นางร้าย (ซี-ยาหยี)

เมียเพื่อน/เมียตัวเอง

ยาหยีกอดกระเป๋าแนบอกแน่น ดวงตาคมตี๋ มองผู้ชายที่อยู่เบื้องหน้าอย่างฟาดฟัน ในเมื่อเรื่องราวในวันนั้นมันไม่มีความหมาย ในเมื่อเขาเพียงแต่อยากเอาคืน แต่ไม่ยอมจบง่ายๆ แล้วเธอจะรักษาคำพูดไปเพื่ออะไร

"ผู้หญิงใจร้าย ต่อให้สิ่งใด ก็เปลี่ยนแปลงผู้หญิงอย่างเธอไม่ได้"

"ค่ะ หยียอมรับว่าตัวเองเคยใจร้าย แต่ผู้ชายที่คิดไม่ซื่อกับเมียเพื่อน มันก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนักหรอกนะคะ"

เธอพูดในเรื่องที่เป็นความจริงออกมา ในขณะที่เขาชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ

"คำพูดของเธอ กำลังทำให้ผู้หญิงด้วยกันกับเธอเสียหาย คำพูดของเธอ เป็นคำพูดที่ทำร้ายเพียงฝัน"

เขาใช้น้ำเสียงดุดันตะคอกเธออีกครั้ง จากนั้นเธอก็เลือกที่จะหลุดขำออกมา

"พี่ซีนี่ ปกป้องเมียเพื่อนดีจังเลยนะคะ.."

"...แต่กับเมียตัวเอง ทำเป็นไม่เห็นค่า"

คำพูดของเธอ ทำให้เขาตวัดสายตากลับมาหา

"เอาเป็นว่า ระหว่างที่หยีช่วยให้พี่คีกับเมียเขาดีกัน.."

"...หยีจะช่วยทำให้พี่ซี เห็นค่าเมียตัวเองมากกว่าเมียเพื่อนก็แล้วกันนะคะ"

"ยัย.."

เธอไม่ได้รอช้า หรือรอให้เขาได้พูดสิ่งใดออกมา และเลือกที่จะก้าวขาออกมาจากตรงนั้นทันที เพราะอะไร เธอถึงต้องยอมให้เขาพูดไม่ดีใส่ฝ่ายเดียว ในขณะที่เขาใช้คำพูดแต่ละคำ โดยไม่คิดว่าผู้ฟังอย่างเธอจะรู้สึกแบบไหน เธอก็ไม่จำเป็นต้องแคร์ ว่าคำพูดของเธอ อาจจะทำให้เขาไม่พอใจเช่นกัน

"อะไรขนาดนัั้นหยี หงุดหงิดเรื่องอะไร ทำไมต้องไประบายกับขนมแบบนั้น"

คำพูดของเพื่อนสาว ทำให้เธอชะงักมือที่จับช้อน ก่อนจะก้มมองผลงาน ปรากฎว่า ขนมเบเกอรี่ที่อยู่บนจาน ถูกสับ จนมันแหลกลาญไม่เป็นรูปเป็นร่าง

"หงุดหงิดให้ผู้ชายมา"

"ผู้ชาย?"

น้ำหวานเลิกคิ้วสงสัย ในขณะที่เธอเพียงแต่ตอบรับในลำคอออกมา

"ผู้ชายที่ว่า เข้ามาจีบจนเธอรำคาญใช่ป่ะ"

เธอเลือกที่จะกรอกตา ส่วนอีกคนก็เลือกที่จะคาดเดาออกมา

"แล้วหงุดหงิดอะไรอ่ะ หรือว่า.. ผู้ชายคนนั้นหน้าตาไม่ดี"

"โครตดี.."

เธอตอบโดยไม่จำเป็นต้องคิดสิ่งใด และเชื่อเถอะว่า ถ้าเธอบอกกับน้ำหวาน ว่าผู้ชายที่เธอกำลังหงุดหงิดให้คือใคร น้ำหวานจะต้องเห็นพ้องไปกับเธออย่างแน่นอน

"ถ้าดี แล้วมีเรื่องอะไรต้องหงุดหงิดล่ะ หรือว่า.. มีเจ้าของแล้วแบบพี่คี"

คำถามที่ถูกเอื้อนเอ่ย ทำให้เธอหันไปมองที่เพื่อนรักอย่างเคย และมันก็เป็นเฉกเช่นทุกครั้ง ที่พอเอ่ยถึงพี่ชายของเธอที่ไร น้ำหวานเป็นต้องเศร้าใจทุกครั้ง

"อย่าทำหน้าเศร้าแบบนี้สิหวาน ฉันเคยเตือนเธอแล้วนี่นา ว่าอย่าไปช่วยพี่ชายฉัน ให้นางหาคนอื่น เธอก็ไม่ยอม แล้วยังไง.. เขาเอาไปเป็นตัวหลอก ทำให้เมียเขาเสียใจ สุดท้ายตัวเธอก็มานั่งเสียใจตาม"

"ก็ฉันชอบของฉัน เธอไม่เคยชอบใคร เธอไม่มีทางเข้าใจหรอก.."

ใช่แล้วแหละ น้ำหวาน ที่เป็นเพื่อนรักของเธอคนนี้ แอบชอบพี่ชายของเธอ และเพื่อนคนนี้ ก็เคยถูกพี่ชายของเธอขอร้อง ให้ร่วมเล่นละครตบตา เพราะตอนนั้นต้องการให้เมียหย่าไวๆ เอาจริงๆช่วงนั้นเธอคิดว่า อาจจะเป็นเพราะคนรอบข้าง กดดันพี่ชายของเธอเกินไป ใครๆก็ต่อว่า ว่าพี่คีทำให้คุณย่าเสียใจ ทั้งๆที่ไม่มีใครเคยทำแบบนั้น อีกทั้งพี่น้องทุกคนยังทำท่าเกลียดชังผู้หญิงคนนั้น มันเลยเป็นการกดดัน ให้พี่คีมองว่า เพียงฝันเห็นแก่ตัว จนเขาไม่อยากอยู่ร่วมกัน

"เรื่องนี้ฉันขอนะยัยหวาน พี่ชายฉันยังรักผู้หญิงคนนั้น ก่อนที่เขาจะมาเป็นผัวเมียกัน เขาก็คบกันมาตั้งนาน พี่คีไม่ว่าง..ไว้ฉันหาคนอื่นให้แกละกันนะ"

"หาให้ตัวเองด้วยดีไหมละ ไม่รำคาญที่วันๆต้องโดนแจกแต่ขนมจีบเลยรึยังไง แล้วว่าแต่ว่า.. คนที่ทำให้เธอหงุดหงิดเนี่ย คือหงุดหงิดเรื่องอะไร"

เธอเงียบไปเล็กน้อย ก่อนที่ใบหน้าจะกลับมาตึงอีกครั้ง

"เขาหาว่าฉันไร้ค่า ไม่น่าสนใจเหมือนผู้หญิงคนอื่น"

"ว่าไงนะ.. ไม่น่าสนใจเหมือนผู้หญิงคนอื่น นี่เขารู้บ้างไหม ว่าในมหาลัย ไม่มีใครฮอตเท่าแกแล้ว"

"ไม่หรอก.. อาจจะปิดหูปิดตา เพราะเขาน่ะ.. มีเพียงผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจ"

"อ้าวว แล้วแบบนั้นเธอจะหงุดหงิดทำไม เธอชอบเขารึไง.."

"พูดอะไร น่ารำคาญ.."

เธอเอ่ยออกมาแค่นั้น ก่อนจะหยัดกายจากที่นั่งทันที ไม่ได้หน้าด้านพอที่จะบอกเพื่อนว่า รู้สึกอายนักหนา ที่เธอไม่สามารถเทียบกับผู้หญิงคนนั้นได้ ทั้งๆที่เธอได้แนบชิดกับเขามากกว่าผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำไป

+++++