Montecillo Series - Tiffany Montecillo

Unexpected News

Miguel POV

I woke up with a bliss. Parang kay gaan ng pakiramdam ko sa umagang yon. Kinapa ko ang side niya pero maaliwalas ito. Napalingon ako at wala na akong katabi. Nawala yung ngiti sa mga labi ko.

I got up, wore my boxers saka ko hinalughug ang condo to find her. Inuna ko sa banyo, wala. Sumunod ay lumabas ako ng kwarto saka pero ni hindi koi to nakita sa sala o sa kitchen man lang.

Kunot an noo kong bumalik sa kwarto at doon ko lang napansin na wala na ang mga damit niya sa sahig, damit ko nalang ang nagkalat. Agad kong hinanap ang phone ko at dinayal ang number niya.

Halos mapasinghap ako na out of reach na ito. Agad akong pumunta sa banyo at naligo. Matapos yun ay hinanda ko na ang sarili ko para makalabas. I checked the time and it was 9am already.

Dali dali akong lumabas sa condo at bumaba na. Someone was calling me but I didn’t mind it, agad akong sumakay sa kotse ko. I needed to see her.

Yung utak ko halos wala sa pag ddrive ko. Pumunta muna ako ng school, nagbabaka sakali na andoon siya. As I parked my car, nakita ko ang palagi niyang kasama so I hurriedly got out of my car at patakbong hinabol siya.

“Ms. Dela Fuente.” Tawag ko, agad naman itong napalingon at ngumiti.

“Good Morning, sir! How may I help you po?” ngumiti naman ako ng tipid at napahinto ng malapit na ako sa kanya.

“Have you seen, Ms. Montecillo?” agad naman nawala ang ngiti niya.

“She hasn’t been around since the day before yesterday, ang balita she’s out of the country.” She deadpanned said at tatalikod na sana.

“Wait. Out of the country? Pero, nandito pa siya kahapon diba?” I was confused. Umiling lang ito.

“She left early in the morning today, I think around 4. She sent a message to me but didn’t state why she left.”

“A-ah, th-thank you. You c-can go.” I told her at agad naman itong nagpatuloy sa paglakad.

I walked back to my car na bagsak ang mga balikat. I started the engine and drove out of the scool. Nakasalubong ko pa si Andrew. Hindi na ako nag abalang huminto at dumiretso na din ako palabas ng parking,

Pakarating ko sa building, I parked my car sa basement. I used the elevator from there patungo sa condo ko. Para akong lumulutang lang habang naglalakad, not minding sino sino ang nakaksalubong ko.

Nasa hallway na ako nang may timawag ng atensyon ko, bumaling ako sa boses na iyon at saka ko siya tinignan ng blanko.

“What are you doing here?” tanong ko sa kanya. Kabado naman itong tumawa.

“I’m your fiancé. Wala na ba akong karapatan na bisitahin ang mapapangasawa ko?” I just stared at her blankly. Lalapit na sana siya pero umatras ako.

“Di ka ba nahihiya, Kisses? I already said wala na tayo pero pinagdidikdikan mo pa din sarili mo sakin lalo na ang kasal na yan.” I was getting pissed.

Napanganga naman ito sa narinig, hindi ata niya inakala na makapag sasalita ako nang ganun. Well, I was hurt, I am hurt and wala ako sa wisyo to tolerate her or magtimpi man lang.

“B-but Miguel, we need each other—“

“I don’t need you! Umalis ka na and never come back. Waalang kasalan na magaganap. I have never imagined my life spending it with you Huwag mo nang asahan na pakakasalan kita, dahil hindi! Naiintindihan mo ba?!” sigaw ko sa kanya.

Namumuo ang mga luha nito at agad naman iton pumatak sa mga mata niya. Agad ko namang pinagsisihan ang mga sinabi ko. Alam ko namang ako ang nagsimula at alam kong ako ang dahilang nang pagiging ganito niya.

Pinaasa ko siya, nahulog siya sakin pero hindi ko siya sinalo. Kaya nga siguro ganito ang nangyayari samin. Hindi ko na maatim ang makitang umiiyak ito kaya ako na ang umalis at pumasok na sa condo.

Pumasok ako sa kwarto and picked up my clothes. I saw the blood stain on the sheets. I stared at it, I it was her first. I was her first.

Napaupo ako sa kama sapo ang aking ulo. What the hell happened? Bakit niya ako iiwan nang ganito? We were fine before we did it. We even had drinks and… na alala ko, she has heard what Kisses had said and have probably blamed herself, yet again.

I stood up, nilagay ko sa hamper yung mga damit ko. I took my phone and tried to search for his number. Nagdadalawang isip pa ako kung gagawin ko to, but I needed information.

Nang matapat ang pangalang niya sa screen, I immediately called his number. It was ringing, on the fifth ring sumagot ito. Wala pa akong nasasabi pero may sinabi na siya.

“I know why you called. She’s not here. Give her the space she needs. Babalik naman yon pag okay na siya and if she’s ready. Naghintay ka na sa kanya ng matagal, another wait won’t hurt. Ayusin mo lang muna mga dapat mong ayusin.”

“Please tell her, I-I’m sorry.”

“Makakarating.” The he hung up.

Marahan kong naibaba ang phone ko. Nasasaktan siya, alam ko. I have been such a fool to even put her in this position.

Inayos ko ang sarili ko saka ang mga kalat sa loob ng condo. I have to start fixing myself para pagbalik niya, maayos na rin.

I have to deal with Kisses first. Lahat ng mga gamit na nag papa alala kay Kisses ay nilagay ko sa isang box habang naglilinis ako ng condo. I even changed the sheets, did the laundry and washed up once again.

I called my friend and told him what happened and that have to meet him para maibalik ko na ang mga gamit na ito sa kanya.

Lumabas ako ng condo bitbit ang box na maliit. Naglakad ako sa hallway papuntang elevator.Nang bumukas ito at agad akong pumasok, may mga kasabay pa ako.

Alam kong pinagtitingnan ako ng mga kasabay ko pero hinayaan ko lang sila. Nang makababa na kami ay pinauna ko na silang lumabas. Nang makalabas na ako ay kay dali ng lakad ko papuntang kotse,

Nasng makasakay na ako ay pinaandar ko na ito. Papunta ako sa palagi naming hang out ng kaibigan ko. He was already there.

Pagbaba ko sa kotse ay nakita niya ako kaagad. Ang lapad ng ngiti nito nang makita ako. Kinuha ko na yung box saka lumapit sa kanya. Nagtatakang napatingin ito sa dala ko.

“Oh, ano yan?”

“Pakibalik kay Kisses. I’m not meeting her anymore kaya makikisuyo nalang ako. By the way, pumunta siya sa condo kanina.”

“Nanaman? Pinabantayan ko na yon sa mga pamangkin naming s Batangas ah.”

“I unintentionally shouted at her. I was just pissed kaya pati yung pangungulit niya nadamay.”

“it’s okay man. Para din naman matigil na siya.” Tinapik tapik nito ang balikat ko.

“Pero, bakit parang ang lungkot mo?” I looked at him saka kami naupo.

I told him everything that happened. Marami pa kaming napag usapan, halos abutin kami ng dalawang oras doon bago kami nakapag alam sa isa’t isa.

Bumalik ako sa condo ko. Kailangan ko mag isip ano ang gagawin habang inaantay ko siya. I’m still suspended at ang flights ko ay sa isang araw pa.

I then decided to go back to my mom’s place. Doon lang muna ako hanggang sa araw na ng flight ko. PAg nandito kasi ako sa condo ay na aalala ko ang nangyari samin ni Tiff. It hurts lalo at umalis siya ng walang paalam.

Bumangon ako sa paglalahiga ko sa kama and turned off all the switches bago ako makalabas ng condo. I still have my things kina mom so I don’t need to bring snything. Pagkababa ko na sa basement ay agad akong sumakay sa kotse ko at nagdrive patungo kina mom.

--

Matt POV

Naglalakad ako papuntang office ko when my secretary told me na nandoo na siya sa conference room. I told her I’ll be there in three minutes. Pumasok muna ako sa opisina to grab the document I need bago ako pumunta sa conference room.

Nang makapasok ako ay tumayo ito sa upuan niya. I told him to sit down. Nang maupo na ako ay tinignan ko muna siya ng mabuti.

“How long have you been out?”

“2 weeks, I guess.”

“I know you were the one who exposed them, but why take it down after a few minutes of exposure?”

Huminga muna siya ng malalim bago sumagot.

“I thought it would help me take him down. Nakalimutan kong, masasama din pala si Tiffany.”

I stared at him with cold eyes.

“And you haven’t thought about it before doing it?”

“Alright, I know mali ako, I know huli na nang marealize ko na madadamay si Tiff.”

“Alam mo ba dahil sa ginawa mo she is now blaming herself and isolating herself in the Island?”

“I-I..” hindi na nito matuloy ang sasabihin.

“I knew from the start you are a bad news to my sister, umpisa palang nakikita ko nang iba ang mahihinatnan ng buhay ng kapatid ko sayo. And they thought you were the right guy for her.”

“I just.. hindi ko lang mapigilan ang sarili ko nung panahon na yon. I am still habing trouble with the construction, graduating pa ako and kailangan ko pang mahabol ang arvchitect na yon kasi wala akong ganoon na pera to continue the construction.”

“Speaking of graduation, I don’t think Andrew will allow you. He already knows na ikaw ang gumawa non. He had the account investigated. Alam mo bang nagkagulo pati faculty and the staff dahil puro sila hinala kung sino nagpapasok sa account na yon na hindi naman ito involve sa school. You had caused too much trouble.” Napayuko lamang ito.

“I’m offering a deal.” Agad itong napa angat ng tingin.

“What is it?”

“I’ll help you finish the construction.” Agad naman itong napaupo ng tuwid.

“What’s the catch?”

“Leave them alone. Wag ka nang magpapakita sa kanila.” Kumunot naman ang noo nito.

“I’m tiff’s boyfriend.”

“Dahil blinackmail mo.” Nanlaki naman ang mga mata nito.

“Sinabi ba niya sayo?”

“She doesn’t tell me a thing. But I have eyes and ears in the school lalo at kapatid ko pa si Tiff. I have all the access I need. “ napalunok ito

“Decide now cause I’m only giving you this time to make up your mind. Madali akong kausap Mr. Ramirez and when I offer something, I stay true to my word.”

Napayuko muna ito ng ilang sandal bago iangat ang kanyang ulo.

“Okay. I accept the offer.” I laid out the document sa harap niya at kunot noo niya iyong tinignan. I smirked.

“A contract. I am not a business man for no reason. I need your words documented. I need a proof that you agree. Sign it, by tomorrow you will have the money and the equipments needed for the construction.” Napa awang ang labi nito.

Tumikhim muna ito bago niya pulutin ang ballpen at pumirma sa contrata. I smiled and retrieved the document after he signed it. Tumayo ko saka nakipagkamay sa kanya.

“Good. You will be in contact with my attorney in the future while helping for the construction of the building. I hope, you never disturb them, ever.”

Tumango naman ito saka ako tumalikod na at lumabas ng opisina. Once I was inside, nilapag ko ang file sa desk then called her on my phone.

I smiled when she answred adter three rings. Dinig ko ang alon at mga tawanan ng mga bata sa Isla.

“How’s my baby sister doing?” she sighed.

“No better Kuya, but I am being taken cared of.”

“I settled it with your ex.”

“Tristan?”

“May ex ka bang iba?”

“H-how?”

“That’s just between me and him. Come back, he’s looking for you.” Sandal itong tahimik.

“I think I’m not ready.”

“Kailan ka magiging ready? Pag nagsawa na siya kakahintay sayo? Don’t do that. Come back and fight for him like how he fights for you.”

“Baka nga nagsawa na siya sakin. I have been gone for months now, Kuya.”

“Why don’t you came back and try to see for yourself.”

“Kuya, I want to confess something.”

“Hmm, what’s that?”

“Kuya….”

“What?”

.

.

“I’m pregnant.”