“Beautiful Friend”
ชื่อผับที่รับรู้กันในเฉพาะคนที่มีรสนิยมเดียวกันเท่านั้น แม้เพื่อนสาวจะบอกว่าเป็นเพียงสถานที่แลกเปลี่ยนเพื่อนเที่ยวเพื่อนคลายเหงาและผู้ชายหล่อๆ ที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้าก็เป็นเพียง “เพื่อนชายคลายเหงา” ไม่ใช่ “ผู้ชายขายบริการ” อย่างที่เธอหรือคนอื่นๆ อาจจะเข้าใจ
แต่แววตาแสนเสียดายของวิฬาร์ที่จ้องมองพ่อหนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อนั้นก็ทำให้เธอรู้ว่า..ความเชื่อที่ฝังรากลงลึกของคนไทยจะเปลี่ยนได้ง่ายๆ นั้นคงไม่มี แต่สำหรับเธอล่ะ..เขา..เป็นอะไร “เทพบุตร” ใช่ไหม
“คนนี้... คนที่แกเป็นลมไปหาเขา อึ๊ย!! แถมยังอุ้มแกไปส่งที่รถอีก ทำไมนะ ทำไมไม่เป็นฉัน ทำไม... ทำไมถึงเป็นเขา”
คำพูดที่เจือไว้ด้วยความเสียดายที่รับรู้ได้ว่าเสียดายอย่างหลังมากกว่าที่มาเจอเขาในสถานที่แบบนี้ สถานที่ที่วิฬาร์บอกว่าจะสามารถแก้ปัญหาให้เธอได้อย่างสิ้นเชิง และเธอก็จะสามารถกลับไปอยู่ที่บ้านได้โดยที่พ่อแม่จะไม่สามารถบั
