และอัคคีก็ยักคิ้วใส่ เอ่ยตอบยียวนกวนโมโห “รักที่สุด รักมากๆ ก็พี่ชายคนนี้นี่แหละ”
อัคนีไม่ต่อปากต่อคำกับน้องชายฝาแฝด เพราะยิ่งพูดก็ยิ่งถูกอีกฝ่ายยั่วให้โกรธ จึงหันมาเอ่ยพูดกับบิดากับมารดาแทน
“เอ่อ...พ่อเลี้ยงครับ ถ้าจะซัดบนใบหน้าหล่อๆ ของไอ้เพลิง ขอเป็นข้างซ้ายนะครับ เพราะข้างขวาถูกลุงรามซัดไปรอบหนึ่งแล้ว”
เอ่ยบอกบิดาไปแล้ว อัคนีก็ถลาเข้าไปทรุดตัวลงนั่งใกล้กับเท้าของมารดา พลางออดอ้อนมารดาเสียงอ่อย
“แม่เลี้ยงครับ เพลิงผิดไปแล้ว ถ้าจะหยิกเพลิงก็หยิกเบาๆ นะครับ อย่าให้ต้องชอกช้ำถึงขั้นกินน้ำใบบัวบกที่ลุงชาญต้มรอเลยครับ”
แม่เลี้ยงรดากับพ่อเลี้ยงธิปรกลอบมองสบตากัน กลั้นเสียงหัวเราะไว้แทบไม่อยู่กับคำอ้อนของลูกชายตัวแสบที่ก่อเรื่องเข้าให้แล้ว แต่กระนั้นก็ยังแสร้งตีหน้าบึ้งก่อนจะดุลูกชาย
“เล่าให้แม่ฟังสิว่าเพลิงไปเจอผู้หญิงคนนั้นได้ยังไง”
“วานิสาไปเรียนที่อเมริกา รัฐเดียวกันกับผม เรา
