“ลินก็ไม่เคยมีพี่ชาย....แต่น้องสาวที่มีพี่ชายก็คงจะอบอุ่นเพราะพี่ชายต้องคอยปกป้องน้องสาว”
“งั้นหรือ......ฟังดูมีอำนาจดีนี่ ฉันต้องปกป้องน้องสาวงั้นหรือ”
เขาหันกลับมาอีกครั้งเป็นจังหวะเดียวกันที่มุจลินทร์ซึ่งเดินตามมาหยุดตัวเองไม่ทันจึงชนเข้ากับแผงอกของชายหนุ่ม อนาคินรีบจับแขนหญิงสาวเอาไว้ด้วยกลัวจะเซล้ม ในห้วงนาทีนั้นต่างก็หยุดกึกทว่าแววตาที่สบประสานยังวูบไหวคล้ายจะส่งสารถึงกันแทนคำพูด ในส่วนลึกเขายังปรารถนาที่จะได้โอบกอดร่างบอบบางนี้ไว้และเสมือนกำลังต้องหักห้ามใจอย่างหนักต่อความรู้สึกที่อยากจะได้ครอบครองริมฝีปากอิ่มเคลือบกลอสสีชมพูเรื่อบนดวงหน้าอันงดงามของหญิงสาวอีกสักครั้ง อนาคินรวบรวมกำลังใจก่อนจะค่อย ๆ คลายมือที่จับแขนเรียวไว้แน่นออก บางทีเขาอาจไม่ทันได้สังเกตว่าในนาทีอันน้อยนิด ลึกลงไปในสำนึกของมุจลินทร์ก็รู้สึกไม่ต่างจากกันเลย
“ฉันอย
