Hate Me Not

Chapter 14 Napapahiya

Jacko

I am currently having my lunch meeting when i receive a call from Cadley. I signal ng kameeting ko na tatanggapin ko muna, bihira lang siyang tumatawag.

“Ano yun?” Tanong ko sa kabilang linya.

“Kuya, pwede po bang makigamit ng computer mo mamaya kasi may project lang ako na kailangang gawin? Kung sa labas ko gagawin baka abutan ako ng close at di ko matapos.” Paalam niya sa malumanay na boses. Nanantiya sa aking mood.

I know nahihiya siyang makigamit sa anumang gamit sa bahay. I remember nasita ko siya dati kaya after nun di na siya basta basta nakigamit kung di nagpapaalam sa akin.

“Sige, itanong mo lang kay manang ang susi ng opisina ko.”

“Salamat Kuya;” masigla niyang sabi. Napangiti ako kasi simpleng favor lang ang binigay ko pero sobrang saya na niya.

Natigilan ako sa aking naramdaman, why i felt happy when she said thank you and being cheerful? Napalingo ako sa aking naisip. Bumalik ako sa aking kameeting.

I got home really late in the evening.

“Manang where’s Cadley? Nakauwi na ba?" Tanong ko sa aking maid as i get inside.

“Ay Jacko andun na sa taas maaga yun nakauwi kasi may project daw, nanghiram yun ng susi sa opisina mo. Kakain ka ba para maipaghanda kita?”

“Wag na ho, galing ako sa aking meeting nakakain na ako.” I walk upstairs. When i reach my room di ko napigilan na tingnan si Cadley kung nasa office ko pa ba siya.

I open the door; there she is nakatulog sa aking table, nagkalat ang papel, libro at ballpen sa mesa. Nakaopen pa ang computer. She must be tired para makatulog na.

I look at her closely, i studied her feature. It’s undeniable that she is a pretty lady. She’s cute when she was young back then and now she blossoms into a beautiful attractive lady. I have watch her while growing up, di lang palagi coz i was busy working, traveling in and out of the country back then because of business.

Nakita ko ang pangungunot ng kanyang noo. She must be dreaming. I can't help to smile in her gesture. I save her work in the computer and turn it off. I decide na gisingin na para makatulog ng maayos.

“Cadley, wake up.” Umingot lang. “Come on matulog ka na sa room mo.”

“Kuya?” Para pang naalimpungatan siya.

“Just sleep, bukas mo yan tapusin. I already save your work.” Tumango ito. I leave the room.

When I’m in my room, di ako makatulog so i get a brandy in my wine cellar here in my room and drink just a little bit, pampatulog lang.

Lately ginugulo ni Cadley ang aking isipan. I know it’s my plan to get closer to her pero bakit nakonsensya ako? I should not. Yun ang dapat kung itatak sa aking isipan, di ako magpapadala sa aking naramdaman. My plan should work.

Getting closer with her means she will develop strong feeling for me. Young women are emotional at madaling madala sa kanilang naramdaman. They're impulsive with their decision and thinking as well.

Kinabukasan sinama ko siya on my way to work.

“If you need something, kung may babayarin ka sa school just tell me in advance para mabayaran ko, okay? You should save your money.” Tumango siya.

“Kuya, may group study kami mamaya para sa presentation namin next day. Baka masyado ng gabi ako makakauwi.” Saad niya sa malumanay na boses, I know she is asking my permission at natatakot baka di ako pumayag.

“Saan naman daw kayo mag group study?” It's my way of telling her na di dapat magsinungaling coz i would know.

“Di ko pa alam kong saan kami. Pag-uusapan pa namin later baka kina Chelsea siguro tulad ng dati.”

“Okay just send me the address later.” Ayaw ko mang pumayag but i have to coz it's part of being a student. I also undergone those stage. I know ang ibang studyante ginagamit lang ang words na group study para makapuslit at gumimik.

Pagdating namin sa school niya, she’s on the way to go out from my car ng binigyan ko siya ng pera.

“Para saan yan Kuya?” Gulat niyang tanong.

“Your allowance, i haven’t given you anything since then i guess.” I felt irresponsible for not doing my obligation to her before.

“Okay na po, may pera pa po ako.” Tanggi niya, i know nahihiya lang siya.

No as I've said, save your money, it’s my responsibility to give you an allowance while schooling. I am sorry if I didn't give you back then. It was not in my mind.”

“Pero sobrang malaki po ito Kuya.” Wika pa niya ng tinanggap ang pera.

“Put that in your savings.” Walang magawa kaya she put the money in her purse and go. Sinundan ko siya ng tingin.

“Kung sana Cadley di ka anak ng mama mo. But you are the exact reflection of her and i hate the feeling.”

“Sir may naghahanap sa inyo.” Inform sa akin ng secretary ng malapit ng mag lunch time. Di pa tapos ang secretary ko sa kanyang sinasabi when somebody came in.

“Hello Jacko, it’s been a long time right?” Singit ng babaing nasa harapan ko na.

“What are you doing here Lexie?” Anak siya ng investor ko.

“Well i just miss you, I wanted to hang out. Matagal na tayong di nagkasama, Jacko.” Wika na ayaw paawat. This girl is so clingy kaya iniiwasan ko siya. Di ko lang madispatcha ng tuluyan dahil sa kanyang ama.

"Spend time with me naman, promise di ka magsisi." Malandi niyang sabi.

“I am busy Lexie, can't you see?” Walang interest kong sabi.

“Jacko you are always busy. Wala ng bago dun. Kung di kita sasadyain dito di mo ako pupuntahan.” Paano ko siya sasadyain kung iniiwasan ko siya? This girl is dumb.

I just close my computer coz wala rin mangyayari, di aalis ang babaing ito kapag di ko pinagbigyan.

"Where do you want to go?" Walang buhay kong tanong sa kanya.

"Gusto kong kumain sa isang sikat na restaurant ngayon, pinag-uusapan sa social media." Masigla niyang wika. If i know gusto lang niya magpicture taking at ipagmamalaki sa social media, magpapasikat.

"Where’s the location so that i can drive you there?" She give me the address.

When reaching the place, it was pack with people sikat nga siguro para pagkaguluhan. Pagpasok pa lang namin we are being estimated properly and assist to our table, okay nice service. As i look around, the ambiance is great as well. Let’s see if the food are tasty ako ang huhusga if karapatdapat ba ma highlight sa social media, some are sisikat lang dahil pina-boast ang post.

"Jacko, come on sa akin ka lang dapat tumingin, why you keep looking around? Reklamong saad ni Lexie.

"Well you said sikat ang restaurant na ito, ako ang huhusga kung dapat ba siya maging sikat." Ngumuso lang ang maarte. Akala naman niya bagay sa kanya. I really hate girls that full of herself and pretentious.

Well there’s a girl na di ganito umasta but i still hate her gut for some reason.

As we ate our food, i saw a group of college girls sa isang corner, maingay ang grupo kaya nakakuha ng attention sa ibang kumakain.

As i scan each of them, bigla ako napakunot, coz one of them ay kilala ko. She is writing, ang iba ay kumakain.

"Why is Cadley here? I though she is in school." She look at in our side at di na siya nabibigla, it means kanina pa niya ako nakikita at di man lang ako sinabihan. Ibig sabihin ayaw niyang magpakita sa akin. Bigla naman uminit ang ulo ko, pinakaayaw ko ang magbulakbol sa klase.

I get up from my chair and walk towards their area.

“Jacko where are you going?” Lexie yelled pero di ko pinansin.

“Why are you here Cadley? Di ba oras ito ng eskwela? You should be at school;” mariin ang tinig ko na may galit.

“K-kuya, magpapaliwanag ako.” Sabi niya sa takot na boses, sinamaan ko siya ng tingin. Lexie came to my side.

“Kilala mo siya Cadley?” Tanong ng mga kaklase niya. Tumango siya.

"Di ba sinabihan na kita na ayaw ko na magbulakbol ka pa? And now i see you here, wala ka na ba talagang gagawing matino Cadley?" Tumaas na boses ko. Mas lalo kaming nakakuha ng attention ng iba. I don’t care. I am really pissed.

“Ay ikaw ba ang Kuya ni Cadley na masungit? Pacensya na Kuya we are here for our observation, ito ang na-assign sa amin para pag-aralan ang pamamalakad nila. To know what it takes para maging sikat sa larangan ng hotel and restaurant industry. We have a debate later." Paliwanag ng isa, nakayuko lang si Cadley.

Nahimasmasan ako after ko narinig ang explanation. By looking at the table may papers, may ballpen, may recorder and other stuff and Cadley is writing,

“Is she your sister Jacko? It’s part of their project pala.” Singit ni Lexie but my attention was not into her.

I felt guilty all of the sudden, ito na naman ako pinahiya siya na di man lang nagtatanong kung bakit.

“Have you eaten already?” Tanong ko kay Cadley na di nakatingin sa akin. I'm not sure kong naiiyak ba kasi nakayuko lang.

“Di pa yan kumakain Kuya, sabi niya kasi mahal dito, sa karenderya na lang siya kakain, after namin magawa ang project.” Paliwanag na naman ng isang kaklase niya. It's already 12:30 in the afternoon at di pa siya kumain. I called the waiter

“Give whatever they want, charge it on me;" tinuro ko ang table ko sa waiter.

“Kasama ba kami sa mag-order Kuya?” Singit ng mga kasamahan niya. Tumango ako sa lahat and look at Cadley again pero nakayuko parin. I know napahiya ko siya.

“Jacko balik na tayo sa table natin, pabayaan mo na sila.” Nawalan na ako ng ganang kumain.

I felt really guilty sa aking ginawa. I should not say those things sa harap ng mga tao at sa mga kaklase niya.