1 / 1
Ruhsal parçalanmaların ne tür acılarla gerçekleştiğini biliyorum. Bazen bu hayatta sıkışıp kalmış, sürgün edilmiş gibi hissediyorum. Bunun ne kadar doğru olduğuna dair ciddi şüphelerim de yok değil. Emin olduğum ve tartışmaya kapalı tek bir gerçek var ki o da benim buraya ait hissetmeme şiddetimin her gün ciddi miktarda arttığı. Duygularıma tercüme olacak kelimeleri seçmekte bile zorlanıyorum artık çoğu zaman, zira fazla anlamsız gibi, fazla rastgele seçilmiş bir hayat adeta. Nereye varacağını bilmediğim bazı yol ayrımları var ancak hepsinin sonunda ruhum acı ile çığlık atacak ve bunu bildiğimden dümdüz ilerlemeyi tercih ediyorum alıştığım acılarım ile beraber. İnsanları anlamak gittikçe zorlaşıyor sevgili dostum, bana yol göstermesi için koca adama birçok kez seslendim en azından d
