Chapter 18 สาวใช้หัวขโมย
หัวใจคนเรามันรองรับความเจ็บปวดได้มากมายแค่ไหนกัน... เหตุใดนางจึงรู้สึกว่าหัวใจของนางไม่อาจทานทนความเจ็บปวดมากไปกว่านี้อีกแล้ว
หูเส่าหลิงเดินเหม่อลอยไปตามทางเดินที่ทอดยาว จุดหมายปลายทางคือสวนอันแสนร่มรื่น ซึ่งจากจุดนี้ต้องเดินผ่านเรือนนอนของฮูหยินผู้เฒ่า ซึ่งนางได้เลียบเคียงสอบถามอาการของท่านจากสาวใช้ พบว่าท่านกลับมาแข็งแรงดังเดิมแล้วก็แอบเบาใจไปมากโข
จังหวะที่นางกำลังเดินถึงเรือนนอนของฮูหยินผู้เฒ่านั้น พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น ‘ซูย่วน’ ทำท่าทางลับๆ ล่อๆ เดินออกมาจากห้องนอนของถางฮูหยิน
ซูย่วนไม่ได้เป็นสาวใช้ส่วนตัวของฮูหยินผู้เฒ่า อีกทั้งในช่วงเวลานี้ฮูหยินผู้เฒ่ากำลังนั่งพักผ่อนอยู่ที่ศาลาริมน้ำทางทิศเหนือของจวน นั่นหมายความว่าในห้องนอนไม่มีใคร
แต่... ซูย่วนอาจได้รับมอบหมายให้มาหยิบของบางอย่างก็เป็นได้ เพราะถึงอย่างไรสาวใช้วัยกลางคนผู้นี้ก็ทำงานอยู่ในจวนมาหลายส
