KAPI
1310 Words
Üç gün sonra...
Soner tekrar normal odaya alınmış ve artık onu görmemize izin çıkmıştı. Ama doktor tek tek girebileceğimizi söylemişti. Günde bir en fazla iki kişinin girmesini ve hafızasını hatırlamadığı anlarda zorlamamamızı söylemişti. İlk girecek kişi tabii ki Alin' di. Alin' i hastaneye getirmiştim. Tek istediğim onun girdiği anda Soner' in hatırlıyor olmasıydı. Alin hafıza kaybını anlayamazdı.
Soner' in beni görünce ne hissedeceği, ne tepki vereceği belirsizdi. Hatırladığı anlardaki bakışları pek hoşuma gitmiyordu. Ben girersem konuşacak çok şey vardı. İkimizde buna hazır değildik. Kapıyı açtım ve Alin içeri girdi. Kapıyı tam olarak kapatmadım. Eğer hatırlamazsa müdahale etmem gerekiyordu.
Alin ürkek adımlarla Soner' e yaklaştı.
' Sen gideyken benim annemin kaynında saklandıyımı biliyoy muydun?'
Kızımın aklına bu takılmıştı. Soner' in onu bırakıp gidecek biri olup olmadığını öğrenmek istiyordu.
' Bilmiyordum. '
' Bilseydin gitmez miydin?'
Soner sustu. Alin Soner' e bakıyordu. Bir cevap bekliyordu. Soner ne cevap vereceğini bilmiyordu. Nasıl baba olunur bilmiyordu. Gönlünü mü almalıydı yoksa gerçeği mi söylemeliydi onu düşünüyordu. Müdahale etmeli miydim? Tam odaya adım atacağım sırada Soner konuştu.
' Giderdim. Çünkü gitmem gerekiyordu ama senin için çabuk geri gelirdim. '
Gülümsememe engel olamadım. Soner kızına karşı dürüst bir baba olmayı seçmişti.
' Kötü adamlayı yenmeye mi gitmiştin?'
' Evet güzelim. '
Güzelim kelimesi zor çıkmıştı. Alin korkuyordu. Baba kavramından korkuyordu. Soner' in ona kızmasından korkuyordu. Sevmemesinden korkuyordu. Fırat' la yaşadıklarını yaşamaktan korkuyordu.
Soner korkuyordu. Alin' in ters bir şey söylemesinden korkuyordu. İstenmemekten korkuyordu. Yanlış bir şey söylemek ya da yapmaktan korkuyordu.
' Yaman Fırat' ı yeneyken sen neydeydin? Niye yoktun? '
Soner yine sessiz kaldı. Annen tarafından öldürülüyordum neredeyse diyemezdi. Dürüstlük bir yere kadardı. Ayrıca Fırat' a ne olduğunu bilmiyordu.
' Seni Yaman mı kurtardı?'
' Evet. Sen yoyktun.'
' Ben telefonda Fırat' la konuşuyordum. Onu oyalıyordum. Yaman yakalayabilsin diye. O yüzden gelemedim. Sana bir şey yaptı mı Fırat. '
Yine olabildiğince dürüst olmayı seçmişti.
' Ben çok koyktum ama geçti. Yaman beni kuytardı. Ben aytık Fıyat' a baba demiyoyum. '
' Buna çok sevindim. '
' Benim babam senmissin. '
' Buna üzüldün mü?'
Soner' in sesi titredi. Soner' in sesi. Titredi. Bu adamın sesi belki Yaman' ın anlattığı o işkenceleri yaşarken bile titrememişti ama Alin karşısında çaresizdi. İçeri girmek istiyordum. Hatta bir adım arkamda duran Yaman ve Melek, onların ardında duran Can, Baran, Engin ve Görkem' de girmek istiyordu çünkü Alin üzüldüm derse benim Soner' e sıktığım kurşun solda sıfır kalırdı.
' Bana bağıyacak mısın?'
'Hayır güzelim. '
' Bana vuyacak mısın? '
Alin kurşunu Soner' e değil bana sıkmıştı. Kızımı koruyamamıştım.
' Asla. Asla böyle bir şey yapmam. '
' Yayamazlık yapaysamda mı?'
' Evet. Yaramazlık yapsan da. '
' Yemek yerken öksüyüysem de kızmaz mısın?'
' Kızmam. '
' Oyuncaklayımı dayıtırsam. '
' Kızmam. '
Alin' in niye oyuncak oynamadığını şu an anlıyordum. O sadece kendini koruyordu Fırat' tan. Oynamayınca dağılmıyordu böylece Fırat ona kızmıyordu. Zamanı bilmediği için ve Fırat zaten bana hesap vermediği için ne zaman geleceği belli olmuyordu ve Alin hiç riske girmemişti. Kimbilir ne kadar iç çekmişti oyuncaklara.
' Annemin yanında uyuysam?'
' Kızmam. '
' Annemin odasına giyeysem?'
' Asla kızmam güzelim. Ne yaparsan yap ben sana kızmam. '
' Peki yine gidecek misin?'
Yaman yanıma geldi. Gözlerim dolmuştu.
' Senin kızı sorgu uzmanı olarak işe almayı düşünüyorum. ' diyerek beni gülümsetti.
' Bilmiyorum. ' dedi Soner. Bilmiyordu. Tam olarak iyileşecek mi bilmiyordu.
' Başka çocukları mı kuytaymaya gideceksin?'
' Evet güzelim. Sana gitmem diye söz veremem. Benim işim bu. Askerim ben. Yani öyleydim. Şimdi bilmiyorum. '
' Vatan sövalyesi. Türkiye sövalyesi.'
' Evet güzelim. Ama sana söz veriyorum hep sana gelmek için uğraşırım. Bütün gücümle uğraşırım. '
' Tamam. Ama gel. Hep gel. '
Soner elini uzattı.
' Sana dokunabilir miyim? '
Alin Soner' e yaklaştı. Soner elini kaldırdı. Alin' in saçını okşadı.
' Kı- ' durdu. Derin bir nefes aldı.
' Kızım. '
Alin kendini geri çekmedi hatta biraz daha yaklaştı. Ama baba kelimesi çıkmadı ağzından. Elini Soner' in koluna koydu.
' Seni öpeysem kızay mısın? '
' Kızmam. Hatta çok mutlu olurum. '
Alin yatağın kenarına ellerini koydu. Uzandı. Soner' i yanağından öptü.
' Çabuk iyileş oluy mu? '
Soner kafasını salladı. Gözünden yaş akıyordu. Benimde akıyordu. Melek' in de. Yaman bile eliyle akmadan silse de yakalanmıştı. Diğerlerine bakmama bile gerek yoktu. Hiçbiri Yaman' dan farklı değildi. Alin minik elini uzatıp Soner' in gözyaşını sildi.
' Aylama. Neyen acıyoy?'
' Hiçbir yerim acımıyor güzelim. Ben sadece çok sevindim. Senin gibi bir kızım olmasına çok sevindim. Sevinçten ağlıyorum. '
' Sevincyten aylanmaz ki. '
' Ağlanıyormuş. Bende şu an seninle öğreniyorum. Teşekkür ederim kızım. Teşekkür ederim varlığın için. Şu hayatta benim gibi bir adamın bile mutlu olabileceğini öğrettiğin için. '
' Anlamadım. '
İçeri seslendim. Alin' in artık gelmesi gerekiyordu. Doktorun izin verdiği süreyi çoktan aşmıştı. Çok küçüktü Soner' in ne dediğini anlayamazdı. Sürekli anlamaya çalışacak ve Soner' i yoracaktı. Zaten Soner yeterince zorlu anlar yaşamıştı. Bugün için yeterdi.
' Gitmem lazım. Doktoy abi fazla kalma dedi. '
' Yine gelecek misin?'
' Geliyim. Ama ilaçlayını iç iyiles oluy mu?'
' Olur güzelim. Sen iste zehir içerim. '
İçerdi. Şüphem bile yoktu. Kızı için yaşamaya çalışmış ve başarmıştı. Kızı için yakında bu hastanedende çıkardı. Çünkü o Soner' di. Sevdikleri için dünyayı yakardı.
Alin kapıya doğru geldi. Durdu. Soner' e döndü. Avcunun içini öptü. Soner' e doğru üfledi sonrada el salladı. Soner sıcacık gülümsedi. .
.....
Bir hafta sonra...
Ertesi gün Soner' in yanına giren Yaman oldu. Fırat operasyonunu ve Yaşamayanlar' ın artık yaşıyor olması üzerine konuşmuşlardı. Bunu Yaman anlatmıştı. Sonraki günler sırayla Melek, Engin, Can, Görkem ve Baran girmişti. Her gün bir kişi giriyordu. Kimse Soner' i zorlamak istemiyordu. Ben girmeyi düşünmüyordum. Zaten bugün Soner çıkacaktı. Yaman onunla konuşmak için içeri girdi. Bir kaç dakika sonra çıktı ve beni çağırdığını söyledi. Bunu beklemiyordum. İçeri girdim.
' Nasılsın? '
' Ben iyiyim. Asıl sen nasılsın? Bu kadar erken çıkman doğru değil bence. '
' Alin' in sürekli buraya gelmesini istemiyorum. '
' Anladım. '
Soner inatçı adamdı. Zaten herkes denemişti ikna etmek için ama işe yaramadı tabii ki. Konuşmaya devam ettim.
' Ben nereden başlayacağımı bilmiyorum.'
' Şimdi değil Alev. Zamanı geldiğinde konuşacağız zaten. '
Bana karşı buz gibiydi. Gerçi bende ona karşı çok sıcak değildim.
' Öylesi daha iyi olur. Beni buraya çağırınca konuşmak istediğini düşündüm. '
' Öncelikle konuşmak istediğim konu Alin. Onu her gün görmek istiyorum. '
' Odan hazır Soner. Yaman bahsetmedi mi?'
' Bahsetti. Ama ben kalacak başka bir yer bulsam daha iyi olur. '
Derin derin nefes aldım. Bunu her ne kadar beklesem de konu uzarsa ortam gerilirdi. Anlatacak en doğru kelimeleri bulmam gerekiyordu.
' Soner. İkimizde Alin için en iyisini istiyoruz. Alin zor günlerden geçti. İki ev arasında gidip gelmek onun için şu şartlarda iyi değil. Herkesi sürekli bir arada tutmaya çalışıyor zaten. Küçücük yaşında üst üste çok şey yaşadı. Görmediği herkes için endişe ediyor. En azından bir kaç gün için kabul etmen gerekiyor. Alin rahatlayana kadar. Ayrıca orası senin evin ben sadece Alin için kabul ettim. Ve hepsinden önemlisi Alin bir kaç gün için bile olsa anne ve babasını aynı evde görsün istiyorum. Ev yeterince büyük. Sana alt katta oda ayarladık. Alin' in odasıda alt katta. Birbirimizi fazla görmeyiz. Ben üst katta kalıyorum. Gerekirse yemeğimi de orada yerim. Ama beni anlamanı istiyorum. Aynı mahalledeki Yaman' ın evine gittiğinde bile endişe ediyorum. Alin senin yanında olduğunda huzursuz olacağım. Sakın yanlış anlama onu korursun biliyorum ama evde görmediğim anda panik yapıyorum bu elimde değil. '
' Kısa bir süre için Alev. Sadece bir kaç gün. '
Soner' e Yaman yardım etti. Hastaneden çıktık. Soner Yaman' ın arabasıyla geldi. Onlar yavaş gelmişti. Soner' in dikkatli olması gerekiyordu. Kafası hala saygılıydı. Alin kapıyı kendi açmak istiyordu. Arabanın sesini duyunca kontrol ettim. Onların geldiğinden emin olunca Alin' in kapıyı açmasına izin verdim.
Alin kapıyı açtığında Soner donup kaldı. Bu hayatında kimbilir kaç kez hayal ettiği ama ilk kez yaşadığı bir andı. Kapıyı ona kızı açmıştı.
- Writer
