Bir hafta sonra...
Yine Siirt yollarında...
Geçen bir hafta boyunca çok sıkı çalıştım. Bu ay iyi kazanıyoruz. Dip boya, kesim, röfle, gölge, omre yapmak derken, sürekli ayakta dikilmekten sırtımda ve belimde ufaktan ağrılar başladı. Hissediyorum, annem ordan sürekli işim bereketli olsun diye dualar ediyor ve salonu uçuşa geçirdi. Bilirim, annemin duası dua, bedduasıda bedduadır ve gider adresini bulur.
Şimdi yeniden yola koyulmuş Siirt'e giderken, yanımda Serhan var ve biz bu bir hafta boyunca hemen hemen her akşam çıktığımız halde, benimle tensel hiçbir temas kurmadı. Gerekmedikçe elimi bile tutmadı. Çoğunlukla onun koluna girdim ve o elleri ya trençkotunun, yada kumaş pantalonunun ceplerindeydi.
Beni öpme yada bana sarılma girişiminde hiç bulunmadı. Bu aslında çok hoşuma gidiyor ama
