“เพชรรู้ว่าระหว่างเรามันไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก ลินรู้มั้ยว่าเพชรทรมานใจมากแค่ไหนที่เรื่องมันต้องมาลงเอยแบบนี้ เพชรอยากขอโทษลิน”
“ลินไม่เป็นอะไรหรอก.....เพชรพูดถูก ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ แต่เราจะมีความสุขถ้าเราทำใจยอมรับมัน เราต่างก็อยู่ในที่ ๆ เหมาะสมแล้ว พราวน่ะคู่ควรกับเพชรทุกย่าง ทั้งชาติตระกูล ความมีหน้าตาในวงสังคม”
“แต่หัวใจของเรามันอยู่คนละที่กัน ลินคิดว่าเราจะมีความสุขหรือถ้าต้องอยู่กับคนที่เราไม่มีวันสื่อสารถึงกันได้......แม้แต่คำพูด เราก็เหมือนพูดกันคนละภาษา”
เพชรภูมิดึงหญิงสาวเข้าสู่อ้อมกอดโดยไม่ใส่ใจความตระหนกของอีกฝ่ายที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
“ระหว่างเพชรกับพราวมันก็แค่เรื่องของร่างกาย เราสื่อถึงกันไม่ได้และไม่มีวันเข้าใจกัน เพชรไม่เคยมีความรักให้ผู้หญิงคนนั้น ถึงเราจะต้องอยู่ด้วยกันอีกสิบปีย
