Crime of Seduction (Cougar Series #40)

ALICIA APOLINARIO “Do I really have to go? Why not send Patrick there instead of me? You know the reason why I didn’t want to go back to the Philippines.” Nagdadalawang-isip talaga ako kung aalis ba ako o ano. Nasanay na rin ako rito sa Australia para bumalik pa. Napatingin ako sa anak ko at nakangiti lang ito habang tangan ang isang supot ng tsokolate. Mas mahal pa ata nito ang pagkain kaysa sa akin na kaniyang ina na paalis na. “I have more work for Patrick here and you can’t handle it. Don’t worry because all you have to do is to sign the contract and then supervise the development of the building. After that, you can come back home.” Sa sinabi ng kapatid ko, si Carlisle, nakahinga ako ng malalim. Mas kailangan niya nga naman si Patrick dito kaysa roon na hindi naman masyadong importante. “Amelia,” I called my seven years old daughter at sa wakas ay narinig niya ako at binitawan ang supot na hawak. Lumapit ito kaya nag-squat ako para magpantay kami ng taas. Kaagad ko siyang niyakap nang mahigpit dahil mami-miss ko talaga ang anak ko. “Okay lang ba na maiwan ka muna rito?” “Of course, Mom. Uncle is here and I know you will come back soon or I can visit you if I want,” sabi niya sa childish niyang boses at tumango ako. Ngunit hindi ko pa rin maiwasang malungkot. Sa loob ng walong taon, simula noong dinadala ko pa lang siya sa aking sinapupunan, ay hindi na kami mapaghiwalay. Kaya nakakapanibago ang tagpong ito ng buhay namin. May pinapatayo kasing isang gusali si Carlisle sa Pilipinas. Ito ay hotel para sa resort sa isang Isla na matatagpuan sa Visayas. Isang high-end resort na siguradong dadayuhin ng maraming tao dahil sa ganda ng lugar. Noong una ay nagdadalawang-isip pa kami pero noong huli ay nakuha si Carlisle sa ganda ng lugar. Nakumbinsi na rin ako noong nakita ko ang mga kuha niyang mga litrato noong pumunta siya roon. Hindi na ako kumontra pa at isinagawa na nga ang pagsasaayos ng nasabing lugar. “Mom, baka ma-late po kayo sa flight ninyo kung hindi pa po kayo aalis ngayon.” Doon ako napatingin sa relo ko. “Sh*t!” I cursed when I saw that my child was right. Halos kalahating oras na lang ay flight ko na. “Your child is right. Now, go! Your assistant will be waiting for you when you get there.” Parang aso akong pinalayas ng kapatid ko, may pakumpas-kumpas pa kasing nalalaman, e. “Okay. Take care here.” I kissed my daughter on her lips and my brother on his cheek. Hinila ko na agad ang bagahe ko at sumakay sa nakaabang na sasakyan. Hindi na nila ako ihahatid dahil mahihirapan lang sila. Sikat kasi ang kapatid ko kahit isa lang siyang negosyante. Kahit saan magpunta siguradong dudumugin siya ng mga babae. Ayaw ko namang pati anak ko maipit. Kaya ito, napagpasyahan na lang namin na ipahatid ako sa airport. Malapit lang din naman ang tinitirhan namin kaya mga ilang minuto lang ang biyahe lalo na’t hindi naman masikip ang trapiko rito. “Mang Julio,” tawag ko sa driver namin na isa ring Pinoy. Noon pa man ay nagtatrabaho na siya kay Carlisle kaya tiwala siya rito. “Yes, Ma’am?” tanong niya na nakatutok pa rin sa pagmamaneho. “Can you call me in case something happens? Alam kong may gagawin na naman ang anak ko na iyon lalo na’t wala ako rito.” I sighed. Hindi ako galit sa pinaggagawa ni Amelia, pero natatakot ako baka kasi sa susunod ay delikado na. “Huwag po kayong mabahala. Palagi pong nag-iingat si Amelia sa mga nakikita ko. Saka po, hindi po namin siya pababayaan. Prinsesa po kaya iyon ng lahat.” Napangiti ako sa sinabi ni Mang Julio. Amelia is actually a princess for them. Mula sa pamilya namin, mga kaibigan, hanggang sa mga nagtatrabaho sa amin ay ganoon ang turing sa kaniya. Sa angking talino at ganda ng anak ko ay walang sino man ang hindi mapapalingon. “Kahit na po. Tawagan ninyo na lang po ako ano man ang mangyari. Ang number ko po na gagamitin sa Pinas ay idinikit ko na sa pinto ng ref upang makita po ninyo agad.” Tumango lang ito bilang pagsang-ayon sa habilin ko. Ilang minuto pa nga ay narating namin ang entrance ng airport. Pagkaparada ay bumaba kaming dalawa ni Mang Julio na kinuha ang bagahe ko. Nagpaalam lang ako at pumasok na. Muntikan na nga akong mahuli, at mabuti na lang ay nakaabot pa ako. Sayang ang pera kung nahuli ako. Kinuha ko ay isang first class flight upang makapagpahinga ako kahit eight hours flight lang naman ito. Gusto ko rin ng tahimik na paligid kaya ito ang kinuha ko. Mabilis kong nahanap ang aking puwesto at naupo na roon. May dala akong isang bag for my make-up and other necessities habang ang bagahe ko ay wala sa akin. Naupo na muna ako at tumingin kung may mensahe ba ang anak ko ngunit wala. I just sighed and closed my phone. I also looked outside. Naisip kong babalik na pala ako ng Pilipinas. Ilang taon rin noong iniwan ko ang bansang nakagisnan ko pero ito ako ngayon, babalik rin. Hindi ko alam kung magtatagal ba ako roon o babalik din agad. But one thing was for sure, I am nervous and also afraid. Nervous because I am not ready to see those people who did something wrong to me. Afraid to see my past again. I don’t know what I will do when we meet. Ngunit wala na nga akong choice. Siguro, mamadaliin ko na lang at iiwasan ang mga lugar na siguradong magkikita kami. Hindi ko alam kung ano ang gusto ng kapatid ko, pero… Hindi ko masabi dahil napupuno na ako ng kaba, lalo na noong lumipad na ang eroplano. “There’s no turning back now, Alicia,” I whispered to myself. Sinarado ko na ang harang para sa space ko at naglagay ng sleeping eye mask na binaon ko. Gusto kong matulog upang makapag pahinga. Alam ko may isa pang flight upang makarating kami sa isla. Siguradong pagod ako no’n. Naglagay na rin ako ng earphone upang matakpan ang tunog ng paligid. Gusto kong payapang matulog ngayon. Agad rin akong nakatulog dahil sa antok ko. Hindi ako nakatulog kagabi kakatitig ko sa anak ko. I will miss her kaya gusto ko siyang titigan. ‘Knock! Knock!’ A knock on my door woke me up. Namatay na pala ang musika na pinapakinggan ko kaya narinig ko ang katok. Tinanggal ko ang earphone at eye mask ko bago ko kaunting binuksan ang pinto. Ang flight steward lang pala at may tulak-tulak itong trolley na may lamang mga pagkain. “Good day, Ma’am. Sorry to disturb your sleep but I am here to deliver your food,” she also smiled and pointed out the food I ordered the same day I booked the flight. Naupo ako nang maayos at binuksan ko ang pinto. May kaliitan ang lugar pero kasya naman ang isang higaan na puwedeng gawing upuan at may lamesa rin dito. May mga wine na nakalagay sa gilid at telebisyon ngunit hindi ko naman kailangan ito. “Just put it here,” sabi ko. “Okay, Ma’am.” Inayos niya nga sa mesa ang pagkain ko. Kaunti lang naman ito dahil hindi naman ako marami kung kumain. “Thank you!” pasasalamat ko pagkatapos niyang ayusin ang pagkain. “You’re welcome, Ma’am!” sabi niya bago umalis at inasikaso ang iba pang mga pasahero. Sinirado ko ang pinto ko dahil sa ngayon ay gusto ko ng privacy. Medyo nakaramdam na rin ako ng gutom kaya napatingin ako sa relo ko. Limang oras din pala ang tulog ko kaya gutom na ako. Hindi ako kumain mula sa bahay kaya ngayon ay wala talagang laman ang tiyan ko. Kumain na agad ako at masasabi kong masarap naman ang pagkain nila rito. Nagpasya akong manood habang kumakain. Hindi ako fan ng mga romantic na palabas kaya sa news ako pumunta. Kadalasan lang naman ay tungkol sa mga buwayang politiko. May problema na nga ang bansa, may mga tao pa ring tumaba ang bulsa. Hanggang isang balita ang nakaagaw pansin sa akin. Hindi ako mahilig sa mga artista, pero nakuha ng babae ang pansin ko. Hindi ko alam kung dahil maganda ba siya o dahil parang nakita ko na siya rati. Hindi ko maalala. “I just want to thank all of you. If it was not for your supports, I won’t be here where I am now. Also, thank you for my special someone who keeps on supporting me. Thank you!” Mamula-mula pa itong pumasok sa loob ng gusali na akala mo kinikilig. Dahil sa kaniyang sinabi ay marami na namang haka-haka. Nanalo siya sa isang contest na worldwide kaya malaking pangalan ang dala niya. I don’t know but I don’t like her. Malakas ang pakiramdam ko na pakitang tao lang ang sinabi niya kanina. Napailing na lang ako at kumain. Bakit ko ba ibubuhos ang oras ko sa mga taong katulad niya? Mas mabuti pa ang kumain. Mabubusog pa ako! Kumain ako at paminsan-minsan ay nanonood sa telebisyon. Kaunti lang naman ako kung kumain kaya sandali lang ay tapos na ako. Nanood ako sandali nang makaramdam ako ng pamimigat ng pantog. Napili kong umihi na lang muna at maghilamos na rin baka kasi hindi ko na magawa pa mamaya. Kinuha ko ang aking kailangan at agad akong tumayo’t naglakad papunta sa banyo rito. Hindi marami ang tao at kadalasan sa kanila ay tulog o baka abala sa ibang bagay kaya wala akong nakasalubong. May dalawang banyo ang nandito at malaki ito kaysa sa mga ordinaryong banyo na karaniwang makikita sa isang sasakyang panghimpapawid. Kumpleto rin ang gamit kaya naman medyo napatagal ako. When I felt refresh ay napili ko nang lumabas. Ngunit sa pagbukas ko ay isang malakas na puwersa ang nagtulak ulit sa akin pabalik. Narinig ko na rin ang pag-lock ulit ng pinto. “Hey! Hmmm…” hindi ko nakapagsalita nang biglang tinakpan ng pangahas ang bibig ko. Bigla akong kinabahan sa ginagawa niya lalo’t hindi ko siya makilala dahil nakasuot siya ng hood. “Shhh! Don’t speak!” sabi niya sa isang boses na malamig. Hindi ko alam pero kinabahan ako lalo, hindi dahil natatakot ako na may gawin siyang masama, kundi natatakot at kinakabahan ako kung siya ba ang taong iniiwasan ko. Hindi agad ako nakasagot lalo na noong narinig kong may nagsalita sa labas. “Binigay mo ba talaga sa kaniya?” may halong inis na sabi ng isang babae. “Y-yes, Ma’am!” halata ang takot sa boses ng nagsalita. “Sh*t! He’s somewhere. Hanapin mo siya at baka ano ang magawa niya!” Halos sumigaw na ito sa inis. Sa palagay ko, itong lalaki ang hinahanap nila at mukhang may ginawa silang hindi maganda. “Tingnan mo ang banyo na iyan, baka diyan siya nagtago.” boses ng isang lalaki naman ang nagsalita. “Sh*t! Traitor!” bulong naman niyong nakayakap… Wait! Nakayakap? Nakayakap nga siya sa akin habang nakasandal ako sa pader nitong banyo. Ang kanang kamay niya ay nakatakip sa aking bibig habang ang kaliwa ay yapos ang baywang ko. Habang ako naman ay parang tuod na nanigas at ang kamay ay nasa kaniyang matigas na dibdib. I tried to push him but he pulled me closer and that made me stiff. Isang lalaki lang, puwera sa kapatid ko, ang nakalapit sa akin ng ganito sa kalapit. Konserbatibo na kung konserbatibo, pero talagang hindi ako sanay na ganito. ‘Knock! Knock’ Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang may kumatok sa pinto. Para pa itong galit at hindi makapaghintay. “Open this door if you don’t want us to forcefully open it.” Nanlaki ang mata ko sa narinig. Mukhang hindi nagbibiro ang babae, iyong demanding kanina na hanapin itong lalaki. “Talk to them and don’t scream,” he softly said and then he groaned. Mukhang may ginawa nga sa kaniya ang nasa labas. Hindi naman kaya ng konsensya ko na pabayaan siya. Inalis ko ang kamay niya sa aking bibig at ang magaling, pinulupot din ito sa baywang ko. Pagagalitan ko pa sana pero rinig ko ang pagbilis ng kaniyang paghinga. Kailangan niya na ata ng tulong. “What? Are you serious? I’m doing something here and you're just gonna barge in? Do it and I will sue you!” I screamed. Hindi ko alam ano ang pinag-uusapan nila dahil mukhang nagbulungan. Pero maya ay lalaki na ang nagsalita. “Miss, sorry for interrupting. But we just want to ask if there’s someone with you inside. He is my boss and he was drunk.” Napataas ako ng kilay sa sinabi niya. Nakuha ko na kung bakit sinabi ng lalaki na traitor ito. Nagtatrabaho pala sa kaniya tapos ganito ang mangyayari. “I’ve been here for a while now, and I don’t see any guy here. Look for him somewhere! I am not in customer service that if something is missing you gonna find it here!" Nababanas ko pang sagot sa kanila. “Go away! St*pid people!" I may sound harsh but it was the only way for them to go. Hindi nga ako nagkamali dahil rinig ko ang pag-alis nila. Nakahinga rin ako ng maluwag, ngunit agad na napasinghap nang biglang may labing tumama sa tainga ko. “Sexy!” sabi nito kaya naitulak ko siya palayo. Ngunit halos hindi man lang ito natinag. Mas hinapit pa ako nito palapit sa kaniya at walang pasabing hinalikan sa labi. Hindi ko pa rin makikita ang kaniyang mukha pero ang pagtahip ng puso ko ay mas bumilis. Nagulat man ako pero agad akong nakabawi kaya tinulak ko siya ulit. Ngunit ang nangyari ay mas napasandal lang ako sa pader at siya ay mas lumapit. Hinawakan niya ako sa baba upang hindi ako gumalaw kasi pinipilit kong makawala sa kaniyang halik. Hindi ko alam pero nadadala ako, iyong pakiramdam na nauuhaw rin ako sa mga halik niya. Bago man mangyari na mas bumigay ako, sinabi ng utak ko na lumaban, kaya ginawa ko ngunit mas malakas siya. Agad niya akong napasunod ngunit hanggang ngayon ay maayos pa rin ang utak ko. “Si-sir, you don’t know me and you don’t know what you’re doing. I’ll just take you to the shower.” Pagpupumilit kong makawala sa mga mapupusok niyang mga halik at yakap. “I will choose a stranger like you than that sl*t!” Dama ko ang galit sa kaniyang boses. Nahulaan ko na rin kung ano ang nangyayari base sa mga paghinga niya. Hindi man ito nangyari sa akin pero nababasa ko ito at napapanood. He was drugged, a kind of drug that will make you aroused. In other words, an aphrodisiac. “A cold shower will help you, Sir. I will help you, Sir. Ju-just let me go,” pagpupumilit at pakiusap ko pa. Ngunit parang wala na siyang narinig na mas umalab pa ang mga halik. Sa isang iglap lang, naramdaman ko na lang ang aking likod sa malamig na pader ng banyo. Hindi ko man lang namalayan na naiangat niya na pala ang suot kong damit. Ngayon ako nagsisi bakit ako nag-dress, easy access kasi. “Si-sir… ahhh…” may sasabihin pa sana ako ngunit agad kong naramdaman ang kakaiba kiliti noong bigla niyang hinaplos ang laman sa pagitan ng aking hita. Kahit may takip pa ito, pakiramdam ko kakaibang kiliti ang dulot ng haplos na iyon. Dahil sa kaniyang ginawa, nawala na ako sa huwisyo para tutulan pa siya. Naging mas maalab pa ang kaniyang mga halik pero hangga’t maaari ay hindi ako gumagawa ng ingay at baka bumalik ang tatlo. “Hmmm…” pinigilan ko ang mapaungol lalo na noong sinipsip niya ang nagtatayuan tuktok ng aking hinaharap. Ang isa ay sakop ng kaniyang mga bibig habang ang isa ay kaniyang hinahawakan. It was so hot. “Help me with my pants,” namamaos ang boses niyang utos sa akin. Wala na nga ata ako sa wisyo dahil agad ko siyang sinunod. Tinanggal ko ang pagkakabuhol ng kaniyang sinturon at agad na binaba ang zipper ng pantalon. Labas pa lang ay ramdam ko na ang bukol, at hindi ko ipagkakailang namula ako sa laki nito. “W-what I gonna do?” I innocently asked him. Narinig kong tumawa siya bago niya kinuha ang kamay ko at ipinatong sa bumubukol niyang harapan. “Just touch me!” sabi niya at agad na naman akong hinalikan. Ipinasok niya ang kaniyang dila sa loob ng aking bibig, para itong may hinahanap sa loob sa bawat galaw nito. Habang ang kamay ko ay may sariling isip na hinaplos ang umbok. Hindi ko alam pero hindi ako makuntento sa may balot niyang laman. Humiwalay ako sa kaniyang halik at dalawang kamay na ibinababa ang kaniyang pantalon at panloob. Nahiya agad ako nang masilayan ko ang tayo-tayo niyang alaga. “Touch it, Honey.” Nahipnotismo ako sa kaniyang boses na agad ko itong sinunod. Halos hindi magtagpo ang daliri ko nang hinawakan ko ito. Napalunok tuloy ako. Kaya ko ba ito? Ginawa ko sa kaniya ang tinatawag nilang handjob. With just a few strock, a small amount of white sticky liquid came out from the top. “F*ck!” Nagulat ako sa bulalas niya lalo na noong pinunit niya na lang ang underwear ko. Nakatayo pa rin ako kaya mabilis niya itong nagawa. Walang pasabi na agad niya akong pinangko at tinutok ang nagtatayuan niyang alaga sa aking naglalawang bulaklak. Para kaming halaman na matagal ng hindi nadidiligan at sabik na sabik. Agad niyang pinasok ang kaniyang malaking alaga. Muntikan akong mapasigaw kung hindi niya lang agad hinalikan ang aking mga labi. May anak man ako, pero napakatagal na noong huli kong itong naramdaman. Parang unang beses na lang muli. “Hmmm…” Napaungol ako nang mag-umpisa siyang gumalaw. May mabagal at mabilis, ngunit mas nakakadarang sa pagtama ng kaniyang alaga sa loob. Kakaibang sarap ang dulot nito na talagang nakakadarang. Hindi na nakaapak ang mga paa ko sa sahig, ito ay nakayakap sa kaniyang baywang habang hawak niya ang pang-upo ko at nakabukaka ako. Napakapit na lang ako sa kaniyang leeg upang huwag akong malaglag. “You’re so tight,” bulong niya tapos ay isinubo ang aking nagtatayuang n*pple. Napaarko ang aking katawan sa kakaibang kiliti na dulot nito. “Ahhh… faster, please!” pakiusap ko na agad niya namang ibinigay. Labas masok at mabilis ang bawat pag-ulos ang kaniyang ginawa. Hanggang nanginig ako nang maramdaman ko ang kakaibang kiliti, iyong may lalabas na talaga. “I'm gonna c*m!” bulalas ko na agad na sinundan ng ungol. Pero agad niyang tinakpan ang bibig ko. “Me too. Me too. Ahhh!” he groaned. Mas bumilis pa ang kaniyang galaw habang ang kamay ko ay mas humigpit ang pagkakahawak sa kaniyang leeg. Hindi alintana kung bumaon man ang mahahaba kong mga kuko, basta ang nasa isip ko ay makarating sa kaluwalhatian. Hindi nga niya ako binigo dahil agad ko itong narating, kasabay noon ay naramdaman ko ang mainit na likidong nagmula sa kaniya. Sa sobrang init nito ay nanginig ako. Nakaramdam ata siya ng pagod dahil unti-unti siyang naupo sa sahig na kasama pa ako. Mabuti na lang kahit nanghina na siya ay inalalayan niya pa rin ang aming katawan upang huwag masaktan. Humihingal akong napadapa sa kaniya. Ramdam kong mas bumagal na ang kaniyang paghinga pero hindi ko alam kung nakatulog ba siya. Humigpit lang ang yakap niya sa akin. Kinuha ko muna ang lakas ko at nang ayos na, inabot ko ang tissue sa malapit upang magpunas. Nang tinanggal ko ang malaki niyang alaga, na kinainit ng aking mukha, may malapot na likido ang lumabas. “Thanks, God. I am on my safe day,” bulong ko bago naglinis at kahit siya ay nilinisan ko na rin. Nagbihis na rin ako at hindi ko mahanap ang underwear ko. Mabuti na lang at medyo mahaba naman ang damit ko. Ngunit… natapos na kami pero hindi ko pa kilala ang lalaki. “Sir,” tawag ko sa kaniya pero mukhang nakatulog na ito. Hindi naman ata masama kung tatanggalin ko ang hood niya. Hindi ko siya makita kasi nakatagilid siya at medyo may kahabaan ang buhok. Dahan-dahan kong tinanggal ito. Pero noong makita ko ang lalaki, halos tinuklaw ako ng ahas nang mapagsino ko siya. “T-Travis?” I almost stumbled when I saw his handsome face. Hindi ko ito makakalimutan, ang mukhang ito. I clenched my fist. So, this is the real reason why his touch and kisses were familiar. He’s the guy who I first fell in love with and also the person who broke me. I should hate him, but… why I still care? Even all this years, bumibigay pa rin ako sa kaniya.