“อ๋อ...” ฉันว่าแล้วก็ยิ้มให้เขาจนตาหยีเหมือนที่ฉันชอบทำ ฉันคิดว่าฉันรู้นะว่านนท์ย้ายหอมาทำไม เขาแค่อยากอยู่ใกล้ผู้หญิงคนนั้นมากขึ้นอีกสักนิด ฉันชินกับการเป็นตัวสำรอง ฉันก็เลยช่างเถอะ
“เธอกับนนท์สนิทกันเหรอ วันหลังมาก๊งด้วยกันได้นะ” เขาชวนฉัน ฉันว่าฉันถูกชะตากับเขานะ เขาดูเป็นมิตร เข้าถึงง่ายกว่าคนอื่นๆ
“ได้ดิ เอาเบอร์เนลไว้ก็ได้นะ”
มันไม่เชิงอ่อย แต่เป็นเหมือนการสานมิตรภาพกันซะมากกว่า แต่ฉันคิดว่าถ้าฉันจะทำ ฉันก็ทำได้ และฉันหมั่นไส้ยัยเปิ้ลที่พยายามจะหว่านเสน่ห์ ฉันเลยคิดจะข้ามหัวเธอ เธอเคยหาว่าฉันแรด ฉันอ่อย ฉันอย่างนั้น ฉันอย่างนี้ ฉันได้กับไอ้ไว ได้กับผู้ชายไปทั่ว ซึ่งฉันรำคาญมาก และฉันจะทำทุกอย่างใส่เธอเหมือนกวนประสาทให้เธอหงุดหงิดเล่นๆ
“ได้เหรอ?”
“ได้ ขอนนท์ละกัน นนท์มี” ฉันโบ้ยไปให้นนท์ ทำให้คนตัวสูงชะงัก เขามองหน้าฉันนิ่งก่อนที่จะถอนหายใจหนักๆ ตอนที่ฉันไหวไหล่
“เดี๋ยวค่อยเอา
