สำหรับสตรีในโจวเสียนการตอบรับจดหมายสู่ขอเพื่อแสดงถึงความจริงใจ นอกจากจดหมายตอบกลับที่เขียนด้วยลายมือแล้ว ยังมอบสิ่งของมีค่าที่สุดของนางแนบกลับไปด้วย โดยบุรุษผู้จะต้องนำของมีค่านั้นกลับมาในวันสมรสพร้อมกับมอบของขวัญเป็นสิ่งของประเภทเดียวกันเพื่อแสดงถึงความรักและความรับผิดชอบ
ทว่าสิ่งของมีค่าของหวังอี้หยางไม่ใช่อัญมณีหรือเครื่องประดับ แต่เป็นถุงหอมดอกไม้แห้งที่มารดาผู้จากโลกไปแล้วเย็บไว้ให้นางต่างหาก ในสงครามนั้นมีแต่กลิ่นโลหิตชวนคลื่นเ**ยน นางจึงมักนำถุงหอมนี้ติดตัวอยู่เสมอ อย่างน้อยตอนนอนก็สามารถนอนหลับได้สนิทใจ ด้วยเหตุนี้ถึงได้ใช้เวลาทั้งคืนในการเย็บถุงหอมชิ้นใหม่เพื่อแนบกับจดหมายตอบรับไปด้วย
หวังอี้หยางคลี่ยิ้มขณะมองถุงหอมสีชมพูของตนในมือ ร่างระหงในชุดคลุมสีฟ้าอ่อนเดินเข้าไปในกองบัญชาการเพื่อทำงานตามปกติ ทว่าเมื่อเดินมาถึงห้องทำงานของตนเองบนตึกใหญ่แล้ว ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจึงเหลือบมองบานป
