CHAPTER 17

928 Words

Masaya akong nagluluto. Pakanta-kanta pa nga ako. Medyo okay naman na ‘yung siko ko kahit medyo masakit pa rin. At least, nawala na ‘yung pamamaga niya. Hindi ko na rin naabutan si Apollo nang magising ako. Laking pasasalamat ko na lang na dinala niya ‘yung sirang gitara ko. Hopefully ay maipapaayos pa niya iyon. “Saya mo yata,” sabi ng boses sa likuran ko. “Ay, pusa!” Gulat akong napalingon kay Jacob. “Amm… nagugutom ka na ba?” nakangiting tanong ko sa kanya. “Umalis ka na.” Nawala ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. “Jake, please hayaan mo akong alagaan ka gaya ng pag-aalaga mo sa akin noon.” Kinapalan ko na ang mukha ko dahil ayokong umalis. “So this is all about the past, huh? Ano ba ang ine-expect mo, ha? Na pagkatapos mong mawala nang walang paalam ng halos tatlong taon, ganon l

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD