"Pa!" Patakbo akong yumakap kay papa nang makita ko siya. "Papa, miss na miss na kita!" wika ko pa.
Gumanti nang yakap si papa sa akin at hinagkan ako sa aking noo. Matamis ang ngiting iginawad niya sa akin. Hindi ako pamilyar sa lugar kung nasaan kami pero napakaganda dito.
"Anak, bakit nandito ka?" tanong niya.
"Ayaw mo ba ako dito?" malungkot na tanong ko pabalik. "Ang saya-saya ko kasi nakita ulit kita, pa!" sabi ko pa at niyakap siya ulit.
"Anak, hindi ka pwede dito. Napaka layo nito sa atin. Malulungkot ang mama at mga kapatid mo kapag iniwan mo sila," wika pa niya.
"Pero, pa!" protesta ko. "Dito muna ako kahit saglit lang, pwede ba? Miss na miss na talaga kita eh!" paglalambing ko.
"Gusto man kitang makasama pero hindi pwede. Maraming naghihintay sa 'yo, anak. Mas kailangan ka
