“กูไม่ได้มองเด็กนั่นเป็นแค่เพื่อนของไอ้ฟินน์ มึงพอใจหรือยัง” แทบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ ที่เห็นพิชยะยอมรับออกมาอย่างหน้าตาเฉย “ถ้ามึงชอบน้องเขาแล้วโรสล่ะวะ มึงจะเอายังไง” แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่เคยเปิดปากพูดถึงแฟนสาวที่อยู่ต่างประเทศ แต่ธนาก็เดาได้ไม่ยาก ทั้งที่ก่อนหน้านั้นคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์เร่งรัดให้กลับแต่พิชยะก็ขอเวลาอยู่ต่อ จู่ ๆ กลับมากะทันหัน มันต้องมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างสองคนนี้แน่ “เรื่องระหว่างกูกับโรสกูจะจัดการเอง มึงไม่ต้องยุ่งหรอก” “กูก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเรื่องของมึงหรอก แต่กูขอเตือนไว้ก่อนนะ ถ้ามึงคิดแค่จะเอาไว้แก้เหงาชั่วคราว แล้ววันนึงมึงทำให้น้องเขาเสียใจขึ้นมา คนที่จะไม่ยอมก็คือพ่อกับแม่มึงแล้วก็น้องสาวของมึง” ธนาเปิดประตูออกไปจากห้องในทันที ประตูห้องปิดลงแล้วพิชยะยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ใบหน้าเรียบนิ่งมองออกไปข้างหน้า ไม่มีแววสะทกสะท้านกับสิ่งที่เพื่อนเพิ่งจะตักเตือนไป ทำไมเ