ในขณะที่ฉันกำลังจ้องมองผู้ชายตรงหน้าตาเขม็งเขากลับไม่ได้แสดงท่าทางกลัวหรืออะไรเลย แต่กลับทำหน้าเจ้าเล่ห์
“เวลาเธอทำหน้าแบบนี้มันดึงดูดความสนใจของฉันมากเลยนะรู้ไหม” เขาขยับหน้ามาใกล้ๆ จนฉันต้องเอนหนีพร้อมกับตะเบ็งเสียงบอก “ไอ้โรคจิต!”
“อ่า! คงจะจริง” นอกจากจะไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าเขายังถามต่ออย่างไร้ยางอาย “แล้วเธออยากรู้ไหมว่าฉันโรคจิตขนาดไหน?”
“มะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ”
“หืม? มากไปตรงไหนฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ถ้าทำก็ว่าไปอย่าง”
“เอาหน้าออกไปเดี๋ยวนี้”
“สรุปจะไม่ให้เบอร์?”
เขาไม่รู้ตัวเองบ้างหรือไงว่าทำให้คนอื่นกลัวมากขนาดไหน ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งพยายามเข้าใกล้ยิ่งหนีก็ยิ่งตาม ฉันควรทำยังไงดี ควรหนีจากผู้ชายคนนี้ยังไงดี
“ฉะ ฉันมีแฟนแล้ว” ตัดสินใจบอกไปแบบนี้เผื่อว่าอีกฝ่ายจะเลิกสนใจกันสักทีแต่มันผิดคาด เมื่อบอกไปว่ามีแฟนแปงก็กระชากแขนฉันอย่างแรงแล้วตวาดถามเสียงดังลั่น “ใคร!!!”
“อื้อ จะ เจ็บ” ปากพาซวยแท้ๆ ถ้ารู้ว่าอ้างแบบนั้นแล้วต้องเจ็บตัวฉันคงไม่พูดแน่ๆ
“ตอบดิวะ!!”
“ยุ่งอะไรด้วย! มันไม่ใช่เรื่องของนายสักหน่อย”
“มีแฟนแล้วหรือแค่ข้ออ้างให้ฉันเลิกยุ่ง?”
“….ฉัน…ฉันไม่ได้อ้าง…มันไม่ใช่เรื่องของนายทำไมต้องบอก”
“หึ! แล้วถ้าทำให้มันเป็นเรื่องของฉันล่ะ”
“พะ พูดอะไรบ้าๆ อีกแล้วนะ อื้อ~”
ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างเมื่อถูกอีกฝ่ายจู่โจมด้วยการใช้ริมฝีปากประกบลงมาบนริมฝีปากฉัน
ไอ้คนบ้า!! นี่มันจูบแรกของฉันนะ เขาทำแบบนี้ได้ยังไง
ฉันใช้มือทุบไหล่กว้างรัวๆ พร้อมกับดิ้น น้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้ ฉันไม่ได้รักไม่ได้ชอบเขาเลยการถูกทำสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนี้มันยิ่งทำให้รู้สึกเกลียดเขามากขึ้น
พยายามผลักจนแทบหมดแรง ฉันรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายแล้วลองผลักแปงออกไปอีกครั้งได้สำเร็จ จากนั้นก็รีบหายใจกอบโกยอากาศเข้ามาในปอดพร้อมกับเอามือถูริมฝีปากของตัวเองแรงๆ แสดงให้อีกฝ่ายเห็นว่าจูบของเขามันน่ารังเกียจ
“จูบแค่นี้ดูสิตัวสั่นใหญ่เลย” เกลียดที่สุดคือสายตาที่ไม่ได้มีความสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำของผู้ชายคนนี้ ทุกครั้งที่เขาข้ามเส้นชอบลามปามเอาหน้ามาใกล้ๆ มันก็มากพอแล้ว แต่ครั้งนี้เขาจูบ จูบแบบปากประกบปาก!! ฉันรับไม่ได้
เพี๊ยะ!! หลังจากกำมือแน่นอยู่พักใหญ่ฉันก็ตัดสินใจฟาดมือใส่ใบหน้าคมคายแรงๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันตบหน้าคน แลกกับเขาที่ขโมยจูบแรกของฉันไป
ขนาดโดนตบแปงก็ยังไม่สะทกสะท้านเลย เขาแค่มองฉันที่กำลังตัวสั่นเทาพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจสักเท่าไร
“เกลียดฉันมากขนาดนั้น?”
“ใช่!!”
“หึ! ระวังสักวันจะได้ฉันเป็นผัวก็แล้วกัน”