“ขอโทษนะครับ”
“ขอโทษเรื่องอะไรคะ” เธอถามกลับด้วยความสงสัย
“ขอโทษที่เคยใช้งานลูกพีชหนักๆไงละครับ” ชายหนุ่มรู้สึกผิดจริงๆ
“แน่ล่ะสิคะรู้ไหมคะว่าตั้งแต่เกิดมาลูกพีชยังไม่เคยทำงานหนักขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ ถ้าคุณพ่อคุรแม่รู้นะคะท่านอาจจะมาพาตัวลูกพีชกลับไปก็ได้”
“ไม่เอาครับ พี่ไม่ยอมให้ใครมาพาลูกพีชไปจากพี่แน่ๆ”
“ฮ่าๆลูกพีชก็ไม่ยอมไปเหมือนกันนั่นแหละค่ะ ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลยค่ะลูกพีชแค่ล้อเล่นเอง”
“ครับๆ ทำดีแบบนี้ต้องมีรางวัลให้ครับ”
“รางวัลอะไรกันคะ นี่จะมาตบหัวแล้วลูบหน้าหรอคะ ชิ”
“ไม่ใช่หรอกครับ”
"ไม่ต้องมายิ้มเลยค่ะลูกพีชไม่คุยเรื่องนี้แล้วค่ะ วันนี้พี่นทีต้องไปล้างแผลที่โรงพยาบาลนะคะ พร้อมหรือยังคะ"
"พี่พร้อมแล้วครับ ไปกันเถอะ"
"ค่ะ ลูกพีชจะได้ไปบอกให้เขาเตรียมรถให้"
"ครับ ขอบคุณครับ"
"เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่นทีขึ้นรถได้"
“ผมช่วยพยุงครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณลุงขับรถให้ก็พอแล้วค่ะ
