My Possessive Prince

Chapter 6: Cold Eyes

Yumi’s Pov.

*****~In School~*****

“Hayst! Sa Wakas nakarating din!” hingal kong sabi sa sarili ko ng makarating ako sa room kung saan gaganapin ang meeting namin para sa Club.

Tinakbuhan ko si Mr. Dae kanina bago kami kumain. Mabuti nalang at hinayaan lang ako ng mga nagtatrabaho sa kaniya na makalabas ng bahay.

Ang totoo ayoko makasabay ang bastos na katulad niya. Kaya sige sisihin niya ako pero hindi niya ako mapipigilan dahil hindi ako nagtatrabaho sa kaniya sa umaga.

“Miss Yumi, salamat naman at nakarating ka na din sa wakas. Yung script natin nasaan na? Hinahanap ng endorser natin. Gusto niya daw ito makita”-presidente ng club

“Ok Sige. Nasaan ba siya? Ako nalang ang kakausap sa kaniya. Gusto ko din kasing malaman kung may mga maling parte ba sa sinulat ko”

“Sige. Halika sasamahan kita” malumanay nitong sabi at nauna ng maglakad.

Pagkatapos ng tatlong minutong paglalakad namin ay pumasok kami sa isang kuwarto. Pero bigla akong nakaramdam ng inis ng Makita ko nanaman ang taong yun.

“Siya ang Endorser natin si Mr. Dae” nagulat at biglang bumilis ang t***k ng puso ko ng makita ko siya ng biglaan.

“Ka...Kamusta Mr. Dae. Hehe” s*******n lang akong ngumiti sa harapan niya at mabilis na umiwas sa paningin ng mga mata niya.

Hindi ako makatingin ng diretso dahil tinakasan ko siya kanina pagkatapos niyang sabihin na ihahatid niya ako.

“Ma...mauna na ako Mr. President. Naalala ko hindi pa pala ako kumakain. See You!” pagpapaalam ko at mabilis na tumakbo palabas ng kuwarto na pinasukan namin kanina ni Pres.

“Te...teka! Uy! Yumi!” narinig kong pagpigil ni president sa akin pero hindi ako nagpaawat at diretso lang ako sa pagtakbo, hanggang sa makarating ako sa isang garden at naupo sa isang gilid kung saan napapalibutan ako ng mga bulaklak.

Isa ito sa pinakamagandang garden ng University namin, ang H.G o Hanagaki Garden.

“Ang ganda dito. Sana ganito nalang palagi katahimik ang mundo ko” nakangiting sabi ko sa sarili, habang nilalasap ang mababangong halimuyak ng mga bulaklak.

Sinusubukan ko lang mag-enjoy ngayong araw na ito para makalimutan ko ang mga masasamang nangyari sa akin pero kahit saan ako pumunta lagi ko pa rin nakikita ang bastos na yun.

“Masarap bang mapalibutan ng maraming bulaklak Miss Yumi?”

Nang marinig ko ang boses niya ay agad akong napatayo sa kinauupuan ko at lumingon para tignan siya habang pinipilit ang mapangiti sa harap niya.

“A...ano pong ginagawa niyo di...dito si...sir Dae?” kabadong tanong ko.

“Wala naman. Gusto ko lang malaman kung bakit mo ako tinatakbuhan?”

“Wa...wala naman pong dahilan. Ang totoo po kasi..” napatigil at napatingin ako sa kaniya ng bigla itong magsalita.

“Ano? Kasi naaalala mo yung nangyari kagabi. Tama ba?” pang-iinis nito sa akin.

"I make it better for you. Don't Worry Yumi. I will release your Dad. Just give me this night and this opportunity. Make me satisfied and I'll take care of it, entrust all of yours with me tonight....."

"Yumi"

Woy! Teka! Teka! Hindi yun ang nasa isip ko pero bakit kailangan pa niyang ipaalala sa akin yun? Ang lalaking ito kahit kailan.... Hay nakuuu!!! isa siyang malaking bwisit!

“Wa...wala! Wala akong naaalalang kahit ano! I swear” ngumiti akong pilit at bahagya kong itinaas ang kanan kong kamay na parang nanunumpa.

“Oh? Let me see”

Mabilis siyang lumapit sa kinatatayuan ko at hinawakan ang kanan kong kamay na kanina ay bahagya lang na nakataas.

“Let’s see if what you say is true or not” malambing nitong sabi sa akin at marahan akong binuhat nito at ipinatong sa balikat niya.

“Ano ba! Ibaba mo ko! Waaaahhhhhhhhh!!!” malakas na sigaw ko. I hope someone can hear me.

“Kahit sumigaw ka, walang makakarinig sayo dahil tayong dalawa lang ang nandito. Prepare yourself for what i will do, Yumi”

Kinilabutan ako sa sinabi nito at natahimik nalang sa isang tabi matapos kong marealize na......

“oo nga pala, bawal ang tumanggi sa lalaking ito”. Isang minuto pa ang lumipas at ibinaba na ako nito sa tabi ng isang malaking puno.

“If you don’t remember what we done yesterday then i will remind you” he said softly to me and because of this i started to feel fear in my heart again.

“Huwag dito pakiusap! Baka ma...may makakita at baka kung anong isipin nila” I nervously begged him but he only answered me with a sweet smile and kissed me gently on the lips.

Sinubukan ko siyang itulak gamit ang buong pwersa ko ngunit hinawakan niya lamang ang dalawa kong kamay at itinaas ito lagpas sa aking ulo.

Dahil dito ay napaatras ako at napasandal ang likuran ko sa puno.

“Why does he keep doing this to me? Dahil ba binili niya ako? Yes, that’s right, he bought my body. But even though he has the right to my body, i hope he at least thinks about how i feels every time he does it without telling me or even a reason. After the contract between us, i will make sure that all bad things he is doing to me will end. Sa ngayon gusto kong isipin na lahat ng ginagawa kong ito ay para kay Dad at kapag nakalaya na siya, my suffering will end and i will be fine in the end” malungkot na sabi ko sa isip ko until i gradually felt tears falling from my eyes.

I can no longer bear the fear and sadness i feel. I feel sorry for myself.

Naramdaman kong huminto siya panandalian sa paghalik sa akin at tinignan ako sa mga mata. Sa pangalawang pagkakataon nakita kong muli ang malamig niyang tingin.

“ Next time don’t attract me with your beautiful face and your fragrant body if you really don’t want me to do these things to you. I’m a man so it’s normal for me to feel like i can’t stop myself from doing this to you, especially every time i see you” he said to me seriously and slowly let go of my hands he had been holding earlier.

“Tell the members of your club that i’ve left. Come tomorrow to the building where you first saw me. We’ll talk about the storyline you made. I forgot to tell you, when you get to the building i’m talking about, ask the employees exactly where my office is, is that clear?” he sarcastic said to me then he left without saying another word.

Samantalang pinahid ko muna ang mga luha ko bago magsimulang maglakad papunta ulit sa club upang sabihin na umalis na si Mr. Dae. Hindi ko akalain na makikita ko ulit ang ganung mga tingin niya.

Nakita ko ang malamig niyang tingin sa akin nung una ko siyang nakita sa building pero hindi ko alam ang dahilan kung bakit binigyan niya ulit ako ngayon ng ganung tingin.

Totoong nakahinga ako ng maluwag ng Makita kong umalis na siya at pumunta kung saan man. Hindi ko pwedeng sabihin kay Faira ang mga nangyayari sa akin ngayon.

Iniisip ko kasi na kapag sinabi ko ito kay Faira, siguradong magagalit siya kay Sir Dae at baka mapahamak rin ang kaibigan ko dahil sa akin.

Siguro kailangan ko munang itago ito sa kaniya ng panandalian. Hindi ko rin kasi alam kung pano ko sasabihin sa kaibigan ko ang problema ko.

“Miss! Teka lang” napatigil ako sa paglalakad at napalingon sa likod ko ng marinig ko ang boses ng isang familiar na lalaki habang mabilis itong tumatakbo papunta sa kinatatayuan ko ngayon.

“A.....ako ba ang tinutukoy niya?” bulong ko sa hangin habang nakakunot ang noo kong nakatingin sa kaniya. Ilang Segundo pa ng pagtakbo niya ay lumapit siya sa akin.

“ Hindi mo ba ako naaalala? Sorry kahapon, kung naging masungit ako”

“A...ano? Hindi kita kilala at mas lalong hindi rin kita nakausap kahapon” pagtatakang sabi ko habang patuloy na naguguluhan sa mga sinasabi ng lalaking ito.

Ang weirdo niya.

“Wala bang sincere na sorry diyan? Nabangga mo ako kahapon” he told me arrogantly.

“ Ah! ikaw ba yung, Look at the road. Don't get in the way guy?” pang-aasar ko dito.

“Huwag mo ko bigyan ng ganiyang Nickname kasi hindi bagay sa magandang lalaking katulad ko” pagmamalaki nito sa kaniyang sarili.

Napatawa ako ng kaunti dahil sa sinabi niya.

“Siguro kalahati sa sinabi mo ay totoo. The rest hindi na totoo. Ok, i’ll apologize. Sorry, Bye! Saka nalang tayo mag-usap kapag hindi na ako busy” malumanay kong sabi habang pilit na nakangiti at saka tumalikod.

Dumiretso ako sa paglalakad at hindi na siya pinansin. Wala akong oras makipag-usap sa mga taong weirdo.

Nakasalamin siya ng mata, matangkad at maputi din kung idedescribe ko siya. I think he is also handsome but not too much like what he said.

“Honey look! Yung ex mong malandi ohhh” napahinto ako panandalian sa paglalakad ng makita ko ang pinsan ko at ang Ex ko na magkasamang naglalakad sa pathway.

Tinignan ko lang sila ng masama at pinagpatuloy ang paglalakad.

“Talaga bang bastos ka?!” hindi pa ako nakakalagpas sa kanila ay hinawakan na ng pinsan ko ang Left wrist ko matapos ako nitong sigawan.

Matapang ko lang na tinignan ang kamay ko na hawak niya then i looked at her seriously in the eyes.

“ Bitawan mo ko” galit kong sambit.

“Eh pano kung ayoko? Anong gagawin mo?”

“Sinabing bitawan mo ko!” buong pwersa kong hinila ang kamay kong hawak ng malanding pinsan ko at pinagpatuloy ang paglalakad ngunit hinila ng ex ko ang left wrist ko.

I tried to pull my wrist again but his grip on my hands was stronger than me.

*Plaaaaaaakkkkk!!!*

Nagulat at napatulala ako ng sampalin ako ng malakas sa kanan kong pisngi ng girlfriend ng ex ko.

Marahan kong hinawakan ang pisnging sinampal sakin at ramdam ko ang sakit. Napapikit na lang ako ng sasampalin ulit ako ng pinsan ko.

“Sa oras na tinuloy mo yan, kakasuhan ko kayo at ipapahuli sa Dad ko. I have evidence of how you bullied the defenseless woman.”

“Sa oras na tinuloy mo yan, kakasuhan ko kayo at ipapahuli sa Dad ko. I have evidence of how you bullied the defenseless woman.”

Dahan-dahan akong napamulat ng mga mata ko ng marinig ko ang boses ng isang lalaki.

Nakahawak siya ng phone at vinivideo ang mga nangyayari kaya naman sa takot ng nila ay binitawan agad ng Ex ko ang left wrist ko at tinulak ako pababa dahilan para mapaupo ako sa daan at magkasama silang umalis ng pinsan ko ng walang kahit anong salitang lumabas sa kanilang mga labi.

“Ayos ka lang Miss?” inabot nito ang kamay niya upang tulungan akong tumayo. Siya yung lalaking nangungulit sa akin kanina.

Kaya naman tinignan ko muna siya sa mata at ilang sandali pa ay inabot ko na ang kamay nitong nakalahad sa akin bilang tugon ko sa pagtulong niya sa akin.

Hinila ko rin agad ang kamay ko na hawak niya at nginitian siya ng pilit.

“Salamat. Aalis na ako dahil marami pa akong gagawin. I’ll will thank you properly the next time we meet. May klase pa kasi ako mamayang 1Pm. Bye” malumanay kong sabi at saka umalis para dumiretso na sa Dorm.

Hindi na ako didiretso ng Club at itetext ko nilang si President.

Kailangan ko ng kumain dahil wala na akong lakas dahil sa gutom ko.