MARRYING MARIONE MONTEREAL [MARIONE MONTEREAL SERIES14]

Chapter 3

LUCKY:

MALUTONG akong napahalakhak na tinawag ako nitong Tito. Tama naman siya kung tutuusin. Para na niya akong Tiyuhin. Fvck!

Hindi ko lang lubos maisip na magkakagusto ako sa magiging anak ni Bagyo na bestfriend ko mula highschool at kolehiyo!

Ano kayang sasabihin no'n kung sakali at buhay pa siya at malaman na pinopormahan ko ang dalaga niya? Kung 'di ako bubugbugin no'n.

Hindi ko naman sinadya eh. Kusang nangyari na sa isang iglap ay naagaw ni Marione ang attention ko. Na bigla na lamang tumibok para sa kanya ang puso ko! Dahil sa dalagang iyon ay unti-unting nanunumbalik ang sigla at kulay ng buhay ko. Malinis ang hangarin ko sa kanya. At isa pa.

May nangyari na sa amin. Fvck!

Parang hindi ko lubos maisip na may iba pang lalake ang aangkin kay Marione maliban sa akin. Pigil-pigil ko ang ngiti na pinapakiramdaman itong nakaupo sa swivel chair ng kapatid.

Hinihintay namin ang pagbalik ni Dos na siyang Captain sa headquarters na 'to. Nakakatuwa na katulad na katulad siya ng kanyang ama na si Typhoon. Bagay nga na naging Jr niya ito.

Sabay kaming grumaduate ng highschool at college ni Typhoon sa Ilocos. Sabay din kaming pumasok ng PMA sa Baguio City. bilang cadets. Magkasangga sa hirap at ginhawa na aming pinagdaanan matupad lang ang pangarap naming maging alagad ng batas pagdating ng araw.

Pero nagkahiwalay kami ng destrito. At kung kailan nalipat ako dito sa syudad? Saka ko naman malamang wala na ito dahil sa tungkulin. Ni hindi ko manlang napuntahan ito noon sa kanyang lamay at libing. Kaya naman paminsan-minsan ay dinadalaw ko ito sa sementeryo kung saan nakahimlay.

Kaya hindi ko na rin nakilala pa ang naging pamilya nito dito sa syudad. Basta ang alam ko lang ay isang heredera mula sa pinakamayamang pamilya dito sa bansa ang napangasawa ng kaibigan ko. Ang nagngangalang. . . Catrione Montereal.

Saka naman dumating sa buhay ko si Cristina. Kaya lalong nalihis ang attention ko na makilala ang mag-iina ni Typhoon na naiwanan niya. Pero ngayon? Heto at tadhana pa mismo ang gumawa ng paraan para mahanap ko at magkrus ang landas namin ng mga naging anak nito.

Ni hindi ko namalayang. . . anak pala ng matalik kong kaibigan ang naikama ko fvck! Para ko pa naman ng anak si Marione sa edad nito. Pero hindi ko naman siya kayang pakawalan pa. Alam kong maraming huhusga sa pagtingin ko sa kanya lalo na't para na niya akong ama sa tanda ko sa kanya pero. . . handa akong ipaglaban ang nararamdaman ko sa kanya. Hindi ko kayang. . . may ibang lalake pa ang aangkin kay Marione matapos kong makuha ang virginity niya!

NAPATITIG ako kay Marione. Kahit babae siya ay halatang mas kahawig nito si Typhoon kaysa sa ina nito. Napakaamo ng kanyang maganda at maliit na mukha. Mapagka kamalhan pa nga siyang teenager kung itsura at height niya lang ang pagbabasehan. Maamo ang magandang mukha nito. Napakakinis at puti din niyang dalaga na parang porselana na balat. Para siyang buhay na manika sa liit at ganda niyang babae. Na kahit sinong lalake ay mapapalingon kapag ito ang dumaan.

Hindi ko namamalayan na nakangiti na pala ako habang nakatitig sa kanyang nagpapaka-busy sa laptop ng kapatid nitong nakapatong sa mesa. As if hindi ko alam na iniiwasan niya lang na magtama ang paningin namin.

Nag-init ang pisngi ko na sumariwa ang mainit na tagpo sa aming dalawa sa unit ko. Kung paano ko siya. . . inangkin ng buong-buo. Ang mga halinghing at ungol niyang parang malamyos na musika sa pandinig ko. Ang kalambutan ng katawan nito, ang tamis ng halik nito, ang mainit niyang palad na humahaplos sa katawan ko. At. . . ang kasikipan nito fvck!

"Damn," mahina akong napamura na pumintig si buddy na maalala ko kung gaano kasarap ang napakasikip at init nitong lagusan na minsan ko ng winasak fvck!

Hindi ko tuloy mapigilan na mabuhayan ng dugo lalo na't hindi maalis-alis sa isipan ko kung paano namin inaangkin ang isa't-isa nang gabing iyon! Kung paano ko siya bayuhin ng sagad na sagad sa loob nitong ikinahihiyaw at tirik ng mga mata niya sa sarap!

Mariin akong napapikit na ilang beses napahinga ng malalim. Kinakalma ang sarili ko na unti-unting kinakain ng init, pananabik at pagnanasa lalo na't napaka-sexy ni Marione ngayon na kaharap ko. Hindi ko tuloy maiiwas ang mga mata kong mapatitig dito!

Pakiramdam ko ay nagkakasala na nga ako na iniisip ang namagitan sa amin habang nakamata dito ng napakalagkit fvck!

"Ahem! Nasaan ang restroom dito, babe?" pag-agaw ko ng attention nito.

Napalunok naman itong kitang natigilan na dahan-dahang nag-angat ng mukhang napatitig sa aking ngumiti at kumindat dito. Napaawang pa ito ng labi na pinamulaan at kaagad nag-iwas ng tingin na mahinang ikinatawa ko.

"Uhm, doon po, Tito." Sagot nito na itinuro ang gawi ng pinto sa may kusina nitong opisina.

"Oh, thank you, babe. Sumasakit kasi ang puson ko eh." Makahulugang saad kong napasipol na nakagat nito ang ibabang labi na lalong namula ang magandang mukha.

Nangingiti akong nagtungo ng banyo na pasipol-sipol pa. Ramdam ko naman ang mga mata nitong nakasunod sa akin na ikinapihit ko paharap at huling-huli ko nga itong. . . nakatitig sa akin na may konting ngiting nakaukit sa mga labi nito.

"Wanna help release this, babe?" kindat kong saad na pinalandi ang tonong ikinaikot ng mga mata nitong ikinahalakhak kong napakamot ng sentido.

"Sa loob ka po magkalat. . . Tito," natatawang saad nito na bumaling na sa laptop na ikinahagikhik kong pumasok nq ng banyo.

Pumasok ako ng cubicle na nilabas si buddy na kanina pa galit na galit!

"Fvck! Oohhh! Damn!"

Panay ang mura at mahihinang ungol ko na hindi ko na napigilang laruin ang sarili para mailabas ang init na naghahari sa dugo ko, fvck!

Habang sakal-sakal ko si buddy na mabilis hinihimas ito ay napapatingala akong. . . naglalaro sa isipan ko ang kahubaran ni Marione! Kung gaano siya ka-sexy at kaganda na walang maski isang saplot sa katawan fvck!

"Oohhh! Marione, fvck! Aaahhh! Uhhmm! Fvck, Marione--ooohhh!"

Para akong kakapusin ng hangin sa mahahabang ungol ko na iniisip na si Marione ang humihimas kay buddy! Napasakal ako lalo sa sarili na maramdamang nalalapit ko ng mailabas ang init ko!

Mas bumilis pa ang pagtaas baba ng kamay ko sa alaga kong tayong-tayo at kay tigas na ikinauungol ko hanggang sa hindi ko na napigilan pang labasan!

"Uhmm! Fvck. . . ang sarap!" ungol ko na binitawan na si buddy na tumutulo pa rin ang masaganang semilya ko sa toilet.

Habol ang hininga na napapahid ako ng pawis sa noo ko. Napailing na lamang akong napatitig sa semilya kong nasa toilet at ini-flush iyon bago hinugasan si buddy at muling itinago sa lungga nito bago lumabas ng cubicle.

"Marione!?" bulalas ko na mabungaran ko itong nandidito sa loob ng banyo at nakasandal sa countertop ng lababo. Napahalukipkip na kunot ang noo.

Nag-init naman ang mukha ko dahil tiyak na narinig niya akong umuungol at sinasambit ang pangalan na nasasarapan fvck! Nakakahiya Lucky!

"Okay ka lang ba, Tito? I'm sorry kung pumasok ako, ha? I heard you eh. Umuungol ka na parang nahihirapan. That's why pumasok ako to check on you sana," saad nito na mukhang hindi naman nakuha ang totoong ginawa ko sa loob ng cubicle.

Kung sabagay. . . magtataka pa ba ako kung inosente pa rin ito? Eh birhen nga siyang nakuha ko eh.

"Ahem! Medyo masakit 'yong tyan ko, babe. Uhm. . . pwede mo ba ulit akong igawan ng kape?" paglilihis ko sa usapan namin.

"You okay now?"

"Yeah. Nailabas ko na eh," kindat ko ditong napahinga ng malalim.

"I thought you need my help eh. Narinig ko kasi ang pangalan kong sinasambit mo kaya pumasok ako. Pero. . . mukhang maayos naman na po kayo," sagot nito na ikinangiti ko. "Labas na po ako, hmm?"

Ngumiti ako ditong kinindatan na lamang na lumabas na nga ito ng banyo.

"Woah!" napabuga ako ng hangin na nakalabas din ito at para akong nabunutan ng tinik sa dibdib!

Iiling-iling akong nagtungo sa lababo at binuksan ang sink na naghugas ng kamay kong nanlalagkit pa.

"Damn, Lucky. Nakakahiya. Baka mamaya isipin pa niyang manyakis ka," kastigo ko sa sarili.

Napahilamos din ako sa mukha bago lumabas ng banyo na maayos ang sarili. Nakatimpla naman na ito ng bagong kape ko at bumalik sa swivel chair na kinauupuan nito kanina.

"Ayaw mo ba akong tabihan dito at kakwentuhan, babe?" pagpapapansin ko dito habang sumisimsim sa kape ko.

"Ayoko. Wala akong plano, Tito." Balewalang sagot naman nito na hindi ako nililingon.

Napabungisngis ako na muntik pang masamid sa kape kong mahinang ikinatawa nitong napailing sa akin.

SABAY kaming napatayo nito ng bumukas ang pinto at niluwal no'n si Dos na matamis na ngumiti at sumaludo pa sa aking ikinasaludo ko rin dito.

"Pasensiya na po kayo, Inspector. Biglang dumating si General eh. Okay lang po ba kayo dito?" magalang tanong nito na napasulyap sa kapatid nitong salubong ang kilay at nakahalukipkip sa kanyang swivel chair.

"Um, yeah. No worries, Captain. Naiintindihan ko naman eh. Pasensiya ka na rin sa abala," sagot ko. Napangiti naman itong inalalayan akong makaupong muli.

"Wala po 'yon, Inspector. Uhm, pwede niyo po bang ikwento kung paano kayo naging magkaibigan ng Daddy namin? Pasensiya na po kayo, ha? Curious lang po kasi kami sa mga naging ganap sa buhay ng ama namin noong nabubuhay pa siya," anito na may halong pait ang tono.

Bakas ang pangungulila at matinding lungkot sa kanyang mga mata na nanubig kaagad. Tinapik-tapik ko naman ito sa balikat.

Lumapit naman si Marione na naupo sa tabi ni Dos. Bakas din ang lungkot at pangungulila sa kanyang mga mata at ang kasabikan na mas makilala pa ito. Naawa naman ako sa kanila. Para akong kinurot sa puso ko at nakadama ng lungkot para sa mga itong kita ang kasabikan sa kanilang mga mata. . . na nangungulila sa kanilang ama.

Nagkaroon nga ng mga anak si Typhoon pero naulila naman ang mga ito ng napakaaga. Habang ako. . . ? heto buhay pa pero hindi pinalad na magkaroon ng anak. Mapait akong napangiti na hinawakan sa kamay si Dos na tuluyang tumulo ang luha.

"Mga bagito pa lang kami noon ni Typhoon sa Ilocos ay matalik na kaming magkaibigan," paninimula ko.

Napangiti naman ang mga ito na patuloy ang pagtulo ng luha habang matiim na nakatitig at nakikinig sa akin.

"Magkasama kami sa lahat ng hirap na napagdaanan sa pag-aaral. . . lalo na sa training. Alam mo bilang alagad ng batas kung gaano kahirap ang physical training natin makapasok lang dito," saad kong pilit nitong ikinangiti na napatango-tango.

"Hindi naging madaling abutin namin ni Typhoon ang pangarap namin. Dahil kapwa kami kapos noon sa financial. Pero nagpursige kaming dalawa. Nag-working student din kami at nagpa-part time job kung saan-saan basta kumita ng extra sa legal na paraan. Napakaswerte ko na naging kaibigan ko si Typhoon. Dahil sa kanya nahawa akong maging matino at madiskarte sa buhay. Na hindi uso sa aming dalawa ang salitang. . . susuko." Pagkukwento ko. Nakangiti naman ang mga ito na luhaang nakikinig sa akin ng tungkol sa kanilang ama.

"Dahil kay Typhoon ay nakapagtapos ako sa kolehiyo at napagtagumpayan ang hirap sa training namin sa PMA. Siya ang palaging sandalan ko at nagpapalakas ng loob ko kung bakit kami nagsasakripisyo. Kung hindi dahil sa kanya? Hindi ko maaabot ang profession ko ngayon bilang alagad ng batas."

Napahinga ako ng malalim na kinuwento ang mga napagdaanan namin ni Typhoon mula umpisa hanggang sa kung paano kami nagkahiwalay dahil sa tungkulin sa bayan.

PANAY naman ang pahid ng luha ng mga ito na may ngiti sa mga labi. Bakas ang tuwa sa kanilang mga mata na mas nakilala pa nila ang yumaong ama.

"Maswerte po si Daddy na naging kaibigan niya kayo, Inspector," ani Dos na ikinangiti ko.

"Mas maswerte ako na naging kaibigan ko siya, Captain. At masaya akong nakilala ko ang mga naging anak niya," nakangiting sagot ko.

Mas lalo namang napangiti ito maging si Marione sa kanyang tabi ay napangiti na rin.

"Pero ang malas namin na siya ang naging Daddy namin," may halong pait na saad ni Marione.

"Hwag ka namang magsalita ng ganyan kay Daddy, Marione. Siya pa rin ang ama natin," ani Dos.

"Don't get me wrong, Dos. What I'm saying is. . . ang malas natin na mas mahal ni Daddy ang profession niya kaysa sa ating pamilya niya. Kaya nga tayo lumaking walang mga magulang, hindi ba?" may kadiinang saad nito.

Napailing na lamang ang kapatid nitong napahinga ng malalim na hindi na nakasagot pa sa may katarayang sinaad ni Marione dito.

"Maraming salamat po sa oras niyo, Inspector. Napakalaking bagay sa amin ng mga nakwento niyo patungkol kay Daddy. Sana hindi ito ang huli nating pagkikita," ani Dos na tumayong kinamayan akong kaagad kong tinanggap na napatayo na rin.

"Salamat din sa oras niyo, Captain," sagot ko.

Sabay kaming napalingon sa pintuan ng bumukas iyon at niluwal ang isang batang babaeng Lieutenant ayon na rin sa uniporme nito. Napasaladu pa ito sa amin na ikinasaludo din namin pabalik dito.

"Uhm, Inspector. Matalik ko pong kaibigan at Lieutenant ng department namin. Si Angelique Madrigal po," pagpapakilala ni Dos sa bagong dating na matamis na napangiting naglahad ng kamay

"Good morning po, Inspector. Angelique po," mahinhin nitong pagpapakilala na marahang ikinasiko ni Dos sa tagiliran nito.

Mahina akong natawa na nagkairapan pa ang dalawa. Para silang matalik na magkaibigan na may tinatagong pag-ibig sa isa't-isa.

Matamis akong napangiti na akmang kakamayan na ito nang harangin ni Marione ang kamay ko kaya sa kanya ako nakipagkamayan. Napakurap-kurap pa kaming tatlo dito na nakataas ang kilay.

"Nice to meet you too, Tito Lucky Hoffman," may kadiinang saad nito na napakahilaw ng ngiting iginagawad sa akin.

Tila nagbabanta ang mga naniningkit niyang mga mata na pinipilipit na ng kamay nito ang kamay ko. Napangiwi akong pilit ngumiti at umaktong normal dahil nakamata sa amin si Dos at Angelique. Marahan naman itong siniko ni Dos sa tagiliran pero inirapan lang nito ang kapatid.

"Yonyon, naman. Hwag kang magmaldita. Nakakahiya," bulong ni Dos sa kapatid na narinig ko pa rin naman.

"Hmfpt!" ismid nito na hindi namamalayang nakahawak pa rin sa kamay kong ikinapisil ko sa mainit at malambot nitong kamay.

Bakas sa magandang mukha nito na natigilan at napatitig sa kamay namin. Sa nakikita kong reaction nito ay masasabi kong naramdaman niya ako. Ang spark na naghahari sa aming pagitan!

Napalunok itong akmang babawiin na ang kamay na ikinahigpit ko ng hawak. Napangisi ako ng mag-angat ito ng mukha. Mabuti na lang at busy naman ang dalawa sa gilid na tila may importanteng pinag-uusapan.

"B-bitaw, ano ba?" mahinang asik nito.

"Eh kung ayoko, hmm?" namula ito na panay ang sulyap sa kapatid at halatang kabado.

"Bitaw sabi eh."

"Can I get your number, babe?" bulong kong pag-iiba.

Napalapat ito ng labi na halos magkulay hinog na kamatis na ang magandang mukha. Napapangiti naman akong nakamata dito.

"Bitaw na." Madiing asik nito.

"Akin na muna number mo."

"Haist. Oo na. Bitaw na," may kadiinang angil pa nito.

Napangisi akong hinugot ang cellphone ko sa bulsa at nagtaas ng kilay dito. Napahinga naman ito ng malalim na ibinigay ang cellphone number.

"Bitaw na."

"Sandali maniniguro lang ako, babe," saad kong in-dial ang number nito.

Siya namang pagtunog ng cellphone nito sa kanyang bag na ikinangiting tagumpay ko.

"Happy?" sarkastikong tanong nito.

"Sobra, babe," ngiting asong kindat ko sabay mabilis na hinagkan ang kamay nito bago binitawan dahil namimilog na ang mga mata at butas ng ilong nito.

"Bwisit ka," asik nitong ikinahalakhak ko.

Napalingon tuloy ang dalawa sa amin na matamis nitong ikinangiti sa mga ito. Napahaplos ako sa ulo nitong ikinapitlag pa nito na nanlalaki ang mga mata sa akin.

"Good girl, tawagan kita, ha? Ambit ko."

"Namo ka. Hindi na ako paslit, noh?!" paasik pa rin nitong ikinatawa ko.

"Hindi na nga, pwede ka na ngang gumawa ng paslit eh. Pero ikaw pa rin, ang Ambit ko. Gotcha?" aniko na napapisil sa makinis at namumula nitong pisngi.

Chapter 4

MARIONE:

PALAKAD-LAKAD ako dito sa gawi ng pool na may hawak na wine glass. Malalim na ang gabi pero hindi pa rin ako tangayin ng antok. Napapaisip pa rin ako sa mga nangyari sa pagitan namin ni Lucky na matalik pa lang kaibigan ni Daddy!

Para ko na pala siyang ama! Nakakainis!Kung bakit naman kasi siya pa ang nakaniig ko nung gabing iyon eh! Mukha pa namang wala siyang planong tantanan ako at 'di na alintana ang laki ng age gap namin, fvck!

Paniguradong magagalit ang mga kapatid ko na malaman na may namagitan na sa amin ng Lucky Hoffman na 'yon!

Nag-init ang mukha ko na impit na napairit na napapadyak ng mga paa ko na maalala ang tagpo namin kanina sa opisina ni Dos. Ang Lucky na 'yon. Hindi naman ako gano'n kainosente para hindi mahinulaan ang ginawa nito kanina sa loob ng banyo.

Marahil katulad ko ay naaalala rin niya ang mainit naming tagpo noon sa Bar kung saan iniuwi niya ako sa unit niya. . . at inangkin. Para akong maiihi kanina habang dinig na dinig kong iniuungol niya ang pangalan ko na panay ang mura nito sa loob ng cubicle.

Hindi ko tuloy napigilan ang sariling pumasok din ng banyo para lang. . . magdaliri fvck! May CCTV kasi ang buong sulok ng opisina ni Dos kaya sumunod ako kay Lucky sa banyo. Mabuti na lang talaga at mabilis lang akong nilabasan na nilaro din ang sarili ko habang nakikinig kay Lucky sa kabilang cubicle na panay ang ungol at mura.

Kaya paglabas nito ay naayos ko na ang sarili ko at hindi halatang katulad niya. . . ay pinaligaya ko rin ang sarili s**t!

Iiling-iling akong napapatungga sa wine ko na naiisip ang Tito Lucky. Hindi ko alam pero. . . there's something on him na hindi ko naman mapangalanan. Basta hindi naman ako nakakadama ng pagkailang sa kanya. Kahit na caught in action ko siyang nagjajakol sa loob ng banyo na sinasambit ang pangalan ko ay kakatuwang. . . kinikilig pa ako imbes na kilabutang pinagpa pantasyahan ako nito habang pinapaligaya ang sarili!

"Hey, are you okay?"

Napapihit ako paharap na may nagsalitang baritonong boses mula sa likuran ko. Si Kuya Typhus.

Napalunok ako na pilit ngumiti kahit parang lulukso na ang puso ko palabas ng ribcage nito dala ng kaba sa pagsulpot nito dito.

"Yeah. Of course, Kuya. Bakit naman hindi?" nakangiting sagot ko na pilit pina-normal ang tono at facial expression.

Iginiya naman ako nito sa lounge chair na inakbayan ako. Pilit akong ngumiti at umaktong normal lalo na't matiim itong nakatitig na tila nang-uusisa na naman sa uri ng tinging ginagawad nito. Mahirap na.

Ang gagaling pa naman nilang makaamoy. Kaya ang hirap pag may itinatago kang lihim sa kanila dahil mabibisto at mabibisto ka nila ng walang kahirap-hirap.

"Nakwento ni Dos na may na-meet kayong kaibigan ni Daddy," anito.

Napahinga ako ng malalim na ngumiti ditong tumango at napasimsim sa wine ko.

"Yeah. Ang dami nga niyang kwento tungkol sa kanila ni Daddy, Kuya. Nakakainggit lang. Nakasama at kilala niyang lubos ang Daddy, kumpara sa ating mga anak nito," may halong pait kong saad.

Napahinga ito ng malalim na akbay pa rin akong pinasandal sa kanyang balikat. Hinahalik-halikan naman ako nito sa ulo na ikinangiti kong naibsan bahagya ang lungkot ko na maalala na naman ang Daddy.

"Hindi mo pa rin ba matanggap na wala na tayong ama?" tanong nito na ikinailing kong tinungga ang natitirang wine sa baso ko.

"Tanggap na, Kuya. Ang hindi ko lang matanggap? Ang nangyayari kay Mommy Catrione," saad ko na mapait na napangiti at napailing.

Napabuntong hininga naman ito ng malalim na inabot ang wine sa akin at tinungga iyon ng direkta sa bote nito. Kita din ang pagdaan ng lungkot sa kanyang mga mata na malayo ang tanaw. Iba-iba ang personality ng mga kapatid kong lalake.

Si Kuya Tyrone na siyang panganay sa amin at kakambal nitong si Kuya Typhus ay napaka-nonchalant ng lalakeng iyon. Arogante kung tawagin dahil workaholic 'yon at totoo namang suplado. Itong si Kuya Typhus ay kabaliktaran ni Kuya Tyrone. Makulit kasi ito at parang walang dinadalang problema. Kaya kung si Kuya Tyrone ay nonchalant? Si Kuya Typhus naman ang OA sa kanilang dalawa.

Ang kakambal kong si Taylor naman ay tahimik lang. Parang may sariling mundo ang lalakeng iyon pero may kakulitang taglay din naman lalo na pagdating sa aming pamilya niya. Habang si Dos na bunso sa amin ni Taylor dahil triplets kami ay siya ang matatawag na pinakamatino sa kanila.

Hindi kasi ito babaero katulad ng mga pinsan namin at nila Kuya. Bahay trabaho lang ang daily routine nito. Ni hindi pa nga siya nagkakaroon ng kasintahan. Habang ang mga pinsan at kapatid namin ay hindi na mabilang kung ilang babae na ba ang dumaan sa kanila tsk. Palibhasa mga babae na ang pumipila at nagkukusang magbaba ng panty sa harapan nila kaya tinutuklaw na lamang ng mga ito.

"Ito na talaga ang kapalaran nating mga Del Mundo siblings, Marione. Mga bata pa lang tayo ay gan'to na ang kapalaran natin. Maging thankful na lang tayo na meron tayong mga mapagmahal na Tito at Tita. May mga makukulit at magugulong pinsan. Higit sa lahat? Meron tayong Mama Liezel, Papa Cedric at Tatay Moon na inaalagaan tayong mabuti. Na higit pa sa pagmamahal ng magulang sa kanilang anak," saad nito.

Mapait akong napangiti na nagpipigil mangilid ang luha.

"Pero naiinggit pa rin ako sa mga pinsan natin, Kuya. Sila kasi lumaki silang kilala ang mga magulang. Kasa-kasama sa lahat ng yugto ng buhay nila. Pero tayo? Mula pagkabata ay ulila na tayo sa pagmamahal at kalinga ng mga magulang natin," sagot kong nagpahid ng luha kong tuluyang tumulo.

Kinabig naman ako nitong isinandal sa kanyang dibdib na marahang hinahaplos sa ulo. Habang ako ay tahimik na umiiyak sa dibdib nito.

"Tanggapin na lang natin ang mapait at masakit na katotohanan, Marione. Dahil mas masakit ang umasa sa wala," saad nito sa mahaba-haba naming katahimikan.

Nagpahid ako ng luha na napailing.

"Malalaki na tayo, Marione. At nagawa natin. Nalagpasan natin. Ngayon ka pa ba panghihinaan ng loob? Kung kailan malaki ka na?" anito.

"Iba pa rin kung gumaling na si Mommy, Kuya. Kahit 'yon manlang sana ang ipagkaloob sa atin. Ang gumaling si Mommy," aniko na ikinangiti nitong hinaplos ako sa ulo.

"Yan din ang hiling ko, Marione. Ang gumaling na ang Mommy Catrione natin," saad nito.

"How are you, Kuya? Mukhang pagod na pagod ka ah," pag-iiba ko sa malungkot naming usapan.

Pilit itong ngumiti na napailing.

"Don't worry about me, sweetie. I'm okay. Eh ikaw? Kumusta ka naman, hmm?" balik tanong nito.

"Wala namang bago, Kuya. Heto. . . lalong gumaganda," kindat kong ikinabungisngis nitong napailing.

ILANG minuto din kaming tumambay ni Kuya Typhus sa may pool. Nagkakatawanan at kulitan na parang mga bata. Kung hindi ko lang inaalala na pagod ito sa kumpanya ay kululitin ko pa siya. Pero kita ko naman sa mga mata nitong gusto na niyang magpahinga kaya ako na ang nagkusang nag-aya sa kanyang pumasok ng mansion.

Magkayakap kami ni Kuya Typhus na pumasok ng mansion. Tahimik na ang paligid at mukhang tulog na ang mga kasama namin dito. Medyo malalim na rin kasi ang gabi.

"Silipin na muna natin si Mommy, Kuya." Saad ko na ikinatango naman nito.

Hanggang sa kwarto ni Mommy ay magkayakap kaming magkapatid na nilapitan ang ina naming nahihimbing na sa gitna ng kama.

Maingat kaming naupo sa gilid ng kama na ginagap ito sa kamay nitong kay payat at putla. Tatak na rin ng injection ang mga ugat nito. Mapait akong napangiti na hinaplos ang maamo niyang mukha.

Napakapayat na niya at ang putla ng kulay. Malalalim ang mga mata nitong napakakulimlim at humpak na rin ang magkabilaang pisngi nito. Ang laki ng itinanda ng itsura nito kumpara sa kakambal niyang si Tita Cathleen na siyang nagpapanggap na si Mommy kapag kailangan ni Mommy magpakita sa publiko.

"Nagwala na naman siya kanina, Kuya." Malungkot kong saad na ikinahinga ng malalim ni Kuya Typhus habang nakaupo sa kabilang gilid ni Mommy na hawak din ang kamay nito.

"Napakain niyo ba siya bago tinurukan ng gamot?" tanong nito na nakamata kay Mommy at marahang hinahaplos sa ulo ng isang kamay nito.

"Hindi na eh. Kinakailangan ng turukan ni Yoona ng gamot dahil hindi namin malapitan na nananakit sa sino mang lalapit," sagot ko.

"Nasaan ba si Dos? Hindi niyo ba siya tinawagan?"

"May mission sila ngayon eh. Kaya hindi siya nakauwi," sagot ko na ikinabuga nito ng hangin.

"Kaya nga pinapa-resign na siya sa tungkulin niya sa bayan para mapangalagaan niya si Mommy eh. Kung ako lang sana ang nakakapag pakalma kay Mommy? Eh 'di kahit ako na ang aako ng pag-aalaga sa ina natin," naiinis nitong saad na yumukong hinalikan si Mommy sa noo. "I love you, Mommy. Magpagaling ka na po, ha? Nandidito kaming mga anak mong naghihintay na gumaling ang ina namin," saad nito na muling hinalikan si Mommy sa noo.

"Mahal na mahal din ni Dos ang profession niya, Kuya. Nagkataon lang na may mission sila ngayon."

Napahinga ito ng malalim na napabusangot at hindi na sumagot pa.

"Tara na. Baka magising pa natin ang Mommy," saad nito na maingat binitawan ang kamay ni Mommy. "Goodnight po, Mommy. I love you po," pamamaalam nito na hinalikan si Mommy at inayos ang comforter nito.

"Goodnight po, Mom. We love you so much. Magpagaling ka na po, Mommy. We need you," bulong ko na hinagkan din si Mommy sa noo bago namin iniwan ni Kuya.

Nandidito naman sa silid niya si Yoona na nahihimbing na at siyang nagbabantay kay Mommy.

Inihatid ako nito sa tapat ng silid ko na pinagbuksan pa ako ng pinto.

"Magpahinga ka na rin. Malalim na ang gabi, hmm?" pagpapaalala pa nito na pinihit ang seradula ng pinto at inalalayan akong pumasok ng silid.

"Thanks, Kuya. Magpahinga ka na rin, goodnight," aniko na hinagkan ito sa pisngi.

Ngumiti naman itong napahalik sa noo ko at ginulo pa ang buhok ko.

"Goodnight."

BAGSAK ang katawan na napahiga ako ng kama. Napapanguso na niyakap ang unan ko. Sumagi naman sa isipan ko si Tito Lucky. Dinampot ko ang cellphone ko at napabusangot na wala naman itong missed calls o message.

"Tsk. Tawagan daw. Ni hindi nga nag-text. Bolerong pulis," ismid ko na ibinalik sa bedside table ang cellphone ko.

Pero saglit lang at nag-ring ang cellphone ko na ikinabalikwas ko sa kama at halos magkumahog na dinampot ito! Para akong nagising na makitang new number ang caller na ikinalakas ng kabog ng dibdib ko!

Sunod-sunod akong napalunok na ilang beses napatikhim bago sinagot ang tawag nito.

"Y-yes?"

Mariin akong napapikit na bakas sa tono kong nauutal at kabado ako!

"Hi, babe. Did I wake you up?" malambing tanong nito na impit kong ikinairit!

Napaka-husky ng boses nitong parang nang-aakit ang tono na napakasarap pakinggan! Ilang beses pa akong napabuga ng hangin na kinakalma ang puso kong nagpapagulong gulong na sa loob ng ribcage nito at impit na napapairit dala ng kilig!

"Um, nope. Patulog pa lang naman ako eh," sagot ko ng makalma ko na ang sarili.

"Patulog? Umm. . . so are you saying that you're waiting for my call, hmm?" paglalambing pa rin nito.

Namilog ang mga mata kong gumapang ang init sa mukha sa sinaad nito!

"Hoy, hindi ah!" matigas kong tanggi na ikinahalakhak nito sa kabilang linya.

Napalapat ako ng labi. Hindi ko mapigilan mapapangiti na marinig itong humalakhak. Napaka-sexy kasi sa pandinig ko ang paghalakhak nito. Nakikinita ko pa sa balintatanaw ko itong tumatawa na napakagwapo.

"Kung makatanggi, ha? Napaghahalataan ka, Ambit ko, " tudyo nito na impit kong ikinatili!

Napapagulong-gulong tuloy ako ng kama na napapairit sa panglalandi nito! Para akong kinikiliti sa mga pakulo nito the way kung paano niya ako kausapin!

"Ahem! Hindi nga kasi. Ba't ka ba napatawag?" pormal kong tanong na napainom ng bottled water ko.

"I miss you, babe," lambing nitong sunod-sunod kong ikinaubo sa pagkakasamid ko!

Malutong naman itong napahalakhak sa kabilang linya na nasamid ako dahil sa sinaad nito!

"Baliw ka," asik ko na napapahinga ng malalim.

"Baliw na nga, baliw na baliw sa'yo, babe," muling hirit nito.

Napasubsob ako ng mukha sa unan na napapatiling kumakawag-kawag ang mga paa na hindi ko maitago ang kilig sa mga pakulo nito! Shemay ko po! Ang galing mang-uto ng Tito! Lagot na talaga ako nito.

"Are you free tonight, babe? Magkita naman tayo," paglalambing nitong sunod-sunod kong ikinalunok!

Para akong mabibingi sa sobrang lakas ng kabog ng aking dibdib sa sinaad nito. May parte sa puso ko na gustong pagbigyan ito dahil tila nasasabik din akong makita ito pero natatakot din ako. Baka mamaya niyan ay makarating sa mga kapatid ko ang bagay sa amin ni Lucky o kaya ay maulit muli na may mangyari sa amin.

"Still there, babe?" untag nito.

Napatikhim akong napahagod ng lalamunan kong natuyot bigla.

"Um, sure. Del Prado's Bar."

HINDI ko alam kung bakit 'yon ang naisagot ko sa kanya imbes na tanggihan siya! Pero heto at natagpuan ko ang sariling nasa VIP room ng Bar ni Mama Liezel na hinihintay si Lucky na dumating!

Magkahalong saya, excitement at kaba ang aking nadarama habang hinihintay ko siyang dumating. Para na akong mabibingi sa hindi pagpirmi ng puso kong nagsusumipa sa ribcage nito!

Panay ang lagok ko sa vodka na in-order ko para matamaan at may lakas ng loob sabayan ito. Pero para namang walang epekto sa katawan ko ang alak!

Nanigas ako sa kinauupuan na bumukas ang pinto at niluwal no'n ang lalakeng kanina ko pa hinihintay. Hindi ko maipaliwanag ang aking nadarama habang nakatitig ako ditong papalapit sa akin na may matamis na ngiti sa kanyang mga labi. Para niya kasi akong hinihipnotismo. Na tipong napapasunod niya ako sa lahat ng gustuhin niya. At aaminin ko man o hindi?? Alam ko sa sarili ko. . . nahuhulog na ako sa kanya!