Benim biricik delim gözlerini açtığında ve derin bir nefes aldığında ilk önce ne olduğunu anlamaya çalıştı.
"döndü nihayet!"
Bu ses benim sevgili delime yada yok ya deli değil, evet... doğru kelimeyi buldum, oyuncak... şu durumda evet bu cuk diye oturdu... benim oyuncağıma tanıdık geldi. Hemencecik adamın sesini hafızasına kaydetmiş. Sevmedim bunu. Neee? adamın sesi güzel mi? Şu halde düşündüğü şeye bak!
Benim sesim çok daha güzel! sanırım az duyduğun için tanıdık gelmiyor güzelim... merak etme, zamanla daha çok duyacaksın! taaki senden sıkılıp gidene kadar ve tabii artık senden geriye ne kalır, bak onuda bilemem işte.
Gözlerimizi kırpıştırdık, bize yaklaşan doktora odaklanmaya çalıştık ve oda ne?
Onun gözüyle bakmaya devam ederken gördüğüm bulanıklıktan nefret ettim ama nihayet y
