Demon Talk
"ตื่นแล้วเหรอ มานั่งนี่สิ"
ผมเอ่ยเรียกคนที่เดินขยี้ตาออกมาจากห้องนอน ซารังมีสีหน้างุนงงเล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับผมแต่โดยดี เธอปิดปากหาววอดก่อนจะกวาดสายตามองอาหารบนโต๊ะ
"เฮียมาตั้งแต่เมื่อไหร่?"
ผมเลิกคิ้วเล็กน้อย ก็เมื่อคืนเราผ่านอะไรกันมาตั้งมากมายนี่เธอจำไม่ได้เลยหรอ
"เฮียมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"
"เหรอ ไม่เห็นรู้เลย"
รู้ก็บ้าแล้ว เล่นเมาหลับคอพับอยู่บนพื้นขนาดนั้น โชคดีที่เมาหลับอยู่ในบ้าน ขืนซารังไปทำแบบนี้นอกบ้านจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้
"แล้วน้องสาวเฮียไม่มาด้วยรึไง?"
เธอถามพร้อมกับหยิบผลไม้เข้าปากก่อนจะลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในครัวและเดินออกมาพร้อมกาแฟกับโกโก้อย่างละแก้ว
"ชงให้เฮียหรอ?"
"อืม ก็เห็นดื่มทุกเช้าไม่ใช่รึไง"
จำได้ด้วยว่ะ ผมอดยิ้มเบาๆไม่ได้เพราะรู้สึกดีกับความเอาใจใส่เล็กๆน้อยๆของเธอ แต่ไหนแต่ไรมาซารังไม่ค่อยใส่ใจหรือสนใจใครสักเท่าไ
