เพียงชั่วอึดใจ ร่างสูงใหญ่ที่นั่งรออยู่บนบกก็พุ่งพรวดลงไปในธารน้ำทันที นางโผเข้ากอดเขาแน่น หลับตาปี๋ พลางบอกเขาเสียงหลง
“ งูจะกัดข้า ! ”
“ ไม่ต้องกลัว ข้าจะจัดการให้ ” เขาว่าพลางใช้แขนข้างหนึ่งกอดรัดนางไว้แนบอก อีกข้างเขาคงจัดการกับเจ้างูนั้น จะจัดการอย่างไรก็มิอาจทราบได้ผ่านไปชั่วขณะหนึ่งนางก็รู้สึกถึงสองแขนที่โอบกอดนางเข้าไปแนบกายแกร่งแน่นขนัดด้วยมัดกล้ามเสียแน่น เสียงทุ้มบอกกล่าวเบา ๆ
“ ข้าจัดการงูนั้นเรียบร้อยแล้ว ” นางจึงได้กล้าเปิดเปลือกตาขึ้นแล้วมองไปรอบด้านอย่างหวาด ๆ
“ ท่านจัดการมันอย่างไรหรือ ”
“ บอกว่าจัดการแล้วก็จัดการแล้วสิ เจ้าไม่เชื่อว่าข้าจะปกป้องเจ้าได้อย่างนั้นหรือ ” เขาว่าเสียงพร่า ก่อนที่นางจะรู้สึกตัวว่ามือใหญ่นั้นกำลังซุกซนเปะป่ายไปทั่วแผ่นหลังนวลเนียนนั้น และมันกำลังเลื่อนลงไปสู่เอวที่เว้าคอดก่อนผายออกเป็นสะโพกแน
