2 | เหยี่ยวนักล่า NC 18++

1637 Words
บทที่ 2 เหยี่ยวนักล่า NC18++ “อึก...” ฉันลอบกลืนน้ำลายเมื่อถูกผลักลงบนเตียงกว้างในโรงแรมสุดหรูที่ฉันได้พักอาศัยชั่วคราวในระหว่างการแข่งขันที่ออสเตรเลีย ตอนนี้ฉันอยู่กับเขา อยู่กับ ‘ภูผา’ คนที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้เพลย์บอยตัวพ่อ และเจ้าของฉายา ‘เหยี่ยวนักล่า’ และในตอนนี้...ฉันกำลังถูกเขาล่าอยู่! ฉันกำลังเป็นเหยื่อของเขา! มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำสนิทของตัวเองออกทีละเม็ดเผยให้เห็นกล้ามมัดแข็งแรงบริเวณอกแกร่งและหน้าท้อง ฉันหลบสายตาลงด้วยความรู้สึกบางอย่าง ฉันไม่กล้าสู้สายตาร้ายกาจของ พรึ่บ! “ทำไมทำหน้างั้น?” เสียงทุ้มเอ่ยที่ข้างหูฉันของฉันแผ่วเบาก่อนที่ริมฝีปากจากจูบซับที่แก้มใสและไล้ต่ำลงมาที่ซอกคอของฉันเบาๆ “เปล่า” ฉันตอบปฏิเสธและเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าไป ฉันพยายามเก็บและข่มอารมณ์ตัวเองไว้ให้ได้มากที่สุดเพราะฉันไม่อยากให้เขารับรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังกลัว! ใช่ ฉันกลัวเขา! “กลัว?” ภูผาเลิกคิ้วถามก่อนจะยกยิ้มร้าย “ก็บอกว่าไม่...อื้อออ” ริมฝีปากหนาทาบทับลงมาประกบที่ริมฝีปากของฉันโดยไม่ทันตั้งตัวทำเอาฉันต้องหลับตาแน่นเมื่อถูกสัมผัสด้วยความดูดดึง อย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน... ฉันพยายามผลักอกแกร่งออกด้วยแรงอันน้อยนิดแต่กลับไม่เป็นผลเมื่อลิ้นร้ายบุกเข้าไล่ต้อนจนมุมอีกทั้งมือของภูผาก็ยังค่อยๆเกี่ยวสายของชุดเดรสฉันให้ล่นลงอยู่ใต้หน้าอก “อื้อออ” ฉันร้องในลำคอเมื่ออากาศใกล้จะหมดแต่เขากลับไม่ยอมผ่อนแรงหรือปรานีฉันเลยสักนิด จนกระทั่ง... ชุดเดรสของฉันถูกเกี่ยวออกลงมาอยู่ที่เอวเผยให้เห็นเรือนร่างอันแสนหวงแหนที่ไม่เคยมีใครได้เชยชมมาก่อน ฉันอยากเปิดใจและลองทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการสักครั้งซึ่งมันก็คือเรื่อง ‘เซ็กส์’ ฉันอยากลองนอนกับใครคนหนึ่งที่รู้สึกถูกชะตาและเขาก็เข้ามาได้พอดิบพอดีอย่าง ‘ภูผา’ แต่ความอยากรู้อยากลองในตอนนั้นมันกลับเลือนหายไปแล้วนี่สิ! ‘ฉันก็แค่นอนกับเขา ฉันไม่ได้จะจริงจัง’ อยู่ๆเสียงในห้วงแห่งอดีตก็ดังขึ้นตามหลอกหลอนฉันอีกครั้ง ‘ฮึก...แต่เรากำลังจะแต่งงานกันนะ...’ ‘ฉันก็แค่หาความสุขในสิ่งที่เธอให้ฉันไม่ได้ไงเจน! อย่างี่เง่า ฉันก็ผู้ชายคนหนึ่งที่ต้องการเซ็กส์’ ในตอนนั้นฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มันช่างดูโง่เขลาและน่าสมเพชที่สุด... ภาพวันวานอันแสนเจ็บปวดตามกลับมาหลอกหลอนจนทำให้หัวใจของฉันรู้สึกเจ็บปวดอีกครั้ง ไม่ได้อยากได้คืนแต่แค่รู้สึกเกลียดตัวเองที่ถูกมองว่าเป็นผู้หญิงไร้ค่า ฉันก็รักอย่างเต็มที่...รักสุดหัวใจมาโดยตลอด แต่นี่น่ะเหรอ? คือวิธีการตอบแทนความซื่อสัตย์กับความรักของฉัน! ถ้าอย่างนั้นในค่ำคืนนี้ฉันก็คงไม่ได้ผิดอะไรใช่ไหมถ้าฉันอยากเลือกทำในสิ่งที่ต้องการบ้าง... ฉันคล้องแขนที่ต้นคอของภูผาก่อนตอบรับสัมผัสที่เขามอบให้อย่างเต็มใจ ฉันเลือกแล้ว...และฉันจะไม่เสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำมันเด็ดขาด “อ่า...” ใบหน้าหล่อเหลาผละออกและยกยิ้มที่มุมปากบางๆ สายตาคมจดจ้องเรือนร่างของฉันจนทำเอาฉันต้องหลบสายตาหนีด้วยความเขินอาย มือหนาถอดเข็มขัดและกางเกงยีนส์ขายาวออกและหยิบถุงยางอนามัยที่อยู่กระเป๋ากางเกงมาวางไว้บนเตียง ความใหญ่โตภายใต้อันเดอร์แวร์สีเทาเข้มทำให้ฉันเผลอลอบกลืนน้ำลายด้วยความตื่นกลัว “อยากจับมันไหม” ไม่ว่าเปล่าภูผาจับมือของฉันให้สัมผัสเข้าที่ความใหญ่โตภายใต้อันเดอร์แวร์ของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว ฉันช้อนสายตาขึ้นมองคนตัวโตด้วยความรู้สึกที่หลากหลายแต่ไม่นานริมฝีปากหนาก็บดลงมาทาบทับที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง ฉันหลับตาพริ้มรับสัมผัสของเขาอย่างเต็มใจไม่รู้เราจูบกันนานเท่าไหร่แต่รู้ตัวอีกทีมือของฉันก็สัมผัสเขากับแก่นกายของเขาที่ไร้สิ่งปกปิดใดๆแล้ว อีกทั้งมือหนายังทักทายที่จุดกลางกายของฉันที่ตอนนี้กำลังมีน้ำสีใสไหลออกมาอย่างบอกไม่ถูก มันไม่ได้รุนแรงหรือน่ากลัวอย่างที่คิด...กลับกันฉันกลับรู้สึกชอบและหลงใหลไปกับสัมผัสของเขา “อึก...” ฉันร้องออกมาเมื่อนิ้วร้ายสัมผัสเข้ากับจุดกลางกายของฉัน เขากำลังรุกล้ำเข้ามาพร้อมกับเกี่ยวแพนตี้ของฉันออกไปตามขาเรียว จนกระทั่ง... “อื้อออ” จากสัมผัสอ่อนโยนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นดูดดึงและหนักหน่วง ลิ้นร้ายตวาดชิมความหวานภายในโพรงปากส่วนมือหนาก็บีบเคล้นที่อกอวบและเนื้อเนียนของฉัน ฉันนอนหลับตาพริ้มรับสัมผัสของคนบนร่างพร้อมกับปล่อยใจให้ค่ำคืนนี้ได้บรรเลงบทรักบทเตียงอย่างเต็มที่ แต่ทว่า... “อึก!” ใบหน้าแหยแกและเสียงร้องในลำคอของฉันร้องขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่กลางกาย ฉันเบิกตาโพลงขึ้นมาก็พบว่าแก่นกายของเขาที่สวมอุปกรณ์ป้องกันเรียบร้อยนั้นกำลังจ่อที่ปากทางรักของฉันอยู่ “อ่า” ภูผาผละริมฝีปากและจับแยกขาเรียวออกจากกันก่อนที่เขาจะส่งตัวตนเข้ามาอีกครั้ง “อึก! จะ...เจ็บ” ภูผาเงยหน้ามองฉันพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย เจ้าตัวไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเพียงแค่ส่งแก่นกายเข้ามาในร่างกายของฉันจนสุดลำกาย “อึก! อ๊ะ!!” ฉันจิกเกร็งกับผ้าปูที่นอน หยาดน้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด มันเกิดขึ้นแล้ว... “Damn!!” เสียงสบถของภูผาทำให้ฉันหันหน้าไปมองเขาอีกครั้ง สายตาคมจดจ้องกลับมาที่ฉันที่เขาจะออกแรงขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆตามจังหวะ “อึก! ฉันเจ็บ!” ฉันดันหน้าท้องแกร่งให้ออกห่างเมื่อเขาเริ่มขยับ ยิ่งเขาขยับฉันก็ยิ่งเจ็บ “คบกับแฟนประสาอะไรของเธอวะเนี่ย” ปึก! ปึก! “อึก! ฉันเจ็บ ภูผา...เบาหน่อย...อ๊ะ!” แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เอวหนาสอบเข้าหาร่างกายฉันอย่างหนักจนฉันสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่ถูกส่ง “อ่า! แน่นชิบ!” ปึก! ปึก! มือหนาจับขาของฉันให้พาดที่บ่าแกร่งก่อนจะส่งแรงกระแทกเข้ามาอีกครั้ง จากความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน แต่ด้วยขนาดแก่นกายของเขามันก็ทำให้ฉันจุกที่ท้องน้อยเช่นกัน “อ๊ะ...อ่าา” ฉันผ่อนลมหายใจออกมาพรางสกัดกั้นเสียงหยาบโลน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าสัมผัสของเขาทำให้ฉันตื่นเต้นและอยากลองมันอีกครั้ง “ครางออกมา จะกั้นไว้ทำไม อ่าา” คนตัวโตกัดกรามแน่นพรางเคลื่อนมือขึ้นมาบีบเคล้นที่หน้าอกของฉันโดยที่แก่นกายยังสอดประสานและส่งจังหวะเข้ามาไม่หยุดหย่อน หมับ! พรึ่บ! “อ๊ะ...นะนาย!” ฉันร้องขึ้นเมื่อร่างกายของฉันถูกอุ้มขึ้นโดยวงแขนแกร่งก่อนที่เขาจะจัดท่าทางให้ฉันนั่งลงที่ตักของเขา มือทั้งสองข้างของฉันโอบคอคนตรงหน้าเอาไว้และมองเขาด้วยความแปลกใจเล็กน้อย สายตาคมที่เหมือนเหยี่ยวตามฉายาจดจ้องมองที่ใบหน้าของฉันก่อนที่เขาจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างเอาใจ “อือออ อ๊ะ!” สะโพกหนาสวนขึ้นมาทำให้แก่นกายสอดเข้าจนลึกสุดโพรงสวาท “อ่าาา” “อึก...ฉันจุก” “เธอจะต้องจดจำค่ำคืนนี้ได้เป็นอย่างดี” เสียงทุ้มเอ่ยกระเส่าข้างแก้มก่อนที่เขาจะจับสะโพกมนและส่งแรงกระแทกอย่างหนักหน่วง “อ๊ะ...อึก! บะเบา...เบาหน่อยได้ไหม” “เธอยั่วฉันเองเจนนี่” “ฉะ ฉันไม่ได้ยั่ว อ๊ะ!” “สายตาและเรือนร่างของเธอกำลังยั่วฉัน อ่า!” ปึก! ปึก! “อ๊ะ!” “อ่าา!” เสียงครางทุ้มต่ำเอ่ยในลำคอเมื่อใกล้จะเสร็จสม เอวหนาสอบเข้าหาร่างกายฉันอย่างรวดเร็ว จนกระทั่ง... “อ่า!!” ฉันซบใบหน้าลงที่ไหล่ของภูผาพรางผ่อนลมหายใจออกมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ริมฝีปากหนาจูบซับที่เรือนผมของฉันเบาๆก่อนที่เขาจะอุ้มร่างของฉันให้นอนราบไปกับเตียง เมื่อเป็นอิสระฉันขยับร่างกายเข้าหาหมอนนุ่มก่อนจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า แต่ทว่า!! หมับ! “นะ นาย!” มือหนาจับร่างของฉันให้นอนคว่ำลงตามด้วยร่างกายของเขา “ถุงหมดว่ะ” “มะ ไม่เอาแล้ว” ฉันเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนี้! “มีอยู่ในกระเป๋าอีกนี่หว่า...” ร่างสูงขยับตัวไปหยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงและฉีกมันออกด้วยปาก “ภูผา...นาย อ๊ะ!!” ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยห้ามคนตัวโตก็จับแก่นกายและจ่อเข้ามาที่โพรงสวาทของฉัน “อึก!” “อ่าาา” “อะ ไอ้บ้า อึก!” “เธอยังไม่เสร็จเลย” ฉันถลึงตาใส่คนตัวโตแต่อีกฝ่ายกลับยกยิ้มขำออกมา “ฉันจะทำให้เธอลืมคนเลวๆอย่างมันเอง” ปึก! ปึก! “อ๊ะ...เบาหน่อย อึก!!” “อ่าาา” “อ๊ะ! ภูผา...” “นั่นแหละชื่อฉัน จำไว้ให้ดี เพราะเธอต้องครางชื่อนี้ตลอดทั้งคืน!”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD