MARIONE:
HINDI ako makaimik. Mapait itong napangiti na bumaling muli sa harapan. Kahit hindi siya magsalita ay kitang-kita ko sa mga mata niyang nasaktan siya sa nalaman. Lalo tuloy akong kinakain ng guilt ko na pinagdudahan ko ang pagkatao at pagmamahal niya. Gusto ko siyang yakapin, halikan at pawiin ang sakit na naidulot ko pero. . . para akong nawalan ng lakas ng loob na magsalita o kumilos.
Ilang minuto din kaming natahimik nito. Napapalapat ako ng labi na hindi makaapuhap ng sasabihin. Tila nalunok ko ang dila ko sa mga sandaling ito.
Nawala sa isipan ang mga nakahandang sasabihin na makita kong kasama niya dito sa isla ang ex wife niya. Iisipin ko pa lang na nagkabalikan na sila ay parang pinupunit ang puso ko. Huli na ako. Binawi na siya sa akin.
Napayuko ako na hinayaang tumu
