ธีระยังจ้องหน้ายาหยี ด้วยสายตาที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ยาก เขามีหลายอย่างในใจ ทำไมยาหยีถึงยอมเพื่อนพี่ชายคนนั้นง่ายๆ ทั้งๆที่เธอใช้คำว่า 'ไม่ได้เป็นอะไรกัน' แล้วถ้ามันเป็นอย่างนั้น ทำไมยาหยีถึงเลือกที่จะอยู่กับผู้ชายคนนั้นเพียงลำพังภายในห้องตั้งนานสองนาน ไม่ได้มีท่าทีโกรธเขาด้วยซ้ำ ที่เขาปล่อยคนๆนั้นให้เข้าหา ซ้ำยังถามเพียงว่า อีกคนพูดถึงเธอว่าอย่างไร แต่ก็มีอย่างหนึ่ง ที่เขาพอจะเดาเอาเองได้ ว่าที่ยาหยีออกอาการหงอยเหงาเศร้าใจคล้ายคนจะร้องไห้ อาจจะเป็นเพราะคำว่า 'พลาด' ที่เขาคนนั้นพูดออกมา "ชอบเขารึไงยาหยี" คำพูดของเขา ทำให้อีกคนหันกลับมามองเขาทันที ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหา เขย่งเท้าเข้าหา ก่อนจะยกมือขึ้นมา และปิดปากเขาไว้โดยไว "งะ..เงียบไปเลยนะ" เธอขู่ฟ่อออกมา แต่ทว่า.. "ทำไรอ่ะ" เสียงที่ดังอยู่ไม่ไกล ทำให้ยัยตัวดีผละฝ่ามือออกจากปากของเขาทันที ยาหยีหันมาถลึงตาใส่เขาเล็กน้อย เห