Gecenin sessizliğinde adeta ciğerlerindeki tüm havayı boşaltarak yine haykırdı.
"Azahaan! cesaretin varsa karşıma çık lanet olası mahluk! benim Bendi... çık karşıma artıık!"
Ilık bir esinti, bir gök gürültüsü karakterindeki sesi duymak için kulak kabarttı ama dakikalardır gelende yoktu, en ufak bir işarette...
Bekledikçe, sabrının tükendiğini hissediyordu. Yapacağı şeyi bir an önce gerçekleştirmek, Azahan'ı ve tüm klanı sonsuzluğa yolcu etmek için kızı adına endişe içinde olan yüreği, aynı anda bu işi bitirme arzusuyla yanıp tutuşuyordu.
Dolunayın parlak ışığının vurduğu kadarıyla biraz olsun aydınlanan o azametli ağacın kovuğuna gözünü kırpmadan bakıyordu.
Tam kulağının yanından, "benim en büyük lanetim sen oldun be Bendim!" dediğini duyduğu o kadifemsi sesi hemen tanıdı.
Hızla a
