ep.10 เปย์เมีย
859 Words
Aom Part.
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องของพี่เค เมื่อกี้ฉันจำได้ว่าตัวเองน่าจะเป็นลมเพราะกลัวความสูงสงสัยจะเป็นเขาที่อุ้มฉันเข้ามานอนบนนี้
ฉันเอื้อมมือเปิดโคมไฟบนหัวเตียงเพราะในนี้มืดเกินกว่าที่ฉันจะมองเห็นรอบๆได้ แต่พอไฟสว่างฉันก็ถึงกับผงะเมื่อเห็นรูปถ่ายตัวเองมากมายบนเพดานห้อง
"อะไรวะเนี่ย!"
ฉันลุกพรวดขึ้นก่อนจะยืนบนเตียงและเงยหน้ามองไปรูปตัวเองที่ถูกติดอยู่บนเพดานกว่าสามสิบรูปได้ รูปเหล่านั้นเป็นรูปแอบถ่ายซึ่งฉันไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าตอนนั้นมีคนมาทำแบบนี้กับฉันด้วย
"สวยมั๊ย?"
ฉันสะดุ้งอย่างเเรงด้วยความตกใจจนทรงตัวไม่อยู่เกือบร่วงลงเตียง ไม่รู้ว่าเป็นความโชคดีมั๊ยที่พี่เคเข้ามารับร่างฉันเอาไว้ได้ทัน
"ซุ่มซ่าม"
เขาวางฉันลงบนเตียงก่อนดีดหน้าผากฉันหนึ่งที
ป้อก!
"โอ๊ะ! เจ็บนะ!"
ฉันลูบหน้าผากเบาๆก่อนจะค้อนใส่เขา
"ไปอาบน้ำ"
"อาบทำไม?"
"จะพาไปซื้อของ"
"ก็ไปเองสิ"
"ของเธอ เธอต้องเลือกเอง"
เขาชอบบังคับฉันอยู่เรื่อย เคยคิดจะถามบ้างมั๊ยว่าฉันอยากไปรึป่าว!
"ให้เวลาห้านาที"
เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูสีชมพูมาให้ฉันก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเข้ม
"ถ้าช้า...โดนดีแน่"
ไอ้คนใจร้าย! ฉันเเลบลิ้นใส่เขาตามหลังก่อนจะเดินเข้ามาในห้องน้ำและอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร่งรีบเพราะไม่อยากโดนดี!
ตอนนี้เราอยู่กันที่ห้างใจกลางเมืองในเวลาบ่ายสามโมง พี่เคจูงมือฉันตลอดเวลาไม่ยอมปล่อยพอมีผู้ชายมองฉันเขาก็จะดึงฉันไปไว้ด้านหลังจนฉันรู้สึกเวียนหัวไปหมดแล้วเนี่ย!
เขาพาฉันมาที่ร้านเสื้อผ้าก่อนจะหยิบชุดนั้นชุดนี้มาทาบลงบนตัวฉัน
"ไปลอง"
เขาส่งเสื้อผ้าให้พนักงานที่พาฉันเข้ามาลองชุดด้านใน ส่วนตัวเขาก็เดินไปนั่งรอหน้าห้องลองเสื้อและฉันต้องสวมชุดทั้งหมดและออกไปให้เขาดูเพื่อประเมินไม่ต่างจากตุ๊กตา
"เธอชอบชุดไหน"
ฉันส่ายหน้าเพราะหลังจากที่แอบพลิกป้ายราคาดูฉันก็แทบจะเข่าอ่อน ยิ่งบางตัวราคาแพงกว่าค่าเช่าบ้านฉันซะอีก
"ไม่ชอบ?"
"อืม ไม่ชอบ"
"ไม่ชอบเลยสักตัว?"
ฉันพยักหน้าก่อนจะมองออกไปด้านนอกและหูก็ดันได้ยินเขาสั่งให้พนักงานนำเลื้อผ้าที่ฉันลองเสร็จไปคิดเงิน
"เอาทั้งหมดนี่"
เขายื่นบัตรเครดิตสีดำให้พนักงานก่อนจะจูงมือฉันมาที่เคาท์เตอร์แคชเชียร์เพื่อรอเสื้อผ้า
"ถือ"
เขาส่งถุงเสื้อผ้าให้ฉันสองถุงส่วนเขาถือสามถุงและอีกมือก็จับฉันไว้ไม่ปล่อย ฉันเดินตามหลังเขาเงียบๆ ไม่ว่าเขาจะพาฉันเข้าร้านไหนก็ต้องซื้อของติดมือออกมาด้วยเสมอ
"หิวมั๊ย?"
ฉันส่ายหน้าเพราะไม่รู้สึกหิวจริงๆซึ่งปกติฉันจะกินข้าวเย็นประมาณหกโมงเย็นแต่นี่เพิ่งสี่โมง
"งั้นกินร้านนี้"
เดี๋ยวนะ! ฉันเพิ่งบอกไปว่าไม่หิว นี่เขาฟังภาษาคนไม่ออกรึไงเนี่ย!
เขาจูงมือฉันเข้ามานั่งในร้านอาหารญี่ปุ่นก่อนจะสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ น่าแปลกที่ส่วนใหญ่เป็นอาหารที่ฉันชอบ
"กินสิ"
เขาสั่งก่อนจะคีบซูชิมาจ่อที่ปากฉันเป็นการบังคับให้ฉันต้องกินอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาป้อนทุกอย่างให้ฉันตลอดมื้ออาหารทำอย่างกับว่าฉันเป็นง่อยงั้นแหละ!
หลังกินข้าวเสร็จพี่เคก็จะพาฉันกลับคอนโด ระหว่างที่เดินผ่านร้านของเล่นฉันก็เหลือบไปเห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่สีน้ำตาลที่ตั้งอยู่ข้างหน้า ฉันมองมันด้วยความสนใจเพราะฉันเคยตั้งใจว่าถ้ามีเงินเก็บเยอะๆจะซื้อมานอนกอดสักตัว
"อยากได้มั๊ย?"
ฉันเผลอพยักหน้าทั้งๆที่วันนี้ปฏิเสธเขามาโดยตลอด
"ตุ๊กตาเอาไปทำอะไร?"
"ไว้นอนกอดไง"
ฉันตอบก่อนจะเอื้อมมือไปจับขนนุ่มๆและขยำเบาๆ พี่เคเงียบไปสักพักก่อนจะยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างๆหูฉันเบาๆ
"กอดทำไมตุ๊กตา กอดพี่อุ่นกว่าตั้งเยอะ"
ฉันชะงัก จู่ๆใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาแถมหัวใจยังเต้นแรงอีกด้วย นี่ฉันคงไม่ได้เขินเขาหรอกใช่มั๊ย?! ฉันตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงตะกุกตะกัก
"กะ กลับบ้านกันเถอะค่ะ"
พี่เคพยักหน้าพร้อมเอื้อมมือมาจับฉันเอาไว้ก่อนจะเดินมาที่รถและช่วยกันเก็บของไว้ด้านหลัง ตลอดทางฉันไม่กล้ามองหน้าเขาเลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่หวังว่าฉันคงจะไม่ได้หวั่นไหวกับเขาหรอกนะ!
- Writer
