ตอนที่ 3 เปิดบริสุทธิ์
807 Words
" อะ....อึกคะ...คุณพูดถึงเรื่องอะไรคะ? ลินไม่เข้าใจ อึกกก..ฮื้ออ!! " ฉันยังคงถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นเครือดูเหมือนคนใจร้ายจะยิ่งบีบฉันแรงขึ้นและเขายังคงจ้องมองฉันด้วยสายตาดุร้ายเขาพูดถึงเรื่องอะไรกันฉันไม่เข้าใจเลย
" ถ้าไม่อยากให้พี่เธอเป็นอะไร ทำตามที่ฉันสั่ง "
เทวินแสยะยิ้มร้าย เขาพูดด้วยน้ำเสียงห้าวพร้อมกับสะบัดมือออกจากพวกแก้มของมิลินอย่างแรง จนทำให้ใบหน้าและลำตัวเธอล้มลงเตียงอีกครั้ง
" ปล่อยลินไปเถอะนะคะ ลินกลัว อึกกก !! " ฉันเงยหน้าขึ้นมาอ้อนวอนหวังให้เขาเห็นใจ และน้ำตาฉันมันยังคงไหลอาบแก้มของฉันอยู่อย่างนั้นฉันกลัวเขามากเลย
" หยุดร้อง!! " เทวินตวาดสั่งเสียงดัง จนเธอสะดุ้งเฮือกขึ้นมาด้วยความตกใจกลัว
" บอกให้หยุดร้องไงวะ ! "
" อึกกก ฮื้อออ ลินกลัว !! " แต่ดูเหมือนยิ่งเทวินเสียงดังมันยิ่งทำให้มิลินกลัวจนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
" กลัวงั้นหรอ ? !! "
พรึบ!!
เทวินพุ่งตัวเข้าไปรวบข้อมือทั้งสองข้างของมิลินขึ้นเหนือหัวกดลงกับเตียงด้วยเพียงมือเดียว ตอนนี้อารมณ์เขาเดือดพล่านขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งมิลินร้องไห้มากเท่าไหร่ยิ่งเพิ่มอารมณ์โมโหให้ เทวินมากเท่านั้น
" อยากร้องมากใช่ไหม !! "
" อื้อออออออ..!! " สิ้นเสียงคนใจร้ายเขาก็ก้มลงมาประกบจูบฉันอย่างอุกอาจทั้งที่ฉันยังคงสะอื้นไห้อยู่ เขาพยายามสอดลิ้นเข้ามาแต่ฉันไม่ยอม ฉันเม้มปากเอาไว้แน่นไม่ยอมเขาง่าย ๆ
กรึก !!!
“ อื้อออออ ! “
เขากัดริมฝีปากฉันอย่างแรงจนฉันเบ้หน้าด้วยความเจ็บยังได้กลิ่นคราวเลือดคละคลุ้งบริเวณริมฝีปากเขาสอดลิ้นเข้ามาได้สำเร็จก่อนจะตวัดมันไปมาในโพรงปาก เขามันโหดร้ายที่สุด ขณะเดียวกันฉันก็พยายามดิ้นให้เขาหยุดการกระทำนี้ แต่ยิ่งดิ้น เหมือนเขายิ่งดูดดุนลิ้นฉันแรงขึ้นและขบเม้นริมฝีปากฉันราวกับจะกัดให้มันขาดซะตอนนี้
" หึ อยากร้องมากไม่ใช่ ? อย่าสำออยต่อหน้าฉัน " เทวินผละริมฝีปากออกพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นใส่คนใต้ล่างที่ยังคงสะอื้นไห้อยู่อย่างนั้น
" อย่าทำอะไรลินเลยนะคะ อึกกก ! ลินไม่รู้ว่าคุณกับพี่ชายลินเคยมีเรื่องอะไรกัน คุณถึงมาลงที่ลินแบบนี้ อึกกก ฮื้ออ "
" ไร้สาระ !!! "
" ไอ้คิวเข้ามา! "
ฉันหันขวับไปตามเสียงของคนใจร้ายทันทีเขาจะเรียกลูกน้องตัวเองเข้ามาทำไมทั้งที่เขาเองยังคร่อมตัวฉันอยู่เขาไม่อายลูกน้องตัวเองเลยหรือไง
แกร๊ก----
" ครับนาย " เมื่อได้ยินเสียงเจ้านายเอ่ยเรียก คิวจึงเปิดประตูเข้ามาทันทีพร้อมกับก้มหัวให้โดยไม่มองไปที่เจ้านายหนุ่มแม้แต่น้อย
" ตั้งกล้องให้กู "
" ตะ...ตั้งทำไมคะคุณจะทำอะไรลิน ? "
" หึ เดี๋ยวก็รู้ " เทวินส่งเสียงผ่านลำคออย่างเย้ยหยันก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อตั้งกล้องโทรศัพท์มือถือเสร็จ คิวก็เดินออกไปทันที
" อย่าทำอะไรลินเลยนะคะ ลินขอร้อง " ฉันพยายามพูดขอร้องคนตรงหน้าแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมปล่อยฉันไปง่าย ๆแถมเขายังจะมาตั้งกล้องถ่ายฉันอีก
" จะทำให้เธอร้องยังไงล่ะ เห็นเธอชอบร้องหนิ " เทวินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาแววตามีแต่ความดุดัน
“ อื้ออออออ !!! “
ฉันสะดุ้งตกใจอีกครั้ง เมื่อสิ้นสุดคำพูดของเขาก็ก้มลงมาประกบจูบฉันอีกครั้งพร้อมกับสอดเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากฉันอย่างง่ายดายเขาตวัดและดูดดุนเรียวลิ้นฉันอย่างแรง
“ อื้ออออออ อ๊ะ !“
เทวินผละริมฝีปากออกแล้วเลื่อนมาซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของมิลินพร้อมกับขบเม้นตามลำคอของเธอจนมันเกิดรอยแดง เขาเงยหน้าขึ้นมามองมิลินเพียงนิดแต่เธอก็เอาแต่ร้องไห้โดยไม่หันมาสบตากับเขาแม้แต่น้อย
" หึ " เทวินแค้นหัวเราะในลำคอเบา ๆ เขาผละมือออกจากข้อมือ แล้วเริ่มทำการปลดเปลืยงเสื้อผ้าของมิลินจนหมดขณะที่มือเล็กยังปัดป่ายไม่ยอมให้ถอด
" อย่าทำอะไรลินเลยนะคะ อึกกกก !! "
“ ถ้ายังไม่อยากให้ไอ้คิรินตายก็อยู่เฉย ๆ ซะ !!!! “
ประโยคของมาเฟียหนุ่มทำให้เธอหยุดชะงักไปทันที แววตาที่ใช้มองคนตรงหน้ามีแต่ความเกลียดชังก่อนจะเบือนหน้าหนีทั้งน้ำตา เธอจึงปล่อยให้เขาทำตามใจ กลัวว่าเขาจะฆ่าพี่ชายอย่างที่พูดจริง ๆ
- Writer
