เอื้องทรายพยายามที่จะยิ้ม แม้ว่ามันจะยากเย็นแค่ไหน แต่เธอก็เลือกที่จะยิ้มดีกว่าต้องร้องไห้ ขอแค่วันพรุ่งนี้มาถึง ทุกอย่างก็จะจบ คงไว้เพียงความเป็นเพื่อน ที่มันจะอยู่ไปอีกนานเท่านานเท่าที่เขาอยากให้เป็น
“ถ้าเหมือนเดิมที่แกหมายถึงคือความเป็นเพื่อนของเรา มันแน่อยู่แล้ววิน เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป” ธเนศไม่ได้ตอบอะไร ทำเพียงขยับเข้ามาสวมกอดอีกคนจากด้านหลัง
โดยไม่มีใครพูดอะไร….หัวใจของคนสองคนต่างเจ็บปวดพอๆ กัน
นายอำเภอถูกเชิญตัวมาทำเรื่องหย่าให้เช้าต่อมาตามความต้องการของเอื้องทรายที่อยากจะจบเรื่องทุกอย่างให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แม้จะมีหลายคนคัดค้านแต่กลับไม่มีใครเปลี่ยนใจเธอได้สักคน
“คุณสองคนแน่ใจแล้วใช่ไหมครับว่าอยากจะหย่ากัน” คำถามของนายอำเภอทำให้เธอกับธเนศต้องหันมาสบตากัน ชั่วครู่เธอแอบเห็นสายตาที่เคลือบแคลงไปด้วยบางสิ่งจากเขา แต่ไม่นานมันก็ค่อยๆ หายไป
“ฉันแน่ใจค่ะ” หญิ
