บทที่ 9 ซี๊ดปาก
1395 Words
"อ๊าา~~ซี๊ดด เผ็ดได้ใจมากมีฮี"
"นายชอบแบบนี้ไหมฉันจะได้ทำให้นายบ่อยๆ"
"มันเผ็ดมากมีฮี ฉันทนไม่ไหวแล้ว พอก่อน"
"ไหนนายบอกว่าชอบเผ็ดๆพริกยกสวน ฉันจัดให้นายตามคำขอ"
"แต่มันเผ็ดมากฉันพอแล้วฉันไม่ไหว ขอน้ำหวานๆมีฮี"
"แต่น้ำหวานยิ่งทำให้นายเผ็ดนะ เป็นน้ำอุ่นไหม"
"โอ้ววมีฮี ซี๊ดด ไม่ไหว ฉัน ฉัน" เดมี่แอบฟังเสียงเพื่อนสาวที่อยู่ในห้องกับนายกระดอของมีฮี แค่ฟังเสียงเธอรู้ได้เลยว่าสองคนนั้นถึงพริกถึงขิงกันแค่ไหน เดมี่ไม่อยากเปิดประตูเข้าห้องไปขัด
จังหวะโบ๊ะบ๊ะระหว่างนายกระดอกับเพื่อนของเธอ ฟังแค่เสียงที่ดังออกมานอกห้อง ยังทำให้ไข่ของเพื่อนสั่นและอยากจัดสักดอก
"เดมี่เธอทำไมไม่เข้าไปสักที เดี๋ยวเจ้านาย ฉันได้วีนแตกกันพอดี นายฉันยิ่งรีบๆ" ลีโอนาโดเห็นเมียตัวเองที่ยังยืนอยู่หน้าห้องและเอาหูแนบที่ประตู ไม่ยอมเปิดประตูเข้าไปสักที ส่วนเจ้านายของเขาก็โทรมาตามไม่หยุด
"ที่รักไม่ได้ยินเสียงที่ดังออกมาข้างนอกเหรอ ที่รักจะเข้าไปขัดจังหวะพวกเขาทำไม แค่ได้ยินเสียงซี๊ดปากน้ำฉันก็เดินแล้ว สองคนนั้นแซบกันพริกยกสวน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสองคนนั้นจะนัวและร้อนแรงกันขนาดนี้"
"เจ้านายฉันก็บอกนะว่านัวมาก นัวจนต้องซี๊ดปาก แต่เจ้านายของฉันก็ไปต่อไม่ไหว มีแต่เพื่อนของเธอที่ยังสู้ต่อ เพื่อนของเธออึดมากเลยนะ"
"อีมีฮีเห็นเงียบๆกูไม่คิดว่ามึงจะชอบแบบนี้ ที่ผ่านมามึงสร้างภาพตบตากู" เดมี่แทบไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนเธอจะร้อนแรงได้ขนาดนี้ ทีเมื่อก่อนเห็นบอกว่ากูไม่ชอบ สงสัยตอนนี้จะติดและชอบแซบมาก ขนาดเธอยังต้องอาย
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
"ครับผมกำลังจะเข้าไปตอนนี้แหละครับรอก่อน ใจเย็นๆอย่าเพิ่งซี๊ดแรงครับเจ้านาย" ลีโอนาโดทำหน้าตื่นเต้นที่ได้ยินเสียงเจ้านายซี๊ดมาตามสาย คงจะเผ็ดมากน่าดู เจ้านายของเขาไม่เคยเจอเผ็ดแบบมีฮีมาก่อน เป็นครั้งแรกของเจ้านายเขาที่ได้ลอง เจ้านายเขาคงติดใจรสชาติน่าดู ถึงได้ทนและอึดขนาดนี้ เป็นเขายอมแพ้ไปตั้งนานแล้ว
"อย่าบอกนะเจ้านายของนายจะให้เราเข้าไปตอนนี้ ฉันยังไม่อยากเห็นอะไรอุบาตตาฉันกลัวว่าฉันจะทนไม่ไหว ที่รักแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะเข้าไปร่วมวงกับสองนั้นจริงๆ"
"แน่ใจรีบไปเถอะเดี๋ยวเจ้านายฉันจะโมโห" ผัวเธอพูดมาขนาดนั้นเธอคงขัดไม่ได้ แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเพื่อน นานๆมีฮีจะมีโอกาสได้ใช้ของดีของเธอสักครั้งฟังจากเสียงเพื่อนของเธอน่าจะชอบมาก เดมี่ไม่เข้าใจรสนิยมของเจ้านายผัวเธอ หรือจะชอบแบบหลายๆคน เห็นกันหมด เธอตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปเมื่อลีโอนาโดใช้สายตากดดัน ให้เธอเปิดประตูเข้าไปเดี๋ยวนี้ เดมี่จำใจต้องทำตามเธอยอมให้เพื่อนโกรธดีกว่าให้ผัวโกรธ เธอได้แต่ขอโทษเพื่อนในใจ
แกร็ก~~
เสียงเปิดประตูเข้าห้อง ทำให้คนสองคนที่กำลังนัวกันอยู่ที่พื้นกลางห้องต้องหันหลังกลับไปมองที่ประตู และยิ้มอย่างดีใจ สวรรค์ของพวกเขามาถึงแล้ว
"อีมีฮีนี่มึงทำที่พื้นเลยเหรอวะ" เสียงเดมี่ตกใจที่เห็นทั้งสองนั่งอยู่ที่เสื่อปูอยู่ที่กลางห้อง สองคนกำลังนั่งล้อมวงตรงกลางมีส้มตำ ไก่ย่าง ตำแตง น้ำตก ลาบ ที่มีสีสันแดงจัดจ้าน แล้วก็มีเสียงของเจ้ากระดอของมีฮีที่กำลังหน้าแดงและเผ็ดจนปากเจ่อ และทำเสียงซี๊ดปากอยู่ข้างๆ
"ก็นั่งปูเสื่อกินที่พื้นสิวะมันถึงจะได้บรรยากาศของที่บ้าน กินที่โต๊ะมันจกข้าวเหนียวไม่สะดวก" มีฮีไม่เข้าใจว่าเพื่อนสาวของเธอจะตกใจทำไมก่อนกะอีแค่นั่งกินส้มตำที่พื้น อยู่ที่บ้านก็นั่งกินกันแบบนี้ มันทำเหมือนกับไม่เคยเห็นตกใจจนต้องอ้าปากตาค้าง
"เสียงซี๊ดซ๊าด อะ อ๊าา อา เมื่อกี้คือเสียงซี๊ดปากที่เผ็ดมากจากส้มตำนี่นะ กูนึกว่ามึง อีเแห้ ทำเสียงให้กูกลับคนข้างนอกคิดไปไกลถึงดาวอังคาร มึงสองคนนั่งกินส้มตำเผ็ดๆแล้วซี๊ดปาก ทีหลังพวกมึงสองคนอย่าร้องดังอย่าทำเสียงแบบนี้ ทำเอาไข่ที่แข็งปั๋งและสั่นเมื่อกี้หดลงแทบไม่ทันอีดอก"
"อ้าวแล้วกูสองคนผิดอะไร ก็ส้มตำมันใส่พริกทั้งสวนแล้วมันเผ็ดมากจนทนไม่ไหว ต้องร้องหาน้ำหวานมันผิดอะไร และการคนที่กำลังเผ็ดมากร้องเสียงดังเพื่อระบายความเผ็ดผิดตรงไหน"
"ทุกตรงิดอก ผิดที่มึงทำเสียงให้กูกับคนข้างนอกเข้าใจผิดอีดอก แต่เสียงที่มึงสองคนร้องซี๊ดซ๊าดผิดมากที่ทำให้กูคิดว่ามึงสองคนกำลังตำกันอยู่ ทีหลังอย่าหาทำ"
"ไอ้ลีโอนาโดน้ำหวานที่ให้ไปซื้อมาแกได้มาหรือ ยัง ฉันเผ็ดจนแสบลิ้นไปหมดแล้ว" ดอร์ริกไม่เข้าใจว่าสองสาวเขาเถียงกันเรื่องอะไร แต่ตอนนี้เขาเผ็ดมากจนแทบทนไม่ไหว ตอนแรกที่เขา
ชวนมีฮีกินส้มตำกันคือเขาชวนมีฮีทำเรื่องอย่างว่า แต่มีฮีดันซื่อ ซื่อมากจนเขาปวดหัว โทรสั่งส้มตำเผ็ดๆมาให้เขากิน ที่ถามมาว่าชอบเผ็ดมากเผ็ดน้อย เขาเข้าใจว่ามีฮีจะใส่ลีลาเด็ดๆให้เขาเสียอีก แต่ที่ไหนได้มีฮีดันถามเรื่องพริกที่ใส่ส้มตำ เลยทำให้สวรรค์ของเขาล้มไม่เป็นท่า และต้องมานั่งกินส้มตำนัวๆเป็นเพื่อนมีฮี ที่มีความอึดความทนกินได้แบบที่ไม่เผ็ดทั้งที่เขาอยากจะพ่นไฟออกมาจากปาก เขาได้กินส้มตำกับมีฮีเป็นครั้งแรกด้วย
"ได้มาแล้วครับทีหลังรู้ว่าตัวเองกินเผ็ดไม่ได้ก็อย่าไปกิน ต้องเดือดร้อนผมหาซื้อน้ำมาให้กินเลยเห็นไหม ผมเบื่อเจ้านายจริงๆ" ดอร์ริกอยากจะเตะลูกน้องสักที สรุปเขาเป็นเจ้านายหรือว่าไอ้ลีโอนาโดเป็นเจ้านายเขากันแน่ ปวดหัวทั้งเมียปวดหัวทั้งลูกน้อง ไม่รู้จะจัดการอะไรก่อนดี
"อีเดมี่มึงรีบนั่งลงสักที มึงจะยืนทำหน้าควายงงอีกนานไหม"
"แล้วควายงงมันทำหน้าแบบไหน" เดมี่เริ่มสงสัยตั้งแต่เกิดมาจนโตเป็นสาวเธอยังไม่เคยเห็นควายงง
"ถ้ามึงอยากรู้ว่ามันทำหน้ายังไงมึงก็เดินไปส่องกระจกตอนนี้ดูสิ หน้ามันเป็นแบบนั้นแหละ"
"อีมีฮีมึงหลอกด่ากูเป็นควายใช่ไหมอีนี่เดี๋ยวจะโดนดี"
"กูไม่ได้หลอกด่ามึงค่ะเพื่อนแต่กูด่ามึงจริงๆจังๆเลย"
"คุณลีโอนาโลรีบพาเมียคุณนั่งล้อมวงกินด้วยกันค่ะอร่อยมากจนต้องซี๊ดปาก"
"แต่ผมกินไม่เป็นครับเคยกินแต่อาหารฝรั่ง ผมไม่กล้ากินกลัวมันไม่สะอาด" ลีโอนาโดยังมีใบหน้าที่ลังเลไม่กล้ากิน ผิดกับอีเดมี่ที่มันนั่งสวบแป็บเดียวจะหมดจาน
"คุณไม่ต้องห่วงค่ะร้านนี้เขาทำสะอาดแมลงสาปที่ร้านเขาอาบน้ำทุกตัว" ทุกคนถึงกับรีบวางช้อนลง ส่วนมีฮีหัวเราะด้วยความสะใจ
- Writer
