อยากกลับไปเยี่ยมแม่ที่สุรินทร์

1076 Words

ตอนที่ 42 นั่นทำให้เมี่ยงเมรัยต้องสงบเงียบ ยืนนิ่งอีกครั้ง “ฉันถามว่าให้น้าลิศไปด้วยซี” “เขาจะยอมไปหรือในเมื่อเขาติดพันธุรกิจมากมายเธอนี่ช่างไม่รู้จักคนมีธุรกิจร้อยล้านพันล้านบ้างเลยนะ นันดา คนอย่างเขาจะหาโอกาสหายใจแทบไม่มีเลย” “เมี่ยง” นันดาอุทานออกมาเพราะเท่าที่ฟังดูนั้นรู้สึกแปลกใจหรือว่าทั้งคู่ยังทะเลาะกันอยู่ “เธอจะเก็บมาเป็นอารมณ์ทำไมในเมื่อเรื่องมันผ่านมานานแล้ว หรือว่าเธอยังทะเลาะกับน้าลิศอยู่” “อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะนันดา อาจจะมากกว่านั้น” เมี่ยงเมรัยตอบเพื่อนสาวรุ่นน้อง น้ำเสียงเครือขื่นเล็กน้อย เหมือนพยายามกลั้นสะกดใจตัวเอง ทำให้นันดานิ่งไปด้วย รู้สึกสงสารเพื่อนอีกครั้งแล่นมาจับใจ เรื่องนี้เธอจะระบุความผิดเป็นของใคร เป็นของน้าชายหรือว่าเป็นของเพื่อนสาว ที่จริงหล่อนยกความผิดให้เป็นของน้าชายของหล่อนนั่นแหละ เพราะเขาเป็นผู้ชาย เขาต้องรับผิดชอบ อนงค์นันดาโยนโครมใส่ง่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD