“หงเป็นคนผิด! หงจะยอมรับผิดเอง”
การนองเลือดคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้ คนคนเดียวจะมีสิทธิ์ทำให้ทุกคนในอิงตะวันเดือดร้อนได้อย่างไร จะเป็นไรไปในเมื่อร้ายยิ่งกว่านี้เธอก็เคยมาแล้วจากน้ำมือของเขา หญิงสาวเงยหน้าขึ้นไปมองสบสายตากับศิงขรอย่างไม่หลบสายตาอีกต่อไป
“หง พี่ว่า...”
“พอเถอะค่ะพี่กาล หงเป็นคนผิด หงต้องรับผิดชอบ พี่จะให้น้องสาวคนนี้เป็นคนขี้ขลาดตาขาว แล้วปล่อยให้ก้องรับผิดแทนอย่างนั้นหรือคะ” เมื่อน้องสาวเอ่ยจริงจังแบบนี้ คนเป็นพี่ชายก็ได้แต่ถอนลมหายใจออกมาอย่างอึดอัด
“แล้วคุณศิงขรจะลงโทษหงยังไง” เขาหันกลับไปถามอีกคน
“เรื่องนั้นมันเป็นสิทธิ์ของผมนะครับ” เขาย้ำเตือนแบบไม่ให้ใครมาก้าวก่าย
“ผมคิดว่าคุณคงเป็นลูกผู้ชายพอ” สุริยกาลดักคอเอาไว้
“ครับผมเป็นลูกผู้ชายพอแน่” เสียงตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่แยกไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“กี่วันที่คุณจะลงโทษน้องสาวผม”
“หนึ่งเดือน”
“
