PROLOGUE
235 Words
PROLOGUE ??
5 years ago.
Sapilitan akong nagpakasal sa isang LALAKI na hindi ko naman mahal.
Nagsama kami sa iisang Bubong kung saan nabuo ang isang masayang PAGSASAMA.
Akala ko OK na. Hanggang sa isang araw, natuklasan ng aking BOYFRIEND ang pagpapakasal ko sa ibang lalaki. He get mad at me. And we broke up. Masakit. Sobrang sakit. Pero hindi ako iniwan ng ASAWA ko. Hanggang sa naka MOVE ON ako.
Natutunan kong mahalin ang ASAWA ko. Naging masaya kami sa piling ng isa't isa. Isang MASAYANG RELASYON na hindi ko inakalang masisira ng dahil lang sa isang pagkakamali. Nang dahil lang sa isang KAGAGAHAN na ginawa ko.
A ONE NIGHT na nagpagulo sa lahat.
A ONE NIGHT na sumira sa lahat.
A ONE NIGHT na naging dahilan upang MAGKAHIWALAY kami ng LALAKING PINAKAMAMAHAL ko.
Ok na eh! Masaya na! Why do we need to END UP THIS WAY? Bakit kailangan naming magkahiwalay?
Iniwan nya ko without listening to my EXPLANATIONS. Without talking to me.
He left me hanging.
He left me without saying GOOD BYE.
At hindi lang ako ang iniwan nya, iniwan nya din ang magiging ANAK.
And now, I need to live my life without him. Kailangan kong ipagpatuloy ang buhay ko kasama ng magiging anak namin.
MAKAKAMIT KO PA BA ANG HAPPY ENDING NA INAASAM KO PARA SAMIN?
MAY SECOND CHANCE PA BA ANG PAGMAMAHALAN NAMING NASIRA?
I'm EUPHEMIA ADRENAL-SANTOS. AND THIS IS THE PART TWO OF OUR ROLLER COASTER LOVE STORY. OUR JOURNEY TO OUR HAPPY ENDING.
- Writer
