JOSEPHINE
Lunch break namin at nasa canteen kami ng kaibigan kong sina, Royce at Mikaela, kumakain ng tanghalian ng tanungin ako ng dalawa kung bakit ilang araw akong absent, dahil wala naman daw akong sakit? At kung kailan daw Friday na ngayon, ‘tsaka pa ako pumasok.
“Josephine ano na bakit nga hindi ka pumasok?” hindi ako tinigilan ni Mikaela.
“Hays maraming nangyari,” saad ko sa kanila.
“Hindi mo pa nasasagot ang tanong namin ni Royce. Saan ka nagpunta nitong mga nakaraang araw at hindi ka pumasok?” kulit pa nito sa akin.
Palipat-lipat ang tingin ko sa kanila.
“Mikaela, Royce–nag-asawa na ako,”
“What??” sigaw nilang dalawa.
Si Mikaela ay hindi talaga mapakali habang si Royce ay animo nahanginan sa bibig dahil nakaawang ito.
“Royce, mapasukan ‘yan bunganga mo ng langaw,” sabi ko
