Jerk Butler and the Mischief

Chapter 12: Death Threat

I'm shocked but not about that 'killer ghost' thingy but to the four letter word,'gang'. So, may totoong gang pala sa unibersidad na ito? What else? Mafias? Monsters?

"How did he get killed?" Kriz asks.

"He was killed by a shot of a gun, in front of many students. No one save him from that gang. The worst... no one knows where his body can be find. Basta may nagawa daw yung kasalanan sa gang." Joanna answers the question.

That's ridiculous! Inhuman way of punishment! Ramdam ko ang titig ng dalawa. Tiningnan ko din sila.

"The first victim was a male student-gang member and the second victim was a female SSG president. The third victim," he take a deep breathe. "Was you."

Napatawa ako. I cant help to laugh. If you just look at them. They're really that serious.

"Look. Let me rephrase that. I'm not a victim, I'm just a target. He will never kill me and if he planned to do... then I'll kill him twice. " pabirong saad ko.

"But are you really ok? You aren't afraid?" bakas sa mukha nya ang pagaalala . I just smiled

"You don't care. I'm not your friend, you're not my friends. Malay ko bang isa sa inyo yung nanttrip sa akin?" saad ko na mejo ikinaiba ng ekspresyon nila.

"Di namin magagawa yan. Concern lang kami sa iyo."

"I don't need your concern. I'm not begging for your concern." pinatay ko na ang phone ko at inilagay sa may lampshade. "Let's just sleep. Ayokong may nagbubulungang bubuyog dito." saad ko at muling humiga. Itinaklob ko ang kumot sa buong katawan ko.

"What should we do..." rinig kong tinig ni Kriz.

"I guess.." di ko na napakinggan ang mga huling salita na sinabi niya. Masyadong mahina. Ano nanaman kaya ang pinaguusapan ng dalawang ito? Tungkol nanaman sa note and that killer ghost kuno daw. Tsk.

Tuluyan ko nang ipinikit ang mga mata ko pero bago pa man ako makaramdam ng antok, naalala ko nga palang hindi pa ako nakikipagusap ng ayos sa pulang iyon!

It's our history class but I have no interest on it. Di ko nga alam kung anong subject ang paborito ko. I hate numbers, calculations, chemicals, values, elements and whatsoever relating science and math. Suddenly, the bell rang. This was my favorite subject after all. See you my fries!

"Sabay na tayo, Pat." nakangiting saad ni Kriz habang si Joanna naman ay nakasunod sa kanya.

Hindi ako umimik at lumakad paalis. Habang naglalakad kami sa hallway patungong cafeteria maliban sa ramdam kong pagsunod at pagtingin ng dalawang ito e parang may ibang matang nakamasid sa akin, kahit kanina na nagk-klase palang kami. Nakasalubong ko naman si Pula habang yung ibang babae sa paligid ay kinukuhanan sya ng litrato at kinikilig na animo'y bulateng sinabuyan ng asin kung maka tili. Muli akong napatingin sa kanya. Tila wala siyang pake sa mga babaeng iyon at halata na nasa seryosong mukha ito. Napatigil ako sa paglalakad nang harangin nya ako.

"What's with this note?!" nasa seryosong tono ng kanyang pananalita.

Tiningnan ko siya ng ilang segundo. He's really serious. Laking gulat ko nang makita ang note na iyon. Pinukulan ko ng masamang tingin ang dalawang babaeng nasa likod ko. Di sila makatingin sa akin. Halos mapalundag ako sa gulat dahil sa pagsigaw ni Pula kaya napaharap ako sa kanya.

"Who's the f*****g sender of this note!"

"I don't know! I just saw a boy... sa baba ng dorm namin! He throw that note. They're just making fun of me."

Nanatili siyang nakatitig sa mga mata ko na tila tinitingnan kung nagsasabi ako ng totoo.

"That's the truth!"

"Wala ka bang ibang nakakaaway bukod sa lalaki kahapon?"

"Wala," inagaw ko sa kamay nya ang note at ginasumot ko ito. "Nagsasabi ako ng totoo, wala talaga. Kung ayaw mong maniwala, ok fine!"

"But that's a death threat stupid!"

'Stupid'

'Stupid'

I suddenly remember my father with that word. He usually called me 'stupid' kapag may nagawa akong kahit konting kamalian lang. I'm not that perfect tho.

"I don't care, siguro ay nananakot lang sila."

Gusto ko syang sabihan ngayon na 'jerk' or 'how dare to call me stupid?' Pero sobrang seryoso nya ngayon. I can see the dark aura within his eyes. Tulad nang nakita ko kahapon.

"But you have no plan to tell me about that note?!"

Wala kaming pake sa mga nagbubulungan at chismosang estudyante na naririto. Dami talagang mausisa.

"Kase,"

Teka bat ba parang ako pa ang lumalabas na may mali? Di ba nila alam ang trip ng isang tao at masyado nilang sineseryoso?!

"Teka. Maiba nga tayo? Nakipagusap ka ba sa dalawang ito?" turo ko kay Kriz at Joanna. Ibinaling ko naman ang tingin sa kanila "At sino bang nagsabi sa inyo na pakelman nyo ang gamit ko?!"

"Common Pat, we're just concer-"

"How many times I should tell you that I. Don't. Need your concern!"

Napayuko lang sila at sinenyasan sila ni Pula na umalis. Dinapuan ko sya ng isang masamang tingin. Flirt.

"At ikaw," saad ko habang dinuduro sya pero tiningnan nya lang yon "Did I gave you permission to talk with those girls?!"

Hinawi nya ang daliring nakaturo sa kanya.

"Will you stop being a stubborn, selfish, and stupid?" saad nito

I'm not selfish. I'm not stubborn. And foremost, I'm not stupid!

"Ahh. Kaya siguro wala ka ng parents ngayon? Siguro iniwan ka nya dahil sa ugaling mo na iyan?! Di na ako magtataka, kung ako din ang nasa posisyon nya ay gagawin ko din yon! Kesa makasama ko ang isang cold-hearted and direct to the point person na to!"

Natahimik ito sa sinabi ko. You may realize what did you say and do. He take a deep breathe. He's now calm. Nawala na ang dark aura nya. No I don't feel any guilt. Swear.

"You don't know anything about what happened to my parents." saad nito at umalis sa harapan ko.

I bit my lower lip. Ha! Nooooo way!

What the hell. Ako pa ang napasama sa mga tao dito? Because of that death threat! Nagkagulo! Hahanapin ko talaga ang lalaking iyon at sisiguraduhin kong di na sya sisikatan ng araw. Kung patay man sya, I'll kill him twice! I'll send him to hell!Muli kong naalala ang mga katagang sinabi nya tungkol sa akin.

Am I really that selfish? Stubborn? And yeah.. stupid. Like what my father said to me.. I wish you here mom.

Tumakbo ako palayo sa room building at di ko na alam kung saan ako dinala ng mga paa ko. Ang nasa isip ko lang. Gusto ko munang mapag isa.

***