göze geldiğimizde sırıttı.
“Nasıl geçti?”
Rahatça arkama yaslandım. “Fena sayılmaz. Tanrılar Şehrine davetliyim.”
Gözleri irice açıldı. “Ciddi olamazsın? Ben oraya gelemem iznim yok biliyorsun. Nasıl seni koruyacağım?” endişesini görebiliyordu
