บทที่ 22 ต้อนรับเสมอ

1004 Words

ต้นน้ำขับรถมาหาธาริกาที่คอนโดเพราะทนความคิดถึงไม่ไหว เขาไม่รู้ว่าพี่ชายตัวแสบของแฟนสาวยอมลงให้เขาบ้างหรือยังแต่เขาก็จะขอเดินหน้าเพื่อให้ชีวิตคู่ของเขาไปต่อได้ วันหยุดแบบนี้คนเป็นแม่ก็ลบเล้าให้เขาพาว่าที่ลูกสะใภ้ไปทานข้าวที่บ้านให้ได้ "ทำไมมาแต่เช้าเลยละคะ ปกติตื่นแต่เช้าแบบนี้เลยหรอคะ" เธอเปิดประตูให้ชายหนุ่มเข้ามาด้านในห้อง เขาให้เวลาพักใหญ่กว่าจะเดินทางมาถึงคอนโดของเธอ "อยากทานข้าวเช้าพร้อมกับธิชาไงครับ" เขาตอบกลับยิ้มๆแค่ได้มาเห็นหน้าก็ดีใจแล้ว ความตั้งใจของเขาวันนี้คือเขาจะพาแฟนสาวไปทานข้าวกับครอบครัว คุณแม่บ่นเขาเรื่อยว่าเมื่อไรจะพาธาริกามาหาสักที "แต่พี่ต้องลำบากตื่นแต่เช้ามืดเพื่อฝ่ารถติดมาหาธิชาเลยนะคะ ธิชาว่าทานมื้ออื่นๆก็ได้นี่คะไม่เห็นต้องลำบากขนาดนี้" "พี่ไม่ได้ลำบากเลยนะครับเพราะพี่ทำด้วยใจล้วนๆ ก็คนมันคิดถึงนี่หน่า" "ปากหวานชอบหว่านเสน่ห์อย่างนี้ธิชาคิดถูกไหมนะที่ตัดสินใ

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD