รอหน่อย

1485 Words

ดวงตาคมจับจ้องสมาร์ทโฟนที่มีสายเรียกเข้าที่แทรกเข้ามาเป็นรอบที่สามของวัน จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ เขาหันไปส่งยิ้มให้มารดาอีกครั้ง เมื่อเห็นท่านกำลังมองมาเหมือนกัน จากนั้นก็เลือกที่จะผละออกมารับสาย (พี่ซี.. มารับหยีหน่อยสิคะ) เสียงหวานที่แทรกมาตามสาย ไม่ได้ผิดพลาดจากที่เขาคิดไว้สักเท่าไหร่ เพราะเมื่อตอนบ่าย เธอก็โทรหามาหาเขาแล้วหนึ่งครั้ง และเธอก็ออดอ้อนที่จะให้เขาไปรับ เพียงแต่เขาไม่ได้ตอบกลับอะไรออกไปเท่านั้นเอง (วันนี้หยีไม่ได้ขับรถมานี่คะ นะคะพี่ซีขามารับหยีหน่อยนะคะ) "ตอนไหน" เขาถามออกไปด้วยความรำคาญใจ แต่อีกคนกลับแสดงความดีอกดีใจกลับมา (หยีจะรอหน้าคณะนะคะ) แล้วก็เป็นเฉกเช่นทุกครั้ง ที่เขาไม่ยอมตอบกลับสิ่งใดออกไป เขาเลือกที่จะวางสายใส่ โดยพยายามที่จะไม่คิด ว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกอะไร . . . "วันนี้ลูกชายแม่รับโทรศัพท์บ่อยจัง ชักอยากจะรู้แล้วสิ ว่าสาวที่ไหนโทรหา" เสียงแซวข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD