Chapter 8
Joeryl's P. O. V
Wala akong nagawa kundi ang umiyak. Alas-dose na ng madaling araw, hindi ako makatulog. Nababaliw ako kakaisip ng mali kong nagawa, kinakain ako ng guiltness. Gusto kong ibalik ang oras at ayusin ang maling nagawa ko.
"Ate, lagot ka kay Papa," ani Mirela.
Tinignan ko siya. Pinunasan ko ang mga luha ko.
"Bakit?" tanong ko sa pagitan ng bawat paghikbi ko.
"Ka-videocall ko. Sinabi kong pina-iyak ka ni kuya Ruzzel," aniya.
Napakamot ako sa ulo ko. Nalaman pa tuloy ni Papa, ayoko na ngang bigyan ng bad image si Ruzzel.
"Eryl.." tawag ni Papa.
Binigay sa akin ni Ela ang cellphone niya. Tumigil ako sa pag-iyak at umaktong maayos sa harapan ni Papa.
"Anong nangyare?" tanong ni Papa.
Napabuntong hininga naman ako.
"Kasalanan ko p
