Chapter 11
1449 Words
และงานปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้นกลุ่มเพื่อนสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานโดยที่ทุกคนไม่สนใจที่จะเซ้าซี้เรื่องของทั้งสองคนอีก ตอนนี้ทุกคนกำลังแดนซ์กันอย่างเมามันส์รวมถึงฟาโรห์ที่ตอนนี้เมาได้ที่แล้ว เบบี๋เดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มก่อนจะกระซิบเสียงเบา
"แกอย่าดื่มเยอะเดี๋ยวเมาแล้วเผลอพูดอะไรเลอะเทอะอีก"
"เมาที่ไหนกำลังสนุกเลย ฉันรู้น่าว่าอะไรควรพูดอะไรไม่ควรแกไม่ต้องคิดมากหรอก"
"ให้มันจริงเถอะฉันกลัวว่าแกจะพูดมากจนความลับมันแตกนะสิ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างกดดันชายหนุ่ม เขายักไหล่อย่างไม่แคร์ก่อนจะเดินไปกอดคอเพื่อนคนอื่นแล้วเต้นอย่างสนุก เบบี๋ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ใครจะคิดว่าคนแบบเขามันจะไม่เคยกลัวสิ่งที่เธอข่มขู่หรือเตือนเลยสักครั้ง แถมยังท้าทายเธออีกเล่นเอาปวดหัวไปหมด
"ถ้าแกพูดมากนะฉันจะจัดการแน่"
งานยังคงดำเนินต่อไปจนดึกและทุกคนเริ่มจะเมาไม่รู้เรื่องแล้ว บางคนก็ขอตัวกลับก่อนเพราะว่าพรุ่วนี้มีงานต้องทำอีก ฟาโรห์โบกไม้โบกมือลาเพื่อนทุกคนก่อนจะลากหญิงสาวเข้าไปในห้องครัวจากนั้นก็จู่โจมด้วยการซุกไซ้ตามตัวของเธออย่างหื่นกระหาย หญิงสาวตกใจรีบดันเขาออกเพราะเกรงว่าเพื่อนคนอื่นจะมาเห็น
"แกหยุดเลยนะฟาโรห์มันใช่ที่มาทำอะไรแบบนี้มั้ยเนี่ย"
"ก็แกไม่ยอมขึ้นห้องสักทีอ่ะฉันอยากแล้วไม่รู้แหละ"
เขาไม่ยอมดื้อดึงจะมีความสัมพันธ์กับเธอตรงนี้ให้ได้ เบบี๋ดันตัวเขาออกถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ
"ไปรอข้างบนเดี๋ยวส่งเพื่อนแล้วจะตามไป"
"ก็ได้งั้นไปรอข้างบนนะ รีบมาละไม่อย่างนั้นฉันจะมาเอาเธอตรงนี่"
ฟาโรห์จิ้มหน้าผากหญิงสาวอย่างข่มขู่ก่อนจะเดินผิวปากอารมณ์ดีขึ้นไปในห้องนอนของเธอ เบบี๋กระทืบเท้าปึงปังอย่างขัดใจไม่รู้ว่าต้องชดใช้กรรมแบบนี้อีกนานแค่ไหนถึงจะจบสิ้นสักที
"อย่าให้พลาดแล้วกันฉันจะเฉดหัวแกทิ้งแน่คอยดู"
เบบี๋สูดลมหายใจเข้าลึกเดินไปหาเพื่อนคนอื่นก่อนจะบอกลากันและเดินไปส่งที่รถ ส่วนฟาโรห์ไม่มีใครถามหาเพราะเขาบอกเพื่อนแล้วว่าจะกลับก่อน ส่วนกลับที่ไหนนั้นเขาไม่ได้ลงรายละเอียดเพราะเดี๋ยวโป๊ะแตกโดนจับได้อีก
"ขอบคุณนะที่มาวันนี้ ขอบคุณสำหรับของขวัญวันเกิดด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรเลยเราเพื่อนกันนี่กลับก่อนนะไว้นัดเจอกันใหม่"
"โอเค"
เบบี๋โบกมือลาเพื่อนสนิทก่อนจะหันไปมองส้มเช้งที่ยืนอยู่ข้างเธอเป็นคนสุดท้าย
"พรุ่งนี้ไปช็อปปิ้งกันออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างเผื่อว่าแกจะสดชื่นขึ้น อยู่แต่ในเตามันจะไปสนุกอะไรล่ะจริงมั้ย"
เบบี๋พยักหน้าตกลงทันที เธอก็อยากจะออกไปเที่ยวบ้างช็อปปิ้งก็ได้ขอแค่ได้ออกจากเตาอบขนมบ้างก็ดีมากแล้ว
"โอเคได้พรุ่งนี้11โมงเจอกัน"
"จัดไป"
ส้มเช้งยิ้มกว้างออกมาสวมกอดเพื่อนสาวก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เบบี๋เดินบึ้นไปชั้นบนเตรียมตัวเตรียมใจแล้วว่าจะต้องเจอกับอะไรและสภาพเมาแบบนี้รับรองว่าเธอไม่ได้นอนทั้งคืนแน่
หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปข้างในยังไม่ทันพ้นขอบประตูเข้าไปก็ถูกชายหนุ่มดึงเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัวทั้งที่เตรียมใจมาแล้วด้วยซ้ำ
"ใจเย็นสิขออาบน้ำก่อน"
"งั้นไปเปลี่ยนบรรยากาศกันดีกว่า ในอ่างอาบน้ำเป็นไงรับรองว่าเธอจะฟินจนร้องขอชีวิตเลยแหละ"
พูดจบฟาโรห์ก็อุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่าก่อนจะเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที เบบี๋ร้องโวยวายออกมาเสียงดังลั่นตกใจในการกระทำที่บุ่มบ่ามของเขา
"ไอ่บ้าเอ้ยนายจะบ้ากามทุกที่ไม่ได้นะ!"
เช้าวันต่อมา...
ฟาโรห์ตื่นนอนในสภาพสดชื่นเป็นที่สุดแต่งเนื้อแต่งตัวเรียบร้อยพร้อมไปทำงานที่เขารัก ส่วนเบบี๋หลับเป็นตายเพราะเหนื่อยมากใช้แรงไปเยอะตั้งแต่เมื่อคืน เขาจึงไม่อยากปลุกเธอแอบออกไปทำงานเงียบๆแล้วเดี๋ยวค่อยโทรศัพท์มาหาเอา
และไม่นานหญิงสาวก็ลืมตาตื่นขึ้นด้วยสภาพย่ำแย่ เหนื่อยล้าจากเมื่อคืนจนมาถึงตอนนี้ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด เธอมองซ้ายขวาก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
"สงสัยจะไปทำงานแล้วล่ะมั่ง"
เธอเหลือบสายตามองนาฬิกาเป็นเวลาเกือบสิบโมงเช้า เธอมีนัดกับเพื่อนตอนสิบเอ็ดโมงตรงเพราะฉะนั้นตอนนี้ควรตื่นและเตรียมตัวได้แล้ว
เบบี๋หยิบชุดเอวลอยตัวเดิมที่ไม่ได้ใส่มาสวมอย่างอารมณ์ดี เธอไปกับเพื่อนและแน่นอนฟาโรห์ไม่รู้หรอกว่าเธอแต่งตัวแบบไหนไปเที่ยวในวันนี้ ไม่มีตัวขัดขวางก็สบายสิเธออยากจะสวยแค่ไหนก็ได้ไม่มีก้างมาขวางทั้งนั้น
"สวยมาก อร๊ายยยย"
หญิงสาวแต่งหน้าทำผมอย่างอารมณ์ดีก่อนจะลงไปชั้นล่างเพราะมันถึงเวลาที่เพื่อนสนิทมารับแล้ว ส้มเช้งลงจากรถมาก่อนจะโบกไม้โบกมือให้เพื่อน แต่เธอลงมาจากฝั่งข้างคนขับรถแสดงว่าต้องมีใครสักคนขับรถมาให้
"ทางนี้จ้ะ"
"มากับใครอ่ะส้มเช้ง"
"พี่ชายฉันเอง พอดีว่าเค้าจะไปห้างเหมือนกันคุยงานมั่งก็เลยอาสาไปส่งเราสองคนแล้วก็จะรับกลับด้วย"
เบบี๋พยักหน้ายิ้มๆไม่ว่าอะไร เธอรู้จักพี่ชายของเพื่อนอยู่แล้วและเราก็คุยกันถูกคอดีไม่มีปัญหาอะไร และเมื่อขึ้นมาบนรถหญิงสาวก็ยกมือไหว้ทักทายทันที
"สวัสดีค่ะพี่จี๊ด"
"สวัสดีค่ะน้องเบบี๋ ไม่เจอกันตั้งนานทำไมสวยขึ้นเยอะเลยอ่ะ"
เขามองหญิงสาวอย่างทึ่งมากไม่เจอกันแค่ไม่กี่เดือนทำไมเธอถึงสวยขึ้นจนผิดหูผิดตาขนาดนี้ หรือว่าแท้จริงแล้วเธอสวยมาตั้งนานแต่เขาเพิ่งจะมองเห็นมัน
"แหม่หนูก็สวยแบบนี้อยู่แล้วนะคะพี่จี๊ด มัวแต่มองสาวสวยๆจนมองข้ามหนูไปเองนี่น่าน้อยใจชะมัด"
เบบี๋ทำหน้าเศร้าเพื่อให้ชายหนุ่มรู้สึกผิด เขารีบโอ๋หญิงสาวทันทีและสัญญากับตัวเองว่าจะมองเธอใหม่
"โอ๋ๆพี่ขอโทษนะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวจะมองใหม่มองแบบไม่มองใครเลยดีมั้ย"
"ให้มันจริงเถอะค่ะ"
ทั้งสองคนมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมา ส้มเช้งที่เห็นทั้งสองคนดูสนิทสนมกันก็ยิ้มออกมาอย่างมีแผนการ ถ้าเกิดว่าได้เบบี๋เป็นพี่สะใภ้ก็ไม่เลวนะ สวย นิสัยดีแถมยังรู้จักทำมาหากินแบบนี้แหละเพอร์เฟค
และเมื่อมาถึงที่ห้างสรรพสินค้าทั้งสามคนก็แยกย้ายกันไปธุระของตัวเอง เบบี๋กับส้มเช้งมาเดินเลือกซื้อกระเป๋ารองเท้าคู่ใหม่ช่วยกันเลือกตามประสาสาวๆคุยกัน ส้มเช้งเงยหน้ากำลังจะเรียกหาพนักงานก่อนจะชะงักไปเมื่อบังเอิญเจอกับฟาโรห์ที่กำลังเดินอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง
"แกๆนั่นฟาโรห์นี่น่ามากับใครอ่ะ"
เบบี๋เงยหน้ามองตามนิ้วเรียวของเพื่อนก่อนจะนิ่งเงียบเมื่อเห็นชายหนุ่มยิ้มแย้มคุยกับผู้หญิงอีกคนดูท่าทางจะมีความสุขมาก
"ไม่รู้สิ"
"แฟนรึเปล่าสวยอยู่นะเนี่ย"
"คงงั้นแหละมั้งอย่าไปสนใจเลย"
เธอเบือนหน้าไปทางอื่นทำเหมือนไม่สนใจทั้งที่ในใจรู้สึกแปลกๆกับตัวเอง แต่ก็ดีนะที่เขาไปกับผู้หญิงคนอื่นถ้าเกิดว่าตกลงปลงใจคบกันไปซะเธอจะได้หลุดพ้นจากกรรมเวรนี้สักที ถ้าเกิดว่าเขามีอะไรกับคนอื่นเมื่อไหร่เธอจะไล่ให้ไปไกลๆไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก
'อยากไปก็ไปเลยฉันไม่สนใจแกหรอกไอ่ฟา'
- Writer
