เจ้าของร่องรอย

1713 Words

อีกคนยิ้มร่า เมื่อเธอเห็นว่า เขาไม่ยอมโต้ตอบวาจาไม่ว่าจะด้วยคำพูดใด แม้ใบหน้าของเธอจะซีดเซียวแค่ไหน เธอก็ยังยิ้มเก่ง อวดดีได้ ไม่คิดเผื่ออนาคตเลยว่า ถ้าเธอจะเอาแต่ยั่วแบบนี้ เกิดความอดทนของเขาไม่มี ตอนนี้เธอจะเป็นอย่างไร มีอย่างที่ไหน ใส่เพียงยกทรงลูกไม้สีดำ กับตัวล่างที่สีเดียวกัน ซึ่งเขามั่นใจเลยว่า ถ้าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เขา เธอคงไม่ได้มานั่งพูดเอาๆแบบนี้แน่นอน ดวงตาคมตวัดมองคนที่นั่งบนโซฟาอีกครั้ง เมื่อขาเรียวถูกยกพาดมาวางที่หน้าตักของเขา "อยากเช็ดให้ ก็ต้องเช็ดทั้งตัวไม่ใช่หรอคะ" เธอมองขาของตัวเองสลับกับใบหน้าของเขาไปมา เป็นเชิงบอกว่า ต้องการให้เขาเช็ดที่เรียวขาขาวๆ ที่มันวางพาดที่หน้าตักของเขาอยู่ในตอนนี้ เขาพ่นลมหายใจออกมาถี่ๆ จากนั้นก็ทำในแบบที่เธอต้องการ พยายามที่จะไม่ฟัง ว่ายัยนั่นจะพูดจาหรือเล่นน้ำเสียงปั่นประสาทเขาแค่ไหน เขารีบๆเช็ดตัวของผู้หญิง ซึ่งไม่ใช่แม่ ไม่ใช่เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD