ตอนที่ 26
พริมโรสรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่จ่ออยู่ตรงใบหน้านวล ของเธอ แม้เธอจะพยายามขยับกายหนี แต่ดูเหมือนว่าจะหนีไม่พ้น เพราะวงแขนแข็งแรงที่กักขังเธอไว้อยู่
“ปล่อย...แล้วก็เอาออกหน้าไปห่าง ๆ ฉันด้วย”
พริมโรสสั่งและพลางผลักชายหนุ่มให้ออกห่างจากตัวเธอ แต่ว่าไม่เป็นผล เพราะว่ายิ่งผลักเขาก็ยิ่งรัด และโน้มใบหน้าใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ เธอก็ได้แต่เอนตัวหนี จนกระทั่งหลังสัมผัสกับพนักพิงขอบโซฟา
เขมชาติมองกริยาของคนในอ้อมแขนด้วยความขัน และเมื่อเห็นว่าคุณนายไม่สามารถขยับตัวหนีไปไหนได้ เข้าจึงเลื่อนตัวเองมาประชิดอีก
“อยู่ทานข้าวด้วยกันนะครับ...วันนี้ผมมีประชุมเช้า จะเสร็จคงไม่ เกินบ่ายสอง”
“จะแกล้งฉันอีกล่ะสิ ไม่มีทางเหรอย่ะ...”
“ผมไม่แกล้งคุณหรอก...จริง ๆ” เขมชาติพูดต่ออย่างรู้ใจ
“ผมยัง ไม่อยากเป็นอาหารของนางยักษ์ใจร้าย...เมื่อวานผมถูกกัดไปตั้งหลายรอบ ต้องไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้าหรือเปล่าก็ไม่ร
