“โทษทีนะ วันนี้ผมไม่มีอารมณ์”
“ไม่มีอารมณ์หมายความว่าไงคะ” ริตานิ่วหน้า หลุบตาลงมองกึ่งกลางกายของคนพูด ท่อนลำอวบใหญ่พุ่งตระหง่านประกาศความต้องการ ทั้งที่เจ้าตัวยังไม่ทันจะเสร็จสมด้วยซ้ำ
อีกอย่างเขาก็ไม่ได้มาหาหล่อนนานแล้ว หนำซ้ำวันนี้ยังเป็นวันสำคัญ เขาจะหยุดให้ความสุขกับหล่อนดื้อ ๆ ได้ยังไงกัน
ริตาได้แต่นั่งมองร่างสูงเปล่าเปลือยทั้งตัวลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่โดยไม่คิดจะตอบคำถาม ไม่สนใจอาการเกรี้ยวกราดของตัวเอง เดินเอาเงินจำนวนหนึ่งมาวางไว้ให้
“ผมรีบออกมาเลยไม่ทันได้ซื้ออะไร อยากได้อะไรก็ไปซื้อเองแล้วกัน”
“แต่ริตาไม่ได้ต้องการของขวัญนี่คะ ริตาต้องการให้คุณหมออยู่ด้วย” เริ่มแรกหล่อนก็ไม่ได้คิดจะจริงจังกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีสถานะแบบนี้แต่นานวันเข้าหล่อนกลับหลงรักเขาอย่างยากจะถอนตัว
ถึงแม้จะรู้ว่าพิชยะมีเจ้าของอยู่แล้ว หล่อนก็ไม่แคร์
“บอกแล้วไงว่าวันนี้ผมไม่มีอารมณ์ เอาไว้วัน
