NOAH GREGORY "TENG" AFABLE: SECRET BILLIONAIRE

"Analyn! Nasaan ka ba?!" may himig na inis ang malakas na boses ni Nanay sa baba. Kahapon pa kasi ako nilalagnat mabuti na lang maayos na ngayon ang aking pakiramdam. Nanatili akong nakahiga hinagilap ko na muna ang phone ko sa uluhan. Lahat mga text, ng nobyo kong si Teng, ang laman ng inbox ko. Nagtatanong kung bakit hindi raw ako sumasagot sa tawag at text niya. Isang linggo na rin kaming hindi nagkikita ni Teng. May importante raw siyang nilakad. Gayunpaman, kahit gaano ka busy ni Teng. Naga-update naman siya sa akin at kinukumusta niya ako. Hindi ko nga sinasabi ang kalagayan ko, dahil ayaw kong sumugod dito sa bahay. Ni isang sagot hindi ko ginawa mas mainam upang magalit ito sa akin. "Analyn!" sigaw ulit ni Nanay. Nataranta akong bumangon kaya nabitiwan ko ang hawak na cellphone at bumagsak sa paa ko naglulukso ako sa labis na sakit ng pati sa kalingkingan ng daliri ko ay tinamaan. "Nay, pababa na po," tamad kong sagot sa kaniya habang napapangiwi hinihilot ang daliring nasaktan. "Bilisan mo nga bata ka at ako'y nagmamadali. Dali ang bagal mo," sabi niya ulit na iritable. "Ito na po, pababa na," anang ko't binilisan ang paghakbang. Nakapamewang na si Nanay na nakaabang sa akin, pagdating ko sa baba. "Nay, bakit po?" tanong ko pa nag-aantay kung anong ipag-uutos niya sa akin. "May kikitain lang akong tao sa palengke," pinasadahan ako ng tingin. "wag mong subukang umalis, Analyn," may babala sa titig at boses ni Nanay. "Opo 'nay," wika ko't tuwid na tinitigan siya sa kaniyang mata. "Mabuti at nagkakaintindihan tayo, Analyn," ani nito binigyan pa ako ng may babalang tingin bago ako tuluyang tinalikuran. Limang minuto pagkaalis ni Nanay. Dali-dali akong nag-text kay Teng. Si Teng ay lihim kong nobyo sa loob ng isang taon, na ilang minuto simula ngayon. Hihiwalayan ko na. Sinabi ko sa text, magkita kami ngayon. Sa dati naming tagpuan sa 'Tapsihan ni Mang Caloy,' terminal ng tricycle sa kabilang Barangay. Ayaw ko kasing maabutan ni Nanay, lalo akong pag-iinitan nito kapag nahuli akong sinuway ang bilin sa akin bago umalis. “Mahal, sorry. Kanina ka pa? Pasensya na-traffic ako sa Edsa, pagkatapos maghatid sa anak ng boss ko sa pinapasukan university," anang nga kararating na si Teng. Hinihingal pa nga at pawis na pawis subalit hindi man lang nakabawas sa ka-guwapuhan nito. Ang fresh pa rin talaga nitong tingnan kahit tagaktak ang pawis sa noo dahil siguro sa pagmamadaling makarating dito. "Five minutes pa lang din naman ako nag-aantay sa 'yo," umangat ako ng tingin. "Ahm maupo ka," saad ko sa kaniya inginuso ang kaharap na upuan. "Anong gusto mong kainin?" malambing pa na tanong ni Teng sa akin, pagkatapos niyang umupo. Napangiti ako dahil walang kakurapkurap ang nakangiti niyang mata nakatitig lang sa akin. "May sasabihin lang ako ayos lang 'wag ka na mag-order hindi rin naman ako magtatagal." "May lakad kapa ba after nito? Ihahatid na kita—" “Wala!” “Hey, relax nagtatanong lang po,” maagap niyang sagot sa akin. Bumuntonghininga ako. “I'm sorry,” halos ayaw niyon lumabas sa aking bibig. “Naiintindihan ko. Ayos lang hindi ako galit, mmm. Naiintindihan ko dahil pagod ka sa pagwo-working student mo. Ayaw mo kasi tanggapin ang binibigay kong allowance sa ‘yo. Sabi ko naman kahit hindi ka na magtrabaho ako na ang bahala sa tuition at allowance mo—” “Nagbibigay ka pa sa pamilya mo tapos magbibigay ka pa sa akin. Ano na lang matitira sa ‘yo.” “Meron pa—” “Stop!” pinigilan ko siya. Nakauunawang tumango ngumiti na lang. “Ano nga pala ang pag-uusap natin? Mamasyal muna tayo ng mall gusto mo?” Lihim akong nakipagkita sa kaniya upang formal na makipaghiwalay. Hindi na kami pwede ni Teng. Pumuslit nga lang ako sa bahay at kailangan ko agad makauwi, bago pa dumating ang Nanay nasa palengke. Alam kong may trabaho si Teng, kaya late siyang dumating. Ngayon lang din kasi ako nakaalis ng bahay palaging nandoon ang Nanay, para bang alam n'yang aalis ako kapag malingat siya ng kaunti.. “Maghiwalay na tayo!” “What?!" nabigla tanong ni Teng. "Pakiulit nga, mahal. Nagbibiro ka lang naman diba? Nagjo-joke ka lang naman diba? Okay naman tayo—” “Hindi sa ‘yo ang problema kun'di sa akin Teng. Hindi tayo pwede, lalong walang patutunguhan ang ating lihim na relasyon. Please, kalimutan mo na lang ako—” “Bakit?! Dahil ba ayaw ng Nanay mo sa akin? Akala ko pa naman kaya mo akong Ipaglaban dahil mahal mo ako. Tumitingin ka rin pala kung makapal ang bulsa ng isang tao. Wala ka rin pala pagkakaiba sa Nanay mo na mukhang pera!” Pak! Malakas ko siyang sinampal sa pisngi ngunit pinagsisihan ko rin dahil bumalatay ang sakit sa kaniya mata at kasing dilim ng gabi ang kaniyang mga titig sa akin. “Sabihin mo na ang gusto mong sabihin sa akin, Teng! Wala akong pakialam sa sasabihin mo. Hindi na kita gusto at lalong hindi kita mahal!” “A-Analyn…mahal, ‘wag mo naman ‘to gawin sa akin,” “At bakit?! Sino ka ba? Isa ka lang naman pipitsugin bodyguard ng mayaman na pamilya. Wala akong magiging magandang kinabukasan sa ‘yo. Kaya napagtanto kong itigil na lamang natin ito. Last na nating pagkikita—” “Dahil mahirap ako. Dahil hindi ako kasing yaman ng lalaking gusto ng Nanay mo ganun ba, Analyn?” “Oo! Ngayon narinig mo na, ayos na ba? Hindi na kita mahal kaya ayaw ko na sa 'yo." “N-nagbago a-agad ang damdamin mo sa akin? Gano'n lang ba iyon kadali para sa iyo?” “Susko, dati iyon, Teng! P'wedeng magbago ang lahat. Look, boyfriend pa lang naman kita natural maraming pwede mangyari. Kung mag-asawa nga nagbabago pa ang damdamin at nauuwi sa hiwalayan. Tayo pa kaya na mag-boyfriend pa lang." "Pero mahal na mahal kita—" "Sus! H'wag mo nga gawing big deal itong pakikipagkalas ko sa iyo dahil ayaw ko na sa 'yo—" “No!” pailing-iling na saad ni Teng. Pinanatili kong seryoso ang aking mukha at ni katiting na emosyon hindi ko iyon ipinahalata sa kaniya. Tumayo na ako at tinalikuran siya. Subalit hindi pa ako nakadalawa hakbang naramdaman ko na ang braso niya sa likuran ko niyakap ako sa aking baywang. Nagpumiglas ako. “Bitiw!” mabuti pinakawalan din niya ako. “Mahal, hindi ako naniniwala sa sinasabi mo. Alam ko, mahal mo ako ramdam ko iyon dito. Alam ko sa puso mo, ako pa rin ang nagmamay ari niyan. Sabihin mo naman ang totoo, nakikiusap ako sa ‘yo. Please, mahal na mahal kita—” Humarap ako sa kaniya tinulak ko siya sa kaniyang dibdib upang lumayo sa akin. “Hindi na kita mahal. Ang hirap naman noon ikaw lang ang nagmamahal kaya tigilan na natin ang kalokohang ito.” Malakas ang narinig kong pagsinghap ni Teng. Nag-iwas pa ako ng tingin dahil namumula ang kaniyang mata. Iiling-iling na tinitigan akong hindi makapaniwala. “Siguro naman malinaw na sa ‘yo. May mga bagay na hindi natin inaasahan na darating sa buhay natin. Kaya sana igalang mo ang aking pasya. Ito na ang huli nating pagkikita.” Isang hakbang pa ako ng magsalita si Teng huminto ako. Biglang may bumara sa aking lalamunan dahil hirap siyang magsalita basag ang boses nito. “Sana lang ma-realize mo hindi ka nagkamali ng iyong desisyon. Sana maging masaya ka sa iyong naging pasya.” “Wala naman anak na kayang tiisin ang kanyang pamilya. H'wag kang mag-alala. Hinding-hindi ko ito pagsisihan,” saad ko pagkatapos ay tinalikuran siya at walang lingon-lingon na iniwan ko si Teng, kasabay ng pag agos ng aking mainit na luha sa aking pisngi. Nang makalayo ako kay Teng, lumingon ako kung nandoon pa sa kanina p'westo kanina at ng masiguro ko na wala na siya. Tsaka ko pinakawalan ang bigat ng aking dibdib. Basta lang akong umupo sa gilid ng kalsada at umiyak ako ng umiyak hanggang sa gumaan ang aking pakiramdam. Napahagulgol ako at binalikan ang huling pagsasama namin ni Teng. Ang mainit naming pinagsaluhan na habang buhay ko iyon babaunin sa aking puso ang masaya naming alaala. Mahal na mahal din kita Teng... “Hey! Naninibago ako sa ‘yo, mahal. Bakit ang clingy mo ngayon. Parang natatakot ako sa kinikilos mo.” “Guni-guni mo lang iyan, Teng. Hmmm, ayaw mo ba na malambing ang girlfriend mo?” nakalabi kong sabi at yumakap pa sa leeg niya. Niyaya ko siyang mag-overnight sa isang resort sa bandang Laguna. Pinayagan ako ng Nanay, dahilan ko lang ang bestfriend kong si Kristtine, na uuwi sa province nila at sasama ako. Taga rito kasi iyon sa Laguna, ngunit sa University of Rizal nag-aaral ka klase ko. Madalas kasi isinasama ko si Kristtine sa bahay kaya kilala ni Nanay, ang kaibigan ko. “Gustong-gusto ko. Pero natatakot ako baka may kalokohan kang naiisip,” “Shut up and kiss me na lang,” kindat ko at ako na ang kusang humalik sa labi niya. Napaungol ito ng gumalaw ako sa ibabaw niya sinadya kong masagi ang nasa loob ng pagitan ng hita niya kaya lalo iyon nanigas. Hindi ko pa iyon nahahawakan ng personal. Hindi ko pa iyon nakikita ng personal ngunit alam ko na gifted si Teng. Paanong hindi ko malalaman? Kapag yakap niya ako sa harapan or likuran ko man. Ramdam ko iyon sa aking balat. Sadyang malakas lang ang control ng boyfriend ko. Sa Isang taon naming lihim na mag kasintahan. Hanggang halik at yakap lang talaga kami. “Dammit!” umigting ang panga ni Teng ng igiling ko pa ang aking pang-upo sa kaniya harapan. “Kapag hindi ka tumigil I swear, mahal ko. Sa ibabaw ng kama uungol ka—” “Edi ‘wag kang tumigil,” Namula ang mukha nito napalunok at shitty ngayon ako nilukuban ng takot dahil nasilip ko ang makamundong pagnanasa sa mata ng boyfriend ko. Dahil pinigtas ko ang pagtitimpi nito panindigan ko na lamang. Yumakap ako sa batok niya hinaplos ko iyon kaya napaungol si Teng. “Mahal,” nahihirapan niyang sambit. Kinabig ako sa batok at siniil ako ng mapusok na halik at tinugon ko agad iyon kaya mas lumalim. Napaungol si Teng at dali-dali akong pinangko at dinala sa nag-aantay na kama hindi pinagkakaabalahan tigilan ng mapusok na halik ang labi ko. Hinubad din agad ang kaniyang saplot at pagkatapos ay pumatong sa akin muli naming pinagsaluhan ang mainit na halik. Kay bilis ng pangyayari. Nahubad na pala ni Teng ang aking mga damit ngayon hinahalikan na ang palibot ng boobs ko. “Ahhh, Ohhh…” napaungol ako ng isubo niya ang isa kong nippl* habang sa kabila ay nilalapirot at pagkatapos sa isa lilipat naman siya sa kabila kong boobs. Hindi ko na kilala ang aking sarili sa mga oras na iyon dahil nabalot na ako sa malaparaisong langit. Nang bumaba ang labi ni Teng, sa aking pagitan ng hita. Mas binalot ng ungol ang buong silid na kinaroroonan namin sa paulit-ulit nitong pagpapaligaya sa akin. “O-ouch,” “Ok ka lang?” tumigil si Teng. Pag-aalala ang nakalarawan sa kaniya mata. Hindi pa nagngangalahati ang pagkalalak* niya sa loob ko, ngunit daig ko pa ang hiniwa sa labis na sakit. Dahan-dahan akong tumango kahit pakiramdam ko hiniwa ako sa loob ko dahil sa malaki niyang pagkalalak* Hinalikan pa ako ni Teng sa buo kong pisngi animo pinapawi niya ang sakit ng pagpasok niya sa loob ko. “Gusto mo hugutin ko na lang, mmm?” pagkalambinglambing na tanong niya sa akin. Umiling ako at ngumiti. “Kaya ko na,” sabay gumalaw ako napa mura ito dahil matigas daw ang ulo ko. “Ngayon lang iyan masakit mamaya wala na,” “Tang-na,” Nagagalit pati mga ugat niya sa braso. Ngunit ang hot pa rin nitong tingnan nasaan ang hustisya. Pawis na pawis pa nga ngunit ang guwapo pa rin. Umulos siya at buo na sa loob ko ang malaki n'yang pagkalalak*. Noong una ay nanantiya lang para bang sinasanay pa niya ako sa laki niya. Hanggang sa naging mabilis at sagad kung sagad. Mahigpit niya akong niyakap ganoon din ako sa kaniya sabay ng baon hugot sa pagkababa* ko. “Mahal,” sabay naming sambit sunod ay narating ko ang rurok at sumunod siya.