อัคคีเป็นคนเริ่มเปิดฉากเล่นละครก่อน เขาทิ้งกระเป๋าเป้สนามเก่าๆ ลงกับพื้นแล้วยกมือไหว้ปลกๆ พยายามดัดเสียงให้ฟังดูเหน่อๆ ขณะกล่าวทักทายลุงทั้งสอง
“สวัสดีครับ ใช่ไร่ของพ่อเลี้ยงธิปรกไหมครับ”
สนกับชาญยกมือรับไหว้ กวาดสายตามองสองหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วชาญก็เอ่ยพูดกับสนเบาๆ ว่า
“หน้าตายังกับหลุดออกมาจากคุก”
“เออ...กูก็ว่ายังงั้น”
สนพยักหน้าหงึกๆ รับคำ ซึ่งลุงทั้งสองหารู้ไม่ว่าอัคนีและอัคคีพากันกลั้นหัวเราะจนปวดกรามไปหมดแล้ว
และอัคนีก็เอี้ยวตัวไปข้างหลังเอ่ยพูดกับน้องชายเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน “ลุงชาญว่านายเพิ่งออกมาจากคุก”
“ลุงว่าพี่ด้วยนั้นแหละ” อัคคีต่อว่ากลับคืน โดยที่ลุงๆ ไม่มีโอกาสได้ยิน
เมื่อไม่ได้รับคำตอบจากลุงทั้งสองสักที คราวนี้อัคนีก็เป็นฝ่ายเอ่ยถามบ้าง
“พวกเราได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงธิปรกรับสมัครคนงาน ผมกับน้องชายอยากมาสมัครทำงา
