Yiğit' le göz, göze gelmiş ve bir kaç saniye öylece bakakalmıştım.
Hemen gözlerimi çekip kendime geldim. Öyle bir anda girmiştiki içeri bir an beynim bulanmıştı. Gülay' ın gösterdiği görüntülerden etkilenmiş, birbirlerine bakışları kalbimi ısıtmıştı. Ve o an Yiğit'i görmem beynim ve kalbim için hiç iyi olmamıştı. Sanki bir an kalbimle, beynim bir savaşın içine girmiş ne olduğunu anlamamıştım. Tek anladığım kalbimin atışının bir an hızlı bir şekilde atma sesiydi. Neden böyle olmuştu, yada kalbimin atarken çıkarttığı sesi herkez duymuşmuydu.
Kendime gelmeye çalıştım sanki bir kaç saniye hayattan soyutlaşmış gibiydim. Yiğit yanımıza gelip selam verdikten sonra oturdu.
" Seni görmek ne güzel Sahra eşin iyileşti sanırım işe döndüğüne göre" deyince şaşırıp cevap veremedim. Sonra hemen toparl
