Demon Talk
ปัญหาใหญ่ของผมตอนนี้คือความลับที่พยายามปกปิดไว้มันไม่เป็นความลับอีกต่อไป ซารังรู้เรื่องขวัญแล้วเพราะงั้นผมจึงตัดสินใจอะไรบางอย่างได้
"ซารัง"
ผมมองร่างบางที่เดินผ่านหน้าไปโดยไม่ทักทายกันแม้แต่นิดเดียว ผมรู้ว่าเธอยังโกรธผมเรื่องเมื่อคืน แต่ทำยังไงได้ล่ะ ก็ผมโมโหที่เธอไปกับไอ้รุ่นพี่คนนั้นก็เลยยั้งอารมณ์ไม่ได้
"หยุดคุยกับเฮียก่อนซารัง"
ผมคว้าไหล่เธอไว้ แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะคนตรงหน้ายังเฉยชาและไม่แม้แต่จะมองมาทางผม เธอเบือนหน้านี้เหมือนไม่อยากจะคุยด้วย
"ยังโกรธเฮียอยู่เหรอ?"
ถ้าเธอเถียงหรือมองผมด้วยสายตาโกรธเคืองผมยังรู้สึกดีมากกว่านี้ซะอีก แต่นี่เธอทำเหมือนไม่มีผมในสายตา ทำเหมือนกับว่าผมเป็นแค่ฝุ่นละอองที่ไม่มีค่าให้ใส่ใจ
"ไม่เอาน่าซารัง เฮียไม่ได้..."
"เฮียตั้งใจ เฮียตั้งใจจะทำร้ายซารัง"
เสียงเธอเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก เอาล่ะ ผมรู้ว่าผมมันใจร้อนแต่ที่ผมทำไปก็มีเหตุผล
"
