พลบค่ำ
หลังจากที่กินข้าวมื้อเย็นเสร็จ ท่านแม่ทัพก็รีบอาบน้ำแล้วรุดไปที่กระโจมที่พักของน้องเล็กทันที
เขาคิดถึงนางเหลือเกิน ภาพนางโยกกายขย่มอยู่บนแท่งเอ็นเขาจนนมสองเต้ากระเพื่อมไหว แคมเนื้อสองพูที่ย่นยู่ยามถูกของใหญ่ชำแรกลึกและน้ำใคร่สาวที่เคลือบฉ่ำลำเอ็นจนเป็นมันวาวตามหลอกหลอนเขาจนแข็งขึงแทบทั้งวัน
มือใหญ่เปิดกระโจมเข้าไปแล้วกวาดตามองหานางไปรอบ ๆ ก็พบแต่ความว่างเปล่า
“ น้องเล็ก ” เขาเรียกพร้อมกับเดินเข้าไปที่เตียงนาง ขณะเดียวกันก็มีร่าง ๆ หนึ่ง ย่องตามเขาอยู่ทางเบื้องหลังอย่างเงียบกริบ กำลังจะเอื้อมมือเข้าไปจับตัวแม่ทัพ
ทันใดนั้น !
ร่างใหญ่ก็หมุนตัวกลับมาคว้าหมับที่ข้อมือนั้น แล้วบิดให้ไขว้กันอยู่ด้านหลังก่อนกระชากร่างนั้นเข้ามาประชิดตัว
“ โอ๊ย ! พี่ใหญ่ ข้าเจ็บเจ้าค่ะ ” ร่างเล็กที่ถูกบิดข้อมือร้องลั่น นางเจ็บจนน้ำตาซึม
“ เจ้าจะทำอะไร ” เขาถามแล้วปล่อยข้อมือนางให้เป็นอิสระ
“ ข้า
